نیوشا یعقوبی - ایسکانیوز :کمتر کسی است که او را نشناسد، در روزهای تلخ حادثه پلاسکو هر چند دقیقه یک بار در قاب تلویزیون ظاهر می شد و با قیافه ای خسته و گرفته از آخرین وضعیت ساختمان پلاسکو می گفت. در آن روزها، ۵۰ ساعت از خانواده و فرزندش دور بود و در حالی که سعی می کرد بغش نشکند، با دلی سرشار از غم تلاش می کرد محکم و استوار ، در هر لحظه پاسخگوی خبرنگاران و مردم باشد. اگر تصویر قبل و بعد از حادثه پلاسکوی او را در شبکه های اجتماعی دیده باشید،شاید بهتر درک کنید غم از دست دادن دوست و همکار تا چه اندازه ای می تواند تلخ باشد. در روز آتش نشانی و ایمنی با سید جلال ملکی به گفت و گو نشسته ایم تا با آتش نشانان و دغدغه های شغلی شان بیشتر آشنا شویم:
به نظر شما چه انگیزه ای باعث می شود یک فرد از خطراتی که او را تهدید می کند آگاه باشد و بخواهد آتش نشان شود؟
آتش نشانان جوانانی پرانرژی، شاداب و فعالی هستند و روحیه آنان با یک جا نشینی سازگار نیست یعنی افرادی هستند که حتی بنا به هر دلیلی نتوانند آتش نشان باشند، باز هم مشاغلی را انتخاب می کنند که در آن تحرک و پویایی وجود داشته باشد.از آن گذشته روحیه رشادت و ایثارگری در عوامل آتش نشانی موج می زد. بسیاری از شهدای آتش نشان از جمله شهدایی هستند که در دوران 8 سال دفاع مقدس همزمان با سایر افراد به جبهه رفته اند و جان خود را فدای دفاع از کشورشان کرده اند.
اگر قرار باشد آتش نشان را در چند جمله توصیف کنید، چه می گویید؟
آتش نشانان افرادی هستند که روحیه ایثارگری دارند و عاشق خدمت به هموطنان خود هستند. این افراد از خمودی ، یک جا نشستن فراری هستند و ترجیح می دهند در جامعه خود موثر واقع شده و مردم کشورشان به آن ها افتخار کنند ، زیرا روحیه سرکش آنان زمانی که بدانند می تواند برای جامعه کاری انجام دهند راضی تر خواهد شد.
خودتان چرا آتش نشان شدید؟
من در دوران نوجوانی بسیار فعال شاداب و پر تحرک بودم و ورزش را ترک نمی کردم.علیرغم اینکه 21 سال قبل من در سازمان آتش نشانی استخدام شدم، انتخاب شغل مانند زمان کنونی نبود.درگذشته زمانی که فردی پس از پایان یافتن دوران تحصیل و رفتن به خدمت سربازی، چند گزینه شغلی چه خوب و یا چه بد مقابل خودش داشت. من نیز چنین شرایطی داشتم ، پدرم کارمند شرکتی بود و می توانستم راه پدر خود را ادامه دهم، همچنین چند موقعیت های شغلی با درآمد بیشتر از یک آتش نشان نیز برایم پیش آمد اما به دلیل آنکه روحیه من با پشت میز نشستن و یک جا نشینی سازگار نبود، این شغل را انتخاب کردم.
یعنی از قبل می خواستید آتش نشان باشید؟
در آن دوران من به شغل آتش نشانی فکر نمی کردم، اما می دانستم روحیه من با کارهایی که لازمه آن پشت میز نشستن و نامه نگاری است، مطابقت ندارد. جالب است بدانید مدرسه ابتدایی من مجاور یک ایستگاه آتش نشانی بود، در بسیاری از مواقع از پنجره کلاس ایستگاه آتش نشانی را می دیدم که چگونه به هنگام ماموریت به سرعت وارد عمل شده و ایستگاه را ترک می کردند و لذت می بردم. در بسیاری از موارد نیز آتش نشانان دور یکدیگر جمع می شدند،ورزش می کردند، تصور می کردم آتش نشان بودن یک شغل خوب است و فرد می تواند در کنار شغلش با سایر آتش نشانان رفاقت داشته باشد و صمیمیت آن ها با یکدیگر در انجام عملیات ها موثر واقع شود.
من در گذشته به طور اتفاقی از استخدام سازمان آتش نشانی با خبر شدم،در سخت ترین شرایط آزمون ها به لطف خدا و با تلاش خودم به استخدام این سازمان در آمدم.کدام فردی است که بگوید ما به آتش نشانان احتیاج نداریم؟ چه کسی می تواند ادعا کند خطری او را تهدید نخواهد کرد؟البته آرزوی ما این است که افراد همیشه در سلامت باشند و به آتش نشانان احتیاج نداشته باشند ، اما نمی توان این مسئله را کتمان کرد که آتش نشانی از اصلی ترین و ضروری ترین نیروهای اجرایی در جامعه شهری محسوب می شود .
برخی معتقدند آتش نشانان به دلیل حقوق و مزایا این شغل را انتخاب می کنند، نظر شما چیست؟
تمامی آتش نشانان با خطرات پیش روی خود آشنا هستند و این در حالی است که شغل های بسیاری با همین درآمد نیز وجود دارد پس نمی توان گفت یک فرد تنها به دلیل حقوق و مزایا انتخاب می کند که آتش نشان باشد، بخش اعظم این انتخاب به روحیه جهادی و ایثارگری که در آتش نشانان وجود وجود دارد، مرتبط است .
دقیقا؛ حتی در حادثه پلاسکو شاهد حضور آتش نشانان بازنشسته در محل حادثه بودیم
آتش نشانان در دوران بازنشستگی خود معمولا ناراحت و کلافه هستند ، در بسیاری از موارد شاهد آن هستیم که آتش نشان هایی که بازنشسته می شوند هر هفته به یک بهانه به دوستان خود سر می زنند. در حادثه پلاسکو بسیاری از آتش نشانان که بازنشسته شده بودند به محل حادثه آمدند و چند شب در کنار بقیه نیروهای امدادی به انجام سریع تر عملیات کمک کردند. به آن ها می گفتیم مگر نوه ندارید؟ دلتان برایشان تنگ نمی شود؟می گفتند آتش نشانی تنها شغل ما نبوده، فکر نکنید ما پیر شده ایم حداقل می توانیم تجربه خود را به جوانان انتقال دهیم.
بحث حادثه پلاسکو مطرح شد؛در آن زمان بحثی مبنی بر کمبود تجهیزات مطرح شده بود، آیا این موضوع صحت داشت؟
اصلا چنین موضوعی صحت نداشت، در زمان وقوع حادثه پلاسکو بحث های بسیاری مطرح شد که بسیاری از آن ها صحیح نبود.زمانی که فردی درباره بحثی اظهار نظر می کند، باید در ابتدا به این نکته توجه کرد که آیا او تخصص کافی در موضوع مورد نظر را دارد یا خیر.
چندین گزارش از طریق مراجع رسمی کشور شامل شورای شهر، مجلس شورای اسلامی و ... اعلام شد که بر کامل بودن تجهیزات سازمان آتش نشانی تاکید داشتند. در چنین مواردی 2 موضوع کمیت و کیفیت مطرح می شود. ما از نظر کیفیت دارای تمامی تجهیزات، امکانات و خودروهای لازم مورد نیاز سازمان آتش نشانی هستیم که لحاظ کیفیت از جمله بهترین تجهیزات موجود در سطح جهان است.
آیا از لحاظ کمیت کمبودی وجود دارد؟
بحث کمیت کمی متفاوت است.زمان حادثه پلاسکو هیچ کمبودی از نظر نیروی انسانی، تخصص ، تجهیزات و امکانات نداشتیم اما اگر همزمان با پلاسکو ، 3 ساختمان دیگر نیز فرو میریخت،شرایط فرق داشت، اگر یک زلزله کوچک در شهر تهران رخ دهد و چندین ساختمان تخریب شوند، با مشکلاتی مواجه خواهیم بود. در این شرایط بحث کمیت مطرح می شود که تنها مربوط به آتش نشانی نیست و در تمامی دنیا چنین شرایطی وجود دارد.
کشور آمریکا و انگلیس به عنوان 2 قطب اصلی آتش نشانی دنیا شناخته می شوند به طوری که می توان گفت به تعداد ساختمان های خود ایستگاه آتش نشانی دارند، همان طور که دیدید حریق یک ساختمان 14-15 طبقه در لندن اتفاق افتاد که در آن حدود 80 نفر کشته شدند. همه دنیا با کمیت مشکل دارند اگر قرار باشد به آتش نشانان بگویند شما باید تمام حوادث و خطرات تهران را پوشش دهید اگر 130 ایستگاه ما به 1000 ایستگاه نیز تبدیل شود، با قاطعیت نمی توان گفت امکانات و نیروهای در نظر گرفته شده کافی خواهد بود.اگر زلزله ای در تهران اتفاق بیافتد و 20 درصد شهر نیز از بین برود، این تعداد ایستگاه پاسخگوی آسیب های به وجود آمده نخواهند بود.
آیا تدابیری برای رفع این مشکل در نظر گرفته شده است؟
در حال حاضر برج های بلند در کشورها ساخته می شود که گاهی طول آن ها به 250 متر نیز خواهد رسید، در چنین شرایطی نمی توان توقع یک نردبان 300 متری را داشت! در حال حاضر نردبانی بلند تر از 50-60 متر در دنیا وجود ندارد. اگر هم بخواهیم 130 ایستگاه را به 1000 ایستگاه تبدیل کنیم چه کسی هزینه آن را تقبل خواهد کرد؟ بالطبع مردم باید این هزینه را ازعوارض خود پرداخت کنند زیرا ایستگاه ها نیازمند تجهیزات، خودرو و پرسنل هستند که تمامی آن ها مستلزم پرداخت هزینه است و مردم باید از جیب خود آن را پرداخت کند.برای رفع مشکلات کمیتی ، جهان به خود ایمنی ساختمان ها رو آورده است به طوری که طی آن اعلام می کنند ایمنی ساختمان ها با تعداد طبقات بالا را باید خودتان تامین کرده و تاییدیه ایمنی آن را از آتش نشانی دریافت کنید یعنی برای ساختمان ها سیستم اعلام اطفا اتوماتیک و پله های فرار تعبیه کنید و پارکینگ های خود را فوق مکانیزه بسازید و... اگر چنین نکاتی را اجرا کردید، هر تعداد طبقاتی که می خواهید می توانید بسازید اما در ابتدا باید ایمنی آن را تامین کنید.
در چنین شرایطی که افراد بساز و بفروش از ساخت های برج های بلند سود های چندین میلیونی نصیبشان می شود، چه قدر خوب خواهد شد یک درصد از سود خود را به ایمنی مردم اختصاص دهد.در برخی موارد افرادی که خانه ها را می سازند، به جای دریافت متری 5 میلیون تومان، به اسم ساختن ساختمان ایمن متری 5.5 میلیون تومان دریافت کرده است اما اقدامی در راستای ایمن سازی ساختمان انجام نداده است.در صورتی که درصورت ایمن سازی ساختمان ها، هم هزینه پرداختی از جیب مردم کاهش پیدا می کند و هم کار آتش نشانان کمتر شود.
با توجه به افزایش حوادث آتش سوزی در کشور، آیا توصیه ای برای کاهش حوادث این چنینی پیشنهاد می کنید؟
آتش نشانان همیشه از تمامی هموطنان کمک می خواهند کلانشهری مانند تهران گستره جغرافیایی وسیعی دارد و عواملی مانند نا ایمن بودن های ساختمان ها و بافت فرسوده، عدم وجود فرهنگ ایمنی در برخی مناطق موجب به وجود آمدن حوادث بسیاری خواهد شد.حوادثی که در طول روز در کلانشهر های بزرگ مانند تهران رخ میدهد بیانگر آن است که تمامی افراد باید در این راستا به سازمان آتش نشانی کمک کنند. در این زمینه آموزش پروزش ، رسانه ها و صدا و سیما می تواند اقدامات خوبی در بحث آموزش به دانش آموزان انجام دهد، همه افراد باید دست به دست یکدیگر دهند،تامین ایمنی شهرهای بزرگ تنها به وسیله سازمان آتش نشانی مسیر نخواهد شد همه باید در حد توان خود اصول ایمنی را رعایت کنند،سازمان هایی که در این زمینه فعالیت می کنند و وظیفه نظارتی دارند نیز می توانند اقدامات خوبی انجام دهند تا یک شهر ایمن و عاری از هر گونه خطر داشته باشیم.
701
