پیر محمد ملازهی، کارشناس مسائل افغانستان در گفت و گو با خبرنگار ایسکانیوز درباره حملات اخیر طالبان در افغانستان گفت: معمولا زمانی که فصل بهار آغاز می شود و آب و هوای کوهستان های افغانستان مساعد می شود، حملات طالبان نیز تشدید می شود. عملیات های فعلی طالبان در افغانستان، عموما توسط رهبر قبلی این گروه تروریستی، ملا محمد منصور طراحی شده اند.

وی تشریح کرد: عملیات های "منصوری" به سمت نقاط مرکزی و شمالی این کشور انجام می شوند. در حالی که پیش از دوران رهبری ملا محمد منصور، این عملیات ها عموما به قصد پیشروی به سمت شرق و جنوب افغانستان صورت می گرفت.

این کارشناس در ادامه بیان داشت: این تغییر رویکرد طالبان نوعی قدرتنمایی محسوب می شود. آن ها با این عملیات ها عزم خود را برای ادامه جنگ با دولت مرکزی نشان می دهند و این به معنی تسلیم نشدن آن ها در مقابل شرایط های مختلفی است که تاکنون در آن ها قرار گرفته اند.

ملازهی تصریح کرد: از طرف دیگر طالبان احساس می کند که تحت فشارهای خارجی که از سوی آمریکا و پاکستان بر آن ها وارد می شود، ممکن است وادار شوند تا در آینده وارد مذاکره و مصالحه با دولت مرکزی افغانستان شوند.

وی درباره تاثیر حیاتی پاکستان بر سیاست های طالبان گفت: آن ها به خوبی می دانند که پایگاه اصلی‌شان پاکستان است و احتمال قطع کمک ها از سوی این کشور وجود دارد. لذا این را هم در نظر دارند که در صورت لزوم، با دست پر، پای میز مذاکره حاضر شوند. کاری که انجام آن می تواند در آینده ممکن باشد.

این کارشناس درباره انشعابات درونی طالبان تشریح کرد: درون طالبان اختلاف نظرهایی وجود دارد. گروهی از اعضای سابق آن به داعش پیوستند و حاضر به ادامه همکاری با این گروه نشدند. گروه دیگری از آنان به رهبری ملا رسول در نزدیکی مرزهای ایران ساکن هستند، رهبر طالبان را زیر سوال بردند و انشعاب جدایی را تشکیل داده اند.

ملازهی در ادامه گفت: لذا درون طالبان نیز با یکدستی مواجه نیستیم و شاید همین مسئله نیز باعث تشدید عملیات ها شود. هدف از تشدید عملیات ها در چنین شرایطی بی تاثیر نشان دادن که جدایی اقلیت هایی خواهد بود که این گروه تروریستی را ترک کرده اند.

وی درباره نتایج جنگ های اخیر طالبان بیان داشت: آن‌ها در حال حاضر در بخشی هایی از هلمند و مناطق دیگر موفق به در دست گرفتن فرمانداری هایی شده اند. هر چند این مناطق معمولا نه در دست دولتی مرکزی و نه در دست طالبان باقی نمانده و دست به دست می گردند. همین دست به دست چرخیدن مناطق به معنی قدرت نظامی طالبان نیز خواهد بود.

این کارشناس درباره وضعیت دولت مرکزی اظهار داشت: واقعیت گریز ناپذیر دیگر، وجود اختلاف نظر در دولت مرکزی افغانستان است. وجود دو دستگی در کابل، تاکنون به سود طالبان بوده و زمینه را برای پیشروی های این گروه مهیا ساخته است.

ملازهی درباره رویکرد دولت افغانستان در قبال طالبان گفت: در دولت مرکزی دو نگاه وجود دارد. یک گروه معتقدند راه حل نظامی در قبال طالبان به بن بست رسیده و دیگر نمی توان با تکیه بر این روش به نتیجه رسید. لذا آن‌ها معتقدند باید مذاکرات را جدی گرفت و طرفین تنها با مذاکره می توانند به نتیجه برسند. آن‌ها به دنبال یافتن راه حلی برای به توافق رسیدن با طالبان هستند.

وی در ادامه تشریح کرد: اما نگاه دیگری نیز وجود دارد. این نگاه می گوید طالبان دارای ظرفیت درونی مناسب برای انجام مذاکره نیست. بنابراین راه حل مورد نظر این گروه کشاندن پای آمریکا و بعضی همپیمانان خارجی به خاک افغانستان است. آن ها قصد دارند برای فشار بیشتر بر طالبان از این روش بهره گیرند.

این کارشناس بیان داشت: در حال حاضر این دو نگاه در دولت وحدت ملی وجود دارند و هر دو طرف دارای کشمکش هایی برای پیشبرد نگاه خود هستند که این موضوع قطعا به سود طالبان خواهد بود.

801