به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، این گزارش فقط نمونه ای از نقش مطبوعات و نقش خبرنگارانی است که در این حوزه قلم می زنند .زمانی که با زهرا مرادمند بازنشسته آموزش و پرورش استان تهران گفتگو می کردم و متوجه شدم که مطالعه گزارشی در روزنامه او را تشویق به کار مدرسه سازی کرده به شغل خودم افتخار کردم و با خود گفتم خبرنگاران هر چند از نظر مالی توانایی ساخت مدرسه را ندارند اما می توانند باعث اتفاق های جالبی در این حوزه شوند. گفتگوی ما را با خیر مدرسه ساز را بخوانید.
شما تا به حال چند مدرسه ساختید؟ آیا مایلید که فعالیت مدرسه سازی را ادامه دهید؟
تا به حال موفق به ساختن یک مدرسه شده ام و مشغول فراهم سازی اقدامات اولیه برای ساختن مدرسه دوم هستم. پس از اینکه این مدرسه ساخته شود بسیار علاقمند هستم که این فعالیت را ادامه بدهم.
چگونه به فکر ساختن مدرسه افتادید؟
من در یکی از روزنامه ها مطلبی درباره مدرسه سازی خواندم. این مطلب درباره زنی بود که تمامی ثروت خود را صرف مدرسه سازی کرده بود. با پیگیری بسیار توانستم این فرد را پیدا کنم . او اعلام کرده بود که تمامی فعالیت های خود را در زمینه مدرسه سازی از طریق جامعه یاوری انجام داده است و فعالیت های آنها بسیار معتبر است با پیگیری هایی که انجام دادم نیکوکار را پیدا کردم و او از من خواست به جامعه یاوری اطمینان کنم.
آیا زمان افتتاح مدرسه در آنجا حضور داشتید اگر اینطور است چه حس و حالی داشتید؟
متاسفانه من موفق نشدم در زمان افتتاح این مدرسه حضور داشته باشم و پس از آن نیز به دلیل بیماری نتوانستم از این مدرسه بازدید کنم.اما هنگامی که از مراسم افتتاحیه فیلم ها و عکس هایی دریافت کردم حس خیلی خوب و غیر قابل وصفی داشتم.
وضعیت آموزشی استان سیستان و بلوچستان را چگونه می بینید؟ به نظرتان این استان تا چه حد ظرفیت انجام فعالیت های خیران را دارد؟ شما بانی ساختن مدرسه ای در یکی از نقاط محروم کشور شده اید. نظرتان در این مورد چیست؟
به نظرمن بسیار پسندیده است که به نقاط محروم کشور توجه شود البته به اعتقاد من انجام این فعالیت ها بیشتر جنبه شخصی دارد و تمامی این تلاش ها را برای دل خودم انجام دادم. هنگامی که شور و شوق دانش آموزان را دیدم با خودم فکر کردم چرا قبلا این کار را انجام نداده بودم!
آیا شما با مدارسی که بانی ساختشان شده اید ارتباط دارید؟ چگونه این ارتباط را حفظ می کنید؟
بله . از ابتدای ساخت مدرسه مسئولان مرتبا با من تماس می گرفتند و اطلاعاتی در زمینه چگونگی ساخت مدرسه و پیشرفت در اختیارم قرار می دادند. من از این افراد بسیار متشکرم زیرا شرایط مسافرت به آنجا را نداشتم.
آیا کار خیر به شیوه مدرسه سازی در زندگی شخصی شما تاثیری داشته است؟
از لحاظ عاطفی حس غیر قابل وصفی در من ایجاد کرد.از طرفی از انجام این کار بسیار خوشحال و خرسندم و از طرف دیگر پشیمانم چرا مدت ها گذشته و من به این سن رسیده ام اما تا به حال موفق نشده بودم کار خیر در زمینه مدرسه سازی داشته باشم. مدرسه قبلی به یاد برادر مرحومم نامگذاری شد و انشالله بتوانم مدرسه بعدی را با نام خودم افتتاح کنم.
اگر فردی بخواهد کار خیری انجام دهد، هزاران بنیاد و انجمن وجود دارد که از طریق آنها می توان به نوعی به افراد نیازمند کمک کرد. آیا دلیل خاصی داشت که شما مدرسه سازی را انتخاب کردید؟
همان طور که قبلا گفتم فکر اولیه انجام این کار با خواندن مطلبی درباره یک خیر مدرسه ساز در ذهنم شکل گرفت. از قبل نیز به فکر انجام کار خیر بودم در همین راستا به این نتیجه رسیدیم نقاط محروم و شهرستان های دور افتاده بیشتر از تهران نیازمند ساخت مدرسه هستند.
شما کار خیر را چگونه تعریف می کنید؟ به نظر شما در جامعه امروزی ما که کمتر کسی توان کمک به افراد نیازمند را دارد چگونه می شود نیکوکار بود و به چه کسانی می توان خیر و نیکوکار گفت؟
به نظر من هرکسی که بتواند کوچکترین کار خیری انجام دهد ، یک فرد خیر و نیکوکار است. به قول جامعه یاوری هر کسی حتی به اندازه یک مداد یا به اندازه یک آجر بتواند کار خیری انجام دهد یک خیر است.
خبرنگار:نیوشا یعقوبی/انتشار:زهره حاجیان
700/701
