انتخابات پارلمانی انگلستان در حالی روز جمعه برگزار شد که هیچ حزبی نتوانست اکثریت آراء را برای تشکیل دولت تک حزبی به دست آورد؛ امری که موجب تشکیل پارلمان معلق شد. مهدی مطهر نیا، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل، در خصوص انتخابات زودهنگام پارلمان انگلستان و نتایج آن یادداشتی در اختیار ایسکانیوز قرار داد که در ادامه از نظر می گذرد.

انتخابات پارلمانی انگلستان از سوی ترزامی در جهت ایجاد فضای مناسب برای جدا شدن انگلستان از اتحادیه اروپا و ایجاد یک دولت قدرتمند دراین کشور پیشنهاد شده است. انتخابات براساس این انتظار و توقع امروزی مورد توجه قرار گرفت که حزب محافظه کار و حزب کارگر و دیگر احزاب موجود در این انتخابات، خلاف انتظار و تفکر ترازمی خوانده می شوند ضمن آنکه عدم وجود وفاق مناسب یک دولت قدرتمند غیرائتلافی با رای بالا و با یک ساز وکار کاملا مبرهن و مشهود است.

اکنون این انتخابات زودهنگام در جهت رسیدن به قدرت، دولت را با شکست مواجه کرده است و در عین حال با کسب 218 کرسی از 226 کرسی مورد نیاز و تشکیل یک دولت مستقل باید گفت که در این جریان اکنون حزب ترازمی می تواند با ائتلاف با حزب دموکراسی ایرلند دولت جدید را تشکیل دهد.

کم آوردن هشت رای برای تشکیل دولت غیر ائتلافی،دولت ترازمی را مجبور کرده است تا با ده نماینده پارلمان ائتلاف کند. این ائتلاف اگرچه ترازامی و حزب مطبوع او (حزب محافظه کار) را در جهت تشکیل دولت بار دیگر یاری خواهد کرد و برای حفظ آنچه که ملکه انگلیس همبستگی و وحدت درونی خوانده است ادامه نخست وزیری ایجاد می کند اما چنین ائتلافی با توجه به آنچه که در انگلستان و در ادبیات سیاسی مورد توجه است و تحت عنوان مجلس معلق از آن یاد می شود خاطره خوبی را در ذهن آشکار نمی کند.زمانی که مجلس معلق وجود دارد دولتها از نظر زمان تا حدود زیادی موسمی و زود گذر هستند.

در خصوص برداشت هایی که می توان درباره ائتلاف ترازامی با دیگر احزاب یاد کرد باید گفت در ابتدا کار بسیار سختی پیش روی ترازمی وجود دارد چرا که وی باید بپذیرد که ائتلافی که او با حزب ایرلندی انجام خواهد داد ،اگرچه مشترکاتی در زمینه گرایشهای مذهبی با این حزب محافظه کار دارد اما باید بداند که این حزب می تواند جایگاه مهمی را برای ترازمی از جهت همگرایی و همیاری به وجود آورد؛ ولی در عمل باید به این نکته نیز تاکید داشته باشیم که چنین دولت هایی ائتلافی تا حدود زیادی همواره با یک نوع ترک خوردگی درونی مواجه هستند و این ترک خوردگی درونی می تواند زمینه پرور ایجاد یک فضای نامناسب در جهت حفظ قدرت در آن دولت شود.

یکی از پیامدهای اساسی که این انتخابات به دنبال داشت و آرای موجود نشان دهنده پشیمانی لایه های مردم در جهت خروج از اتحادیه اروپاست که با رای کسانی که اساسا با خروج از اتحادیه اروپا مخالف بودند در این دوره مواجه هستند.باید بگوییم که اگر چه این آرا به هر شکلی دارای یک نشان و یک پیام هستند اما انتخاباتی که در این زمینه صورت گرفته است با رای مردم و در جهت خروج اتحادیه اروپا بوده است و اکنون باید دولت مطبوع آینده زمینه خروج انگلیس از اتحادیه اروپا را فراهم سازد.

نکته اساسی که اینجا وجود دارد روند مورد نظر ترازمی برای تشکیل دولت پرقدرت در این زمینه امروز با چالش بسیار جدی روبرو شده است و نه تنها به بحث یک دولت قدرتمند نائل نیامده است بلکه چندین کرسی نمایندگی محافظ کار از دست داده است و مجبور شده تا از همراهان حزبی خودعذرخواهی کند چرا که درخواست برگزاری زودهنگام در این ارتباط بوده است و به نظر می رسد این روند ادامه داشته باشد بار دیگر درخواست انتخابات زودهنگام دوراز انتظار نخواهد بود و این می تواند تشکیل دولت ها را در آینده انگلستان تا حدود زیادی با چالش روبر سازد.

درباره تنش میان دولت و پارلمان انگلیس در آینده باید گفت پیش بینی می شود اصطکاک های بیشتری نسبت به قبل میان دولت و پارلمان بوجود آید،چرا که امروز حزب کارگر رقیب اصلی حزب محافظه کار است و شخص رئیس حزب کارگر به عنوان شخصیتی که دارای اندیشه خاص در سیاست و مسائل خارجی است مطرح می شود و با خود ترازامی و شخص رئیس حزب محافظه کار در رقابت جدی قرار دارند و از این جهت باید گفت که این سطح از رقابتها از هر طریقی می تواند این نکته اصطحکاک آن را افزایش بخشد.

آنچه که مشخص است،حزب محافظه کاربه سیاست های آمریکا به شدت نزدیکتر است و سیاستهای ترازمی در ارتباط با مسایلی که در بعد بین المللی به خصوص در خاورمیانه وجود دارد از نوعی سیاست آهنی بیشتر برخوردار است این در حالی است که با توجه به تزلزل آراییکه حزب محافظه کار و شخص ترازامی در این زمینه به دست آورده است تا حدودی زیادی تمایل به عفو عمومی به گریش های انقلاب بیشتر به نمایش می گذارد.

حزبی که در آن به هر ترتیب نوع نگاه به ایالات متحده آمریکا و آنچه که هم اکنون به نام اسلام گرایی در خاورمیانه خوانده می شود و یا حتی نوع ارتباط با تهران در دو حزب کارگر و محافظه کاردر نزد نخبگانش متفاوت پنداشته می شود ولی باید در تحلیل نهایی این موضوع باید گفت چندان تعاملی و نکته تمایزی در این زمینه نخواهد داشت.

301