ویلیام بی کوآنت در رویترز نوشت:باراک اوباما روز چهارشنبه سخنرانی ایراد کرد تا بتواند اعتماد از دست رفته مردم آمریکا نسبت به فرمانده کل قوا را تا حدودی باز گرداند.بیشتر صحبت هایش را بار ها شنیده بودیم:ما قدرتمندیم،ما عملگرا هستیم،ما عقب نخواهیم نشست،فقط از قدرت هوایی استفاده خواهیم کرد و خبری از نیرو زمینی نخواهد بود، متحدین ما در زمین خواهند جنگید.این عملیات به تکرار شکست های افغانستان و عراق نخواهد انجامید.این ها قول هایی بودند که اوباما به مردم آمریکا داد.این عملیات مثل دیگر جنگ های اوباما بر ضد تروریسم خواهد بود.فراموش نکنیم که او بن لادن را کشت و هنوز به دستور او افراطی ها در سومالی و یمن زیر حملات جنگنده های آمریکایی هستند.اما رییس جمهور باید بداند،با دولت اسلامی نمی توان همانند جهادگرایان سومالی و یمن برخورد کرد.دلیلی که ظهور این گروه نگرانی در این سطح را پدید آورده است،عدم تشابه آن با بقیه گروه های تروریستی است.سازمان تروریستی داعش برای خود قلمرو تعیین کرده و در این منطقه به حکومت مشغول است.به همین خاطر بمباران این گروه آسان نخواهد بود.حتی رهبران این گروه نیز در برابر حملات هوایی آب دیده شده اند و آموخته اند چگونه از مخمصه بگریزند.

به گزارش ایسکا نیوز، بی کوآنت می نویسد:جنگجویان داعش در شهر های سوریه و عراق جولان می دهند،برای بازپس گیری این مناطق به نیرو زمینی نیاز است.اگر ارتش آمریکا وارد مهلکه نمی شود.پس چه کسانی قرار است بر روی زمین بجنگند؟در مورد بغداد داستان قابل فهم تر است.بغداد صاحب دولتی جدید شده است که توانایی بازسازی نیروهای امنیتی را دارد و می تواند برای جنگ با داعش،به همکاری با نیروهای پیشمرگه و قبایل سنی بپردازد.

حال بیشتر مانند یک رویاست تا واقعیت.با این حال نیروهای عراقی باید کاملا آماده باشند.وقتی که  جنگ بر روی بازپس گیری موصل متمرکز شود،حضور آنها حیاتی است.فراموش نکنیم موصل نقطه ای کلیدی است و سقوط موصل بود که همگان را متوجه خطرات و تهدیدات بالقوه این گروه کرد.در همین حال بازپس گیری موصل می تواند شروع زوال داعش باشد.آیا امکان این اتفاق پذیر است؟من اینگونه فکر می کنم.تنها در صورتی که همه شرایط مهیا باشد. باید واقع بین باشیم.نباید قدرت جنگجویان داعش را دست کم بگیریم.این گروه حداقل 30 هزار شبه نظامی در اختیار دارد.این نیرو ها در مناطق مختلف استراتژیک به خصوص موصل مستقر شده اند.دلیل عمده موفقیت آنها نیز بی رحمی و قساوت قلب آنها است.پیروزی هایشان تا امروز نیز بیشتر مرهون ترس دشمنان از آنهاست.با این حال آنها ضد ضربه و نامیرا نیستند.

برای آماده سازی نیروهای عراقی که بتوانند با پشتیبانی جنگنده های آمریکایی و ناتو به نبرد بپردازند،نیازمند چیزی فراتر از ارتباط و مذاکره با کشور های عرب منطقه و اعضای ناتو است. باراک اوباما و جان کری همیشه اعلام کرده اند که ایران در ائتلاف ضد داعش جایی نخواهد داشت.ولی فراموش نکنیم ایران اصلی ترین بازیکن منطقه ای در عراق است.

پس لازم است در کنار مذاکرات اتمی ،واشنگتن و تهران در خصوص نحوه برخورد با داعش نیز با یکدیگر تبادل نظر کنند.برای نابودی این گروه،آمریکا باید روابطش با ایران را بهبود ببخشد.توافق هسته ای بین ایران وقدرت های جهانی تا چند ماه دیگر ممکن خواهد شد.اگر بعضی از نقطه های کور پرونده نیز دست نخورده باقی بمانند.این توافق می تواند راه را برای همکاری های بیشتر بر سر جنگ با دولت اسلامی عراق و شام باز کند. نبرد در سوریه بسیار پیچیده تر از عراق است.زیرا روابط غرب و سوریه در پایین ترین سطح خود قرار دارد.اوباما در سال 2011،در یک سخنرانی با بی احتیاطی گفت"اسد باید برود."امروز برای او و بیشتر رهبران دنیا مسجل شده است که دولت سوریه از هم فرو نخواهد پاشید و در ضمن دولت بشار اسد نمی تواند به طور موثر به جنگ با داعش بپردازد.

دولت اسد و مخالفان غرب سوریه وارد یک رشته مذاکرات شده اند که باعث توقف درگیری ها در آن مناطق شده است.با این حال نبرد در "آلپو" هم چنان ادامه دارد.آمریکا و متحدانش به همراه روسیه،ایران و چین باید مخالفان میانه رو و دولت اسد را وادار به مذاکرات صلح کنند.در حال حاضر هر دو گروه باید به طور مشترک با داعش بجنگند.وقتی که تهدید داعش خنثی شد.به طور جدی باید در خصوص مسائل مورد اختلاف با یبکدیگر مذاکره کند.

مذاکرات بین دولت و مخالفان در ژنو به شکست انجامید.با این حال نباید فراموش کنیم تمام آن وقایع  به قبل از ظهور و قدرت گیری دولت اسلامی بود.اگر دو طرف به توافق نرسند.با اطمینان می توانیم بگوییم که سوریه قدم به سوی یک جنگ داخلی طولانی و بی هدف بر می دارد. درست همانند لبنان در دهه هفتاد و هشتاد.اگر بخواهیم دولت اسلامی را در سوریه شکست دهیم،قبل از آن نیازمند نابودی جای پای آن در عراق هستیم.در سوریه نیز همانند عراق،نیاز به اتحاد احساس می شود.تمامی گروه های سوری باید در این نبرد حضور داشته باشند.علوی ها،مسیحیان،سنی ها و کرد ها.همه باید متحد شوند.

این بدان معنا است که کشور هایی همانند ترکیه و عربستان سعودی باید دست از حمایت از مخالفان و تلاش برای ساقط نمودن دولت سوریه دست بردارند. در همین حال روسیه و مصر نیز باید  دولت اسد را متقاعد به مذاکره با مخالفان میانه رو نمایند تا جنگ های بی هدف به پایان برسند.

تنها یک درس می توان از رشد سریع و دلهره آور دولت اسلامی گرفت.زمانی که مرز های بین المللی معنای خود را از دست می دهند و کشور ها دچار هرج و مرج می شوند.درست مثل عراق وسوریه،لیبی،یمن،سومالی و سودان جنوبی.اتفاقات نا خوشایندی به وقوع می پیوندند.در خوشبینانه تریبن حالت آن، کشور های با ثبات منطقه همانند ترکیه،ایران،مصر و تونس،سطح امنیتی و نظامی خود را افزایش می دهند.اگر اوباما می خواهد در خاورمیانه پیروز شود، به چیزی بیشتر از پهپاد و جنگنده نیاز دارد.در کنار این ها به دیپلماسی هوشمندانه احتیاج دارد.این دیپلماسی با رسیدن به درک مشترک با تهران آغاز می شود.در سخنرانی بعدی اش،شاید پس از آزادی موصل از بند تروریست های داعش،باید به مردم توضیح دهد که آمریکا هنوز از بی برنامگی ها و آثار جنگ سال 2003 ضربه می خورد.با این حال فعلا باید کمتر صحبت کند و بیشتر عملگرا باشد.