تهران-ایسکانیوز: آثار رودخانه ای احمد نادعلیان که بر اساس دیدگاه ویژه او درباره هنر محیطی در طبیعت جا گذاشته می شوند، مدتی است به دستاویزی برای سودجویان تبدیل شده است، برخی ادعا می کنند زیر این آثار سنگ های قیمتی پنهان است، برخی نیز آن ها را راهی برای رسیدن به گنج های قدیمی می خوانند تا از این طریق مبالغی را از مردم دریافت کنند. تعداد این اتفاقات در روستای پلور که نادعلیان بیشتر اوقات سال را در آن می گذراند، بیشتر است.
به گزارش خبرنگار تجسمی ایسکانیوز، احمد نادعلیان در سایت شخصی خود درباره اتفاقات عجیب و غریبی برای آثارش در روستای پلور مطلبی منتشر کرده است، ماجرا از این قرار است که برخی از مردم بومی این منطقه معتقدند آثار این هنرمند معاصر، در واقع نشانه هایی برای دستیابی به گنج است، گنجی که حالا با پیدا نشدن آن، فکر می کنند به سرقت رفته! از سوی دیگر سودجویان نیز از این شایعه برای فریب مردم استفاده کرده و محصولاتی را به عنوان رمز گشا به فروش می رسانند، حتی سعی می کنند سنگ های حکاکی شده به دست این هنرمند معاصر را به جای آثار باستانی به قیمت گزاف بفروشند!
نکته جالب اینجاست که هنر رودخانه ای نادعلیان هنوز در میان مردم سرزمینش ناشناخه است، این هنرمند با رها کردن آثارش در طبیعت سعی دارد چیزی تازه به آن بیافزاید. به تعبیر منتقدان هنری، برای او موزه و زمین یکی است، در واقع این هنرمند با رسانه های متنوعی چون حجاری بر صخره ها، چیدمان های هنر محیطی، هنر اجراهای آئینی، نقاشی های تعینی که یادآور طراحی های باستانی هستند، در صدد انتقال پیامی ویژه است که در دل طبیعت معنا پیدا می کند، گرچه آثار او در حال حاضر در میان هنرمندان و هنردوستان بسیاری از کشورهای جهان شناخته شده است، اما برخی درست در وطن او به دلیل ناشناخته بودن این هنر به فکر سواستفاده از این آثار افتاده اند.
از حفره های 6 متری تا کتاب های رمزگشایی برای جستجوی گنج
ماجرای گنج یابی به خیال آن که این آثار نشانی سنگ های گران قیمت یا اشیاء با ارزش را می دهند، به یک یا دو مورد ختم نمی شود، در بسیاری از نقاط روستای پلور می توان حفره هایی را که توسط سودجویان به وجود آمده اند مشاهده کرد، حفره هایی که گاه 6 متر عمق دارند، در برخی از این موارد آثار استفاده از ماشین های سنگین نیز دیده می شود.
حتی مطالبی غیر واقعی نیز در این باره منتشر شده است که این آثار را رمزگشایی می کنند، نادعلیان در سایت خود با انتشار برخی از این مطالب نوشته است: «از مدت ها قبل وبلاگ هایی را می شناسم که کتاب و بسته چند رسانه ای به فروش می رسانند و حق مشاوره می گیرند تا آثار من را رمز گشائی نمایند.»
با بروز این اتفاقات، نادعلیان نیز کوشیده است تا با حکاکی نمادهای امروزی روی سنگ هایی که در دل طبیعت پنهان می کند به سودجویان بفهماند این آثار در واقع امروزی هستند. البته از نظر او هر آنچه که در طبیعت یافت می شود گنجی واقعی است.
البته با تمام تلاشی که از طرف این هنرمند صورت گرفته است، هنوز هم برخی بر وجود گنج در این منطقه اصرار دارند، نادعلیان در یادداشت هایش این باره نیز نوشته است: «سالهای زیادی است که جویندگان گنج، آثار من در روستای پلور را جابجا و اطراف آن را کاوش می کنند. تا کنون نمونه های زیادی از آثارم را سرقت کرده اند. در سه سال گذشته اماکن بیشتری زیر و رو شده اند و تعداد زیادی از آثار سرقت شده اند. بارها سعی کرده ام به افرادی که این کار را انجام می دهند پیغام بدهم که این آثار مربوط به خود من هستند. جویندگان گنج فکر می کنند که من خود با انگیزه پیدا کردن گنج در طبیعت ساکن هستم. یکی از آنها به یک بنا گفته بود: تو فکر می کنی ما اونقدر ساده هستیم که بپذیریم این آقا اون سر دنیا دکترا گرفته و شهر رها کرده اومده اینجا دلش برای طبیعت سوخته؟ !!! اون دستگاه داره و از گنج ها خبر دارد. همیشه خارجی ها همراهش هستن.»
در آخرین مطالب این وبسایت، ماجرای کلاهبرداری از فردی درج شده است که ادعا می کند نزدیک به یک میلیارد تومان برای اثری از این هنرمند محیطی به جای گنجی باستانی، هزینه کرده که در نهایت با شناسایی اثر توسط یک باستانشناس، واقعیت مشخص شده است. به گفته نادعلیان گرچه هزینه این مبلغ باور نکردنی است اما به احتمال فراوان کلاهبرداری دیگری صورت گرفته است.
چرا باید به خودشان اجازه دهند این آثار را جابجا کند؟
احمد نادعلیان، در گفت و گو با خبرنگار ایسکانیوز درباره اتفاقات اخیری که این روزها برای آثارش می افتد، گفت: حتی اگر این آثار با آثار باستانی و قدیمی هم اشتباه گرفته می شوند، چرا باید کسی به خودش اجازه دهد که آن را بردارد یا خود را مالک آن به حساب آورد؟ این موضوع نشان می دهد اگر آثاری هم در دل طبیعت وجود دارد محافظت درستی از آن ها صورت نمی گیرد.
این هنرمند که آثار محیطی او در بیش از 40 کشور دنیا پراکنده شده است، گفت: در میان همه کشورهایی که آثارم در دل طبیعت آن ها رها شده است، تنها در ایران چنین اتفاقاتی افتاده است.
نادعلیان که در آخرین فعالیت هایش توجه خاصی به مسائل اجتماعی نشان داده است، ادامه می دهد: ممکن است مبالغی که این افراد مالباخته برای ضررشان عنوان می کنند مبالغه آمیز و غیر واقعی باشد، اما حتی اگر مبلغ کمی هم باشد باز هم حتما کلاهبرداری صورت گرفته و قابل بررسی است.
آثار نادعلیان تاکنون در نمایشگاه های مختلفی به فروش رسیده اند که در این میان مبالغی نظیر 20 یا 30 میلیون تومان نیز به چشم می خورد، در حالی که برخی از مالباختگان مبلغ خسارتشان را حدود یک ملیارد تومان عنوان می کنند. با این تفاسیر، به نظر می رسد باید اطلاع رسانی دقیق و صحیح تری نسبت به هنر محیطی به مردمی که در روستای پلور با آن مواجه می شوند، انجام شود.
