وقتی قانون ترامپ، هاروارد را هم زیر پا لگد می کند!/ماجراى سفر دانشمند ایرانی به آمریکا را از زبان او بخوانید

سید محسن دهنوی نخبه و پژوهشگر گلستانی چندی قبل به دستور ترامپ رئیس جمهور آمریکا و در پی اجرای فرمان مهاجرتی از فرودگاه بوستون آمریکا به تهران بازگشت. ماجرای بازگشت این دانشمند از آمریکا که به دعوت دانشگاه هاروارد صورت گرفته بود را از زبان او بخوانید.

به گزارش ایسکانیوز، در ادامه ماجرای سفر سید محسن دهنوی به آمریکا را می خوانید:

"ویزایم که رسید نوبت خرید بلیط بود، اما خبر قانون جدید ترامپ و محدودیت هایش برای اتباع ایران مایه نگرانی. با دانشگاه ایمیلی مکاتبه کردم که باید چه کنم؟ روابط عمومی دانشگاه گفت شما مشکلی ندارید و قانون جدید ربطی به شما که ویزای قطعی دارید، ندارد.
بالاخره مهیای سفر شدیم؛ دوشنبه ۱۰ جولای ساعت 5 صبح از فرودگاه امام به دوحه و از آنجا به بوستون. ۱۸ ساعت پرواز که با معطلی های بِینش 22 ساعت شد. ما که حسابی خسته و کلافه شدیم، تکلیف بچه ها که دیگر روشن است. نزدیکی های بوستون دیگر نمی شد بچه ها را آرام نگه داشت.
با هر سختی که بود رسیدیم به فرودگاه بوستون. حالا نوبت ایستادن در صف مهر ورود بود. برای اتباع ایرانی کریدور جدایی در نظر گرفته شده بود. دوستان گفته بودند که یک روال عادی است و به چند سوال معمولی بسنده می کنند.
به اتفاق خانواده توی کریدور رفتیم. سوالات شروع شد که از کجا آمدی و برای چی؟ افسر مسئول بعد از دیدن پرونده و مدارک گفت خیلی هم عالی، موضوع خوب در دانشگاه خوب. انگار «شریف» را هم می شناخت و از آوازه اش گفت. بعد از تعریف و تمجید یک فرم جلوی من گذاشت تا مشخصات تکمیلی را بنویسم.
نکته غیرعادی فرمش این بود که از من شناسه و رمزعبور همه شبکه های اجتماعی که عضوشان بودم را هم می خواست. امتناع کردم، اما افسر اصرار کرد که این قانونی است. به اجبار نوشتم. موبایل و لپ تاپم را هم با رمز ورود از من گرفت. گفت باید یک ساعتی منتظر باشید تا بررسی کنیم.
حدود همان یک ساعت برگشت و گفت که باید موضوعی را بیشتر توضیح بدهم. گفت در تلگرام، شما عضو یک کانال خبری هستی به نام یکی از گروه های دانشجویی مذهبی دانشگاه. من هم گفتم خب بله، ۳۰۰ دانشجو عضوش هستند و من هم یکیشان هستم. مجبور شدم برایش کمی از فضای دانشجویی دانشگاه بگویم. قانع نشد.
رفت و این بار با چند نفر دیگر برگشت. ظاهرا ارشدتر از او بودند و از اف بی آی. گفتند در دوره دانشجویی عضو گروه های مذهبی بودی. گفتم بله و این موضوع مخفی ای نبوده. گفتم با یک سرچ گوگل این را می شود فهمید. اما کار و تحصیلاتم ربطی به فعالیت فرهنگی و اجتماعی ام ندارد.
گفتم در مرحله گرفتن ویزا همه این اطلاعات را ارائه کردم و می توانستید به من ویزا ندهید. گفتند در هر صورت ما این اختیار را داریم که به هر علتی جلوی ورود شما را بگیریم. اعتراض کردم که شما باید دلیل موجه یا مکتوب و مستندی ارائه بدهید و نمی توانید با دلایل کلی مانع شوید.
نهایتا قبول نکردند و عین این جملات را گفتند: «ما قبول داریم که شما رزومه و کارنامه علمی خوبی داری، از طرفی دانشگاه هاروارد هم شما را تایید کرده و به شما پوزیشن داده است، و اگرچه موضوع کاری شما هم کاملا بشردوستانه و غیرحساس بوده، ولی ورود شما با پروتکل های امنیتی ما همخوانی ندارد و نمی توانیم اجازه ورود بدهیم.»
جالب این که وقتی گفتم دلیل رسمی و مستندتان چیست، دوباره جواب بالا را شنیدم. گفتم اگر تصمیم شما این است؛ من با اولین پرواز به کشورم برمی گردم. گفتند ممکن نیست و باید منتظر مجوز و انجام امور اداری باشیم تا به شما اجازه خروج داده شود.
ما را همراه با بچه ها به یک اتاق کوچک که فقط چند صندلی و یک سرویس بهداشتی داشت هدایت کردند. نزدیک به سی ساعت در اتاق بودیم. چند بار تقاضا کردم به ما اجازه تماس با خانواده یا وکیل داده شود اما اجازه ای در کار نبود.
بچه های کوچک ما که بیش از دو شبانه روز در هواپیما و فرودگاه سرگردان بودند، حسابی کلافه شده بودند. تقاضا کردم اجازه بدهید بچه ها را ده دقیقه برای هواخوردن تا سالن فرودگاه ببرم که باز هم مخالفت شد. ساعات سخت و پر استرسی بود. در نهایت ساعت نه و بیست دقیقه شب ما را سوار هواپیمای قطری کردند برای بازگشت. لپ تاپ و گوشی ام را هم ضبط کردند و پس ندادند.
در تمام این سی ساعت ما از همه جا بی خبر بودیم اما بیرون از آن اتاق گویا خبرهای زیادی بود........

پی نوشت اول: حریم خصوصی و حقوق بشر و حقوق کودک و این چیزها مال فیلم هاست یا حداقل برای اتباع غیر غربی بی معنی است.

پی نوشت دوم: در طول همان سی ساعت دانشگاه هاروارد و جامعه دانشگاهی بوستون تلاش زیادی برای حل این مشکل کردند. این تلاش ها قابل تقدیر است و نشان می دهد حساب جامعه علمی و دانشگاهی از دولت و ترامپ کاملا جداست."

200/202

منبع: کانال تلگرامی سید محسن دهنوی

کد خبر: 818522

وب گردی

وب گردی