به گزارش گروه اقتصادی ایسکانیوز؛ پنجشنبه دوم شهریورماه بزرگترین قرارداد فاینانس خارجی در دوره پسابرجام در سئول میان «محمد خزاعی» معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی و رییس سازمان سرمایه گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی جمهوری اسلامی ایران و «چانگ» مدیر اگزیم بانک کره جنوبی به امضا رسید.
بر اساس این قرارداد بخش های دولتی و خصوصی ایران می توانند در چارچوب مقررات موجود از این وام استفاده کنند‌. 12
بانک ایرانی به عنوان بانک های عامل و طرف قرداداد وام خواهند بود. این قرارداد که به عنوان بزرگترین قرارداد وام خارجی در دوره پسابرجام شناخته می شود، نقطه عطفی در مناسبات میان تهران- سئول به حساب می آید.
در این زمینه به ذکر چند نکته می پردازیم؛
1- در دنیای امروز دیگر گریزی از تعامل نیست و دیپلماسی به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای دستیابی به تعامل است چرا که توافق بر دیپلماسی به مثابه بردی است که بی اغراق منطقی ترین، بهترین و کم هزینه ترین مسیر در پیش روی کشور است. در این میان گفت وگوهای هسته ای جمهوری اسلامی ایران و کشورهای گروه 1+5 در تاریخ دیپلماسی جهان اگر نگوییم بی سابقه اما دست کم در زمره کم سابقه ترین ها است.
یکی از دستاوردهای مهم و مثبت تفاهم و گفت وگو اعتمادسازی است. اعتماد سازی در عرصه مناسبات جهانی می تواند کشورها را از بازیگرانی منفعل و منزوی به کشورهایی فعال و پویا تبدیل کند که همین امر ضریب نفوذ کشورها را در مناسبات جهانی ارتقاء می دهد و جایگاهی بهتر و نقشی بزرگتر برای آن ها در نظر می گیرد.

2- بیش از دو سال از عمر برجام به عنوان توافقی چند جانبه بین ایران و 1+5 می گذرد؛ توافقی که برای جمهوری اسلامی ایران با دستاوردهای قابل ملاحظه ای همراه بوده است. از این رو در روابط خارجی کشورمان در فضای پسابرجام شاهد بیشترین گشایش ها و تحولات مثبت بوده ایم تا از رهگذر مناسبات رو به گسترش ایران و جهان، عرصه هایی چون اقتصاد نیز در جهت شکوفایی بهره مند شود.
در زمان حاضر دیگر روابط خارجی ما به چند کشور کوچک و بی اثر در جهان محدود و محصور نیست و دایره تعاملات بین المللی کشور گسترش پیدا کرده است.
کره جنوبی از جمله کشورهایی است که پس از توافق هسته ای سطح مناسبات اقتصادی خود را با جمهوری اسلامی ایران ارتقا داده است. هر چند پیشینه روابط تجاری ایران و کره جنوبی به حدود 40 سال پیش بازمی گردد. با این حال، پس از انقلاب اسلامی روابط دو کشور ابعاد گسترده تری یافت.
تحول در روابط خارجی تهران سبب شد مناسبات ایران و کره جنوبی نیز شاهد گرمی بیشتری نسبت به قبل باشد، هر چند تهران و سئول در دوره تحریم های هسته ای نیز کوشیدند تا حد ممکن این روابط را از آسیب تنگناها و تحریم های بین المللی برکنار دارند.

3- گشایش در مناسبات تجاری ایران پس از برجام، رونق سرمایه گذاری خارجی و توافق های اقتصادی با کشورهای توسعه یافته را به ارمغان آورده است. در فضای پسابرجام، در اسفندماه سال 1394 طی دیدار وزیر تجارت، صنعت و انرژی کره جنوبی با «علی طیب ‌نیا» وزیر امور اقتصادی و دارایی کشورمان، یادداشت تفاهم پنج میلیارد یورویی تامین مالی به امضا رسید.
همچنین با سفر «پارک گئون هی» رییس جمهوری کره جنوبی به ایران در اردیبهشت ماه 1395، طلسم پنج دهه ای سفر عالی ترین مقام کره ای به ایران شکسته شد چرا که از سال 1962 میلادی، مقامی در این سطح از کره جنوبی به ایران سفر نکرده بود.در این دیدار 19 سند همکاری بین تهران و سئول امضا شد.

4- به نظر می رسد که هر کدام از دو کشور ایران و کره جنوبی دارای مزیت های خاص خود هستند. برای نمونه نفت و گاز ایران برای کره بسیار مهم است و اگر کره نتواند این نفت و گاز را از ایران تامین کند، نمی تواند به فعالیت اقتصادی بپردازد و در برابر نیز واردات فناوری از کره برای ایران مهم است.
بر این اساس افزایش مناسبات می تواند مبادلات اقتصادی را به سطحی بالایی برساند. برای نمونه کره جنوبی در دوماهه نخست سال 2017 (دوماه آخر سال 1395) واردات نفت خام از ایران را نسبت به سال قبل بیشتر از 78 درصد افزایش داد. این کشور در این دوره روزانه بیشتر از 425 هزار بشکه نفت خام از ایران خرید.
اینک نیز با امضای قرادادی به ارزش بیش از 8 میلیارد یورو میان ایران و کره جنوبی در دوره پسابرجام، گام های اساسی میان دوکشور برداشته شده است. بنابر این بهره مندی از توان دیپلماسی اقتصادی در راستای رونق سرمایه گذاری خارجی می تواند اسباب شتابندگیِ بیشتر فرایند توسعه کشور را فراهم آورد.

منبع: ایرنا

403