گلریزان  لوازم التحریر به دانش آموزانی که مادرشان سرپرست خانوار و از بخت بد مبتلا به سرطان است

این جشن گلریزان انگار با بقیه فرق داشت چرا که فکر می کردم آدم ها می آیند تا کمک های نقدی و غیر نقدی کادو پیچ شده شان را به دانش آموزان نیازمند هدیه کنند؛ اما  وقتی که شنیدم این هدایا برای دانش آموزانی است که مادرشان سرپرست خانوار است و از قضا بیماری سرطان دارند و دردناک تر اینکه بعضی از آنها از محبت پدر هم محرومند تازه فهمیدم که درد و زجر آنها فراتر از تصورمان است.

به گزارش خبرنگار ایسکانیوز این جشن به همت خانه رفاه و خدمات اجتماعی سرای محله کاووسیه برگزار شد تا اهالی و خیران را برای کمک به دانش آموزان کم برخوردار دور هم جمع کند. قبل از اینکه منا رنجبرمسئول خانه رفاه و خدمات اجتماعی سرای کاووسیه به مدعوین توضیح بدهد که قرار است این هدایا به دست چه کسانی برسد از زبان تصویر استفاده می کند تا کلامش تاثیر گذارتر شود. کلیپ کوتاه 60 ثانیه ای که خیلی حرف برای گفتن داشت! دست های کوچک دانش آموزی که در دنیای خیال جامدادی را باز می کند مدادش را تراش می کند و بعد نوشته هایی که یادآور همان نوستالژی گچ و تخته سیاه بود! دارا کیف ندارد / دارا هیچ ندارد/اما خدارا دارد/ اما شما را دارد....

فیلم تاثیرش را روی آدم ها گذاشت، با سکوت و نگاهی عمیق تصاویر را دنبال کردند، وقتی که آخرین تصویر در پرده ای سیاه فرو رفت، گویی آسمان چادر سیاهش را روی فقر کشید. هر چند منطقه ما از آن دسته مناطقی است که مردم در رفاه نسبی به سر می برند اما این موضوع دلیلی نمی شود که نسبت به درد همشهریان خود بی تفاوت باشند، مسئول خانه رفاه و خدمات اجتماعی پس از نمایش کلیپ توضیح داد :« این هدایا و کمک های نقدی به دست دانش آموزانی می رسد که مادرشان سرپرست خانوار است و بیماری سرطان دارد و همین طور دانش آموزانی که از نعمت پدر محرومند. » پخش تصاویر و همین جملات کافی بود تا حضار را منقلب کند و چشمهایشان را نمناک، تا هر آنچه که در توان دارند در طبق اخلاص بگذارند.

آدم های دست به خیر زیادند اما تمایل به گفتگو ندارند و می خواهند تا گمنام باشند. وقتی شرح می دهیم که شاید حرف هایشان بتواند اندکی تاثیر روی بقیه داشته باشد و آنها را هم ترغیب به کار نیک کند بعضی می پذیرند اما یکی با نام مستعار و دیگری بدون عکس!

نیازمندی از در خانه اش نا امید نمی رود

«گیتی خزعلی» یکی از خیران می گوید:« 3-2 سالی می شود که در این مراسم شرکت می کنم و برای نیازمندان پوشاک هم به سرا می آورم. امروز کمک نقدی کردم چرا که وقت خرید ندارم.» چند صندوق از خیریه های مختلف در خانه دارد و در فامیل و آشنا هم دست به خیر است:« اگر نیازمندی به در خانه ام بیاید و گرسنه باشد برایش غذا داغ می کنم و می برم و اگر غذای آماده ای نداشته باشم تخم مرغ درست می کنم، ظرف یکبار مصرف هم همیشه در خانه دارم با قاشق و چنگال.» معتقد است که تأثیر کارهای خیر در زندگی اش باعث خوشحالی و آرامشش می شود.

حس پویایی و همدلی جریان پیدا کرده

«مریم نوروزی» دومین خیر این مراسم، کارشناس ارشد معماری است و کمک نقدی کرده:« از بچه های سرای محله به خاطر فضایی که برای جمع آوری کمک های نقدی ایجاد کرده اند تشکر می کنم چون در این محله حس پویایی و همدلی جریان پیدا کرده.» از کودکی در دامن پدر و مادری که دست به خیر داشته اند بزرگ شده و با فرهنگ کار نیکو به خوبی آشناست:« هرچند در این منطقه افراد نیازمند کم است اما نگهبان پارک ها، سرایدارها و کودکان کار را داریم که باید هوایشان را داشته باشیم و به آنها توجه کنیم. خوشبختانه مدیر محله دغدغه مهیا کردن شرایط مناسب برای افراد کم برخوردار را دارد.» نوروزی تأثیر کارهای خیر در زندگی اش را داشتن حس خوب بیان می کند و آثار مثبتی که در جامعه می بیند.

پدر دست به خیر داشت

«ملوک صباحی تهرانی» هم سپید مویی است که پای ثابت جشن ها و مراسم خیریه است و امسال هم لوازم التحریر اهدا کرده:« ساداتم اما در شناسنامه ام نیامده ، پدرم طباطبایی بود و از ترس رضا شاه که سید ها را بازداشت می کرد سید بودنمان را در شناسنامه نیاورد. پدرم کرد کرمانشاه بود و دست به خیر داشت گندم را که می آورند آسیاب می کرد و آردش را به مستمندان می داد.» بیشتر سال را در خارج از کشور و پیش دختر و پسرش می گذراند اما زمانی که ایران است فعال کانون محیط زیست در امر بازیافت سرای محله کاووسیه است. بانویی هنرمند که آثاری هنری از دور ریختنی ها می سازد. تهرانی شهروند نمونه ای است که کلی تقدیر نامه دارد و یکی از این تقدیر نامه ها را هم از شهردار سابق تهران «محمد باقر قالیباف» گرفته است.

حسرتی که دیگر پشت ویترین نمی ماند...

خیران کیف های رنگارنگ کوله پشتی را که با لوازم التحریر پر کرده اند یکی یکی روی میز می گذارند هم دخترانه دارد و هم پسرانه. به چشم هایشان که نگاه می کنم برق شوق کار نیک جای قطره های اشکشان را گرفته مهم نیت قلبی آنهاست هرچند تمایلی به گفت و گو ندارند! برای ما هم مهم خوشحالی بچه هاست که دست هایی از جنس بلور به یاریشان می آیند تا صورتشان را با حسرت به شیشه ویترین رنگارنگ مغازه های لوازم التحریر نچسبانند.

هدفمان تشویق اهالی به کار نیک است

«زهرا گلستانی» مدیر محله سرای محله کاووسیه درباره نحوه اهدای لوازم التحریر و کمک های نقدی توضیح می دهد: این هدایا به خیریه فرهاد اهدا می شود که 250 خانواده را تحت پوشش خود دارد. خانواده هایی که سرپرست آنها بانوانی بیمار و مبتلا به سرطان هستند. این تعداد خانوار 50 دانش آموز دارند که به امید خدا و با کمک خیران محله قصد داریم تا هدایا را به آنها تقدیم کنیم.

مدیر محله سرای کاووسیه به طرح حامی اشاره می کند و ادامه می دهد:6 دانش آموز کم بر خوردار در این محله توسط مددکاران شناسایی شدند که در مناسبت های گوناگون سبد کالا، لوازم التحریر و... به آنها اهدا می کنیم. این دانش آموزان در اولویت هستند و ابتدا کمک های نقدی و غیر نقدی تقدیم آنها می شود و سپس به خیریه فرهاد هدیه می کنیم و امیدواریم تا نیکوکاران محله برای همدلی با اقشار کم در آمد جامعه همچون گذشته قدمی خیر بردارند.

وی هدف از اجرای برنامه گلریزان را ترغیب و تشویق اهالی عنوان کرد تا تلنگری برای تقویت حس انسان دوستی باشد.

خبرنگار : اکرم فراهانی

700

کد خبر: 844364

وب گردی

وب گردی