منصوره اتحادیه :ابعاد تاریخ معاصر از زبان مردم عادی مغشوش روایت می شود/  خانم دانشور برایم پیام فرستاد که دیگر رمان ننویسم

مدیر نشر تاریخ ایران گفت: ما ایرانیان عادت به کتاب خواندن نداریم در صورتی که رمان خوب، عین زندگی است و به دانشجویانم همیشه پیشنهاد می‌کردم رمان مطالعه کنید زیرا رمان و تاریخ هر دو در مورد انسان است.

منصوره اتحادیه مدیر نشر تاریخ ایران، در گفت و گو با ایسکانیوز در خصوص دلایل علاقمندی اش به نگارش رمان تاریخی بیان کرد: با توجه به اینکه مورخ هستم علاقمند نگارش تاریخ دوره قاجار بودم. این دوره، همزمان با دوره کودکی و جوانی من بود. با بررسی دوره تاریخی قاجار می خواستم زندگی را در دفتر زمانی که می شناختم روایت کنم. البته به تجربه این را درک کردم که خیلی از ابعاد تاریخ معاصر از زبان مردم عادی، بسیار مغشوش روایت می شود و قسمتی از آن را حذف و قسمت دیگری را پر رنگ تر روایت می کنند. فکر کردم اگر من نیز به این شکل کتابم را روایت کنم و یک اثر مغشوش بنویسم خواننده فکر می کند که من چه مورخ بدی هستم.

اتحادیه اظهار کرد: اگر شما بخواهید رمانی را برای دوره داریوش کبیر بنویسید باید تمام آن دوره را تصور کنید و آداب و رسوم و نحوه زندگی آن زمان را روایت کنید که نیاز به تحقیق دارد؛ ولی گاهی نویسنده در پی رساندن پیام بخصوصی است و در پی رساندن یک منظور خاص، یک دوره تاریخی را انتخاب می‌کند تا پیامی را به مخاطب برساند. البته بررسی یک دوره تاریخی به سبک مورخ، بستگی دارد به طور مثال الکساندر دوما که یک نویسنده تاریخی است در رمانش یک داستان پرکشش رمانتیک را در کنار یکسری اطلاعات تاریخی روایت می کند. البته نوشتن یک رمان تاریخی با پژوهش در تاریخ تفاوت بسیاری دارد و این مسئله مقدار زیادی به هدف نویسنده کتاب بستگی دارد. نویسنده یک موضوع تاریخی را مطرح می کند و آن را به شکل رمان نگارش می کند و تنها رمان زمینه ای برای روایت داستان تاریخی می شود.

وی افزود: متاسفانه ما ایرانیان عادت به کتاب خواندن نداریم، البته تعدادی رمان خوان داریم اما آنها نیز افراد معدودی هستند در صورتی که رمان خوب، عین زندگی است و به دانشجویانم همیشه پیشنهاد می‌کردم رمان مطالعه کنید زیرا تاریخ همانند زندگی است و رمان و تاریخ هر دو در مورد انسان است و حس می‌کنم خواندن رمان اهمیت دارد.

این مورخ اظهار کرد: رمان تاریخی به دلیل اینکه مستند است باید با واقعیت ارتباط داشته باشد. نوشتن رمان تاریخی تجربه جالبی برای من بود زیرا به عنوان مورخ تمام مدت مجبور بودم برای نوشته ام مستند بیاورم و از توضیحات اضافه در پاورقی بهره بگیرم زیرا نوشتن به عنوان یک مورخ مسئولیت زیادی را می طلبد.

اتحادیه در رابطه با نگارش رمان بیان کرد: تنها دو رمان نوشتم رمان اولم خاطرات به همراه مقداری اطلاعات تاریخی است. رمان دوم نیز ادامه ای بر رمان اولم بود. بعد از آن خانم دانشور برایم پیام فرستادند که به من بگویند که دیگر رمان ننویسم ولی من نیز حرف دیگری برای گفتن نداشتم و آخرین رمانم را نوشتم و دیگر نیز فکر نمی‌کنم بنویسم .

مدیر نشر تاریخ ایران اظهار داشت: با توجه به اینکه علاوه بر مورخ ، ناشر هم هستم با ممیزی کتاب زیاد سر و کار و برخورد داشته ام. ناشران همیشه با ممیزی سر و کار دارند. البته الان خیلی سیستماتیک شده است. اوایل به ما خط می‌دادند که این طور بنویسید یا این مسایل را نباید بنویسید. بعد این روش تغییر کرد. کتاب را چاپ شده تحویل می‌دادیم که می‌گفتند این کتاب نباید پخش بشود و جمعش کنید. اکنون این روش هم تغییر کرد و نسخه را تایپ شده تحویل می‌دهیم. کتاب را دقیق می‌خوانند و اجازه چاپ می‌دهند. البته سانسور کتاب تا حدودی سلیقه‌ای است.

اتحادیه در مورد موانع نگارش رمان تاریخی گفت: اصولا نوشتن رمان سخت است و به نوعی یک دغدغه خاطر محسوب می شود. نویسنده باید قلم پرکششی داشته و حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد که این امر مستلزم داشتن یک تخیل غنی از جانب نویسنده است. رمان خوب نوشتن دشوار است و اگر بخوانی ذهنیت خود را در قالب تخیل به فرد دیگری منتقل کنید و او را تحت تاثیر قرار بدهید خیلی دشوار است؛ در کنار این که نوشتن رمان کار لذت بخشی است.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر چند بیوگرافی نوشته‌ام که تا حدی شباهت‌هایی به رمان تاریخی دارد زیرا بالاخره در تاریخ نگاری مقداری با تخیل سر و کار داریم.

502

کد خبر: 802354

وب گردی

وب گردی