به گزارش ایسکانیوز، کالج پزشکی ورزشی آمریکا و انجمن قلب آمریکا توصیه می کند که تمامی بالغین روزانه ۳۰ دقیقه فعالیت ورزشی با شدت متوسط و برای حداقل ۵ روز در هفته داشته باشند. اما در افرادی که به سلامت خود اهمیت می دهند این سوال ایجاد می شود که آیا این میزان و شدت از ورزش برای آنان هم بی خطر است یا نیازی به مراجعه به پزشک قبل از شروع ورزش دارند یا خیر؟که در این گزارش سعی کردیم به این سوالات با مشاوره و کمک دکتر بهار حسن میرزایی، مسئول کمیته توسعه مرکز پزشکی فیفا (ایفمارک) پاسخ دهیم.

*چه زمانی لازم است قبل از شروع ورزش به پزشک مراجعه کنید؟

بسیاری از افراد نیازی به بررسی های پیچیده و هزینه بر قبل از شروع فعالیت فیزیکی و یا برنامه ورزشی ندارند.به خصوص وقتی که با شدت ضعیف تا متوسط بخواهند ورزش کنند. کالج پزشکی ورزشی آمریکا توصیه می کند ریسک فاکتورهایی که افراد را در خطر بیماری های قلبی قرار می دهند و می توانند طی ورزش عارضه دار شوند را در همه افراد قبل از شروع فعالیت فیزیکی و ورزشی شناسایی کنید.

*فاکتورهای خطر ورزش کردن

-فشارخون بالا
-سطوح غیر طبیعی کلسترول خون
-سابقه خانوادگی بیماری های قلبی
-سیگار کشیدن
-چاقی
-سطوح غیر طبیعی قند خون

*پرسشنامه ورزشی

کمترین کاری که توصیه می شود همه افراد قبل از شروع یک برنامه یا فعالیت فیزیکی و یا ورزشی باید انجام دهند، پر کردن پرسشنامه آمادگی فعالیت فیزیکی است.
اگر قصد دارید برای فعال تر شدن، میزان فعالیت خود را از میزان فعلی خیلی زیادتر کنید ، کار را با پاسخ دادن به ۷ سوال زیر شروع کنید. اگر سن شما بین ۱۵ تا ۶۹ سال است، این سوالات به شما خواهد گفت قبل از شروع فعالیت آیا باید با پزشک خود مشورت کنید یا خیر؛ اگر سن شما بیشتر از ۶۹ سال است و پیش از این خیلی فعال نبوده اید، باید با پزشک خود مشورت کنید.
پس سوالات را بخوانید و با دقت و صداقت به هر کدام پاسخ دهید. در صورتیکه به یک یا بیش از یک سوال پاسخ مثبت داده اید ، به شما توصیه می شود قبل از شروع ورزش به پزشک مراجعه کنید . پزشکان متخصص پزشکی ورزشی می توانند درین زمینه شما را به خوبی راهنمایی کنند. اگر پاسخ شما به تمامی این هفت سوال منفی است می توانید بدون مراجعه به پزشک ورزش خود را در شدت توصیه شده شروع کنید .
1– آیا تاکنون پزشکتان به شما گفته است که مشکل قلبی دارید و باید تنها فعالیت های بدنی توصیه شده توسط پزشک را انجام دهید ؟
2– آیا هنگام انجام فعالیت بدنی در ناحیه ی سینه ی خود احساس درد میکنید ؟
3– آیا طی ماه گذشته هنگامیکه فعالیت بدنی انجام نمیدادید ، در ناحیه سینه خود احساس درد داشته اید ؟
4– آیا تعادل خود را به علت سرگیجه از دست میدهید ، یا تاکنون هشیاری خود را از دست داده اید ؟
5– آیا مشکل استخوانی یا مفصلی ای ( برای مثال در ناحیه کمر ، لگن ، زانو و ..) دارید که با تغییر میزان فعالیت بدنی تشدید شود؟
6– آیا در حال حاضر پزشکتان به علت مشکل قلبی یا فشار خون برای شما دارو تجویز کرده است ؟
7– آیا علت دیگری برای انجام ندادن فعالیت بدنی دارید ؟

*تاثیر نوع ورزشی و یا شدت آن در بیماری های قلبی

تمامی افرادی که شروع به ورزش می کنند ابتدا باید با شدت های ضعیف تا متوسط ورزش کنند و سپس به مرور زمان شدت ورزش را افزایش دهند. حداقل میزان توصیه شده ورزش ۳۰ دقیقه در روز و برای حداقل ۵ روز در هفته است. تعیین فاکتورهای خطر در شما ارتباطی با نوع ورزش شما ندارد و برای هرکسی که تمایل به شروع ورزش دارد باید انجام شود.

* تاثیر سن یا جنسیت در بیماری های قلبی

سن و جنس دو فاکتوری هستند که به طور جداگانه می توانند ریسک بیماری های قلبی را بالا ببرند. زنان بالای ۵۵ سال و مردان بالای ۴۵ سال در خطر بیشتری برای این بیماری ها هستند و توصیه می شود قبل از شروع ورزش حتما با پزشک مشاوره کنند.

*چه زمانی شروع ورزش بدون مشاوره با پزشک بی خطر است؟

توجه داشته باشید که بسیار مهم است که راه شروع ورزش در افراد را تا آنجا که می شود هموار کرد، اما از سمت دیگر بسیار مهم است که شروع ورزش برای افراد به طور کامل بی خطر باشد. اگر نتایج حاصل از سوالات فوق به شما می گوید که نیازی به مشاوره با پزشک ندارید، شروع ورزش با شدت کم تا متوسط برای رسیدن به هدف حداقل ۳۰ دقیقه در روز برای شما بی خطر محسوب می شود.

انواع ورزش‌ها برای بیماران قلبی
انواع ورزش برای بیماران دارای سکته‌ی قلبی به سه گروه عمده تقسیم می‌شود:
1 – ورزش‌های مطلوب 2- ورزش‌های مشروط 3- ورزش‌های ممنوع

ورزش‌های مطلوب
پیاده‌روی: پیاده‌روی، نه فقط مطلوب است بلکه توصیه هم می‌شود. پیاده‌روی یکی از بهترین ورزش‌ها در هوای آزاد است که می‌توانید آهنگ و مدت آن را بر حسب وضع و حال خود انتخاب کنید. پیاده‌روی را می‌توان در تمام فصول سال ادامه داد. مکان پیاده‌روی بهتر است در زمین‌های ناهموار نباشد، پیاده‌روی را نباید با کوهنوردی اشتباه کرد. همچنین از پیاده‌روی در هوای بسیار سرد و بسیار گرم و یا در جهت مخالف باد باید اجتناب ورزید. سرانجام فراموش نکنید که در محاسبات خود فاصله‌ها را در دو ضرب کنید، چون همانطور که می‌دانید باید به فکر برگشتن هم باشید.

ژیمناستیک: حرکات روی بارفیکس و حلقه را باید کنار بگذارید. اما حرکت‌های موزون و نرمش‌های ملایم این ورزش نه فقط مجاز بلکه بسیار هم مطلوب شمرده می‌شود. سعی کنید این حرکت‌ها را طی دوره‌های زمانی کوتاه‌مدت و در صورت امکان صبح‌ها انجام دهید و از تلاش‌های سنگین و درازمدت بپرهیزید.

شنا: ورزش مناسبی است، مشروط به آنکه از زیاده‌روی اجتناب کنید. شیرجه رفتن از ارتفاع زیاد یا 800 متر شنای کرال در آب بسیار سرد، چیزی نیست که مناسب حال یک فرد رها یافته از سکته‌ی قلبی باشد. هر چند حتی قبل از سکته هم، چنین زیاده‌روی‌هایی مناسب نیست. بهتر است در فصل مناسب، در آب مناسب و به اندازه و با آهنگ مناسب شنا کنید، به‌تدریج وارد آب شوید تا دچار «گرفتگی» ماهیچه‌ها نشوید.

حتی‌المقدور شنای قورباغه را به شنای کرال ترجیح دهید. هر چند دقیقه یک بار بدون خجالت اندکی کنار استخر استراحت کنید و از شنای انفرادی درازمدت و دور از ساحل نیز خودداری کنید. شنا در آب رودخانه و دریاچه‌های کوهستانی نیز توصیه نمی‌شود، زیرا آب معمولا بسیار سرد است. توجه داشته باشید که بلافاصله پس از صرف غذا به شنا مبادرت نکنید و بگذارید حداقل 2 ساعت از صرف غذا بگذرد.

دوچرخه‌سوار: ورزشی است که لزوما باید با چند احتیاط همراه باشد: این ورزش را جز در زمین‌های هموار انجام ندهید، به گشت و گذارهای دور و دراز نروید، در سرما و گرمای شدید رکاب نزنید.

اسب‌سواری: این ورزش برای مبتلایان به سکته قلبی مناسب است. هر چند امکانات آن برای همه فراهم نیست. لازم به ذکر است که پذیرش داوطلبان در باشگاه، منوط به موافقت پزشک متخصص قلب است.

تنیس روی میز : این ورزش به شرط آنکه زیاد به درازا نکشد، ممنوع نیست.

ورزش‌های مشروط
اسکی: اسکی را می‌توان پس از گذشت 2 سال از سکته، برای کسانی که قبلا به طور منظم به این ورزش می‌پرداخته‌اند، مجاز شمرد. اما توجه داشته باشید که در این ورزش، علاوه بر خستگی ناشی از خود ورزش اسکی، خستگی‌های دیگری هم که از محیط خاص این ورزش ناشی می‌شود بر اسکی‌بازان فشار می‌آورد. ارتفاع، سرمازدگی در پیست از جمله دشواری‌های خاص ورزش اسکی هستند. باید از اسکی در ارتفاعات بالا و در شیب‌های تند و با سرعت‌های زیاد و جهش‌های چشمگیر کلا پرهیز کرد.

ورزش‌های ممنوع
این گونه ورزش‌ها کم نیستند، ولی ممنوعیت آنها چنان آشکار است که نیازی به هیچ‌گونه توضیح یا توجیه ندارد. برخی از مسابقات ورزش‌های مطلقا ممنوع عبارتند از: مسابقات دوومیدانی، بسکتبال، بولینگ، بوکس، شکار، تمام مسابقه‌ها، شمشیربازی، کشتی، فوتبال، شیرجه، اسکی در ارتفاعات بالا و پیست‌های ناهموار، تنیس، والیبال، جودو، کاراته و مانند اینها.

چنانکه ملاحظه می‌فرمایید تمام ورزش‌های ممنوع خسته‌کننده‌اند و حتی شخص سالم را هم به نفس نفس می‌اندازند.
فرد بیمار، با ورزش می‌تواند علاوه بر آنکه وضعیت روحی خود را بهبود بخشد، شرایط روحی و روانی مناسبی نیز در مقابل بیماری پیدا نماید. به شرط آنکه در انتخاب نوع و نحوه ورزش کردن خود دقت لازم را بنماید.

601