به گزارش ایسکا نیوز،بارندگی که به پایان می‌رسد تازه اول مشکل در برخی روستاهای مازندران است و اهالی مجبورند به فروشگاه‌ها برای خرید آب‌معدنی هجوم‌آورند و آب شربشان عملاً برای شرب غیرقابل‌مصرف می‌شود.
مهرماه مازندران، بارانی‌ترین شب پاییزی را به صبح رساند و شروع صبح آغاز مشکلات تکراری در برخی روستاهای مازندران است که از وضعیت آب گلایه‌مندند و کیفیت و املاح موجود در آب تاحدی است که اهالی از آن به‌عنوان نوشابه‌های زردرنگ تعبیر می‌کنند.
علیرضا حیدرنژاد ساکن روستای تجن جار بخش مرکزی آمل با انتقاد از آلودگی آب در این روستا می‌گوید: آب شرب این روستا در اکثر اوقات غیرقابل‌مصرف است و اگر این آب را داخل سماور بریزیم بعد یک تا دو روز رسوب خواهد بست.
وی ادامه می‌دهد: شکستگی لوله و قطعی موقت آب به‌صورت هفتگی و یا دو هفته رخ می‌دهد که چندین مرتبه نمونه آلودگی آب را به مسئولین روستا نشان دادیم اما برای این مهم کاری صورت نگرفت.
حامد فلاح ساکن روستای مارکتی بخش مرکزی آمل از فشار ضعیف آب در این روستا انتقاد کرد و گفت: متأسفانه علاوه بر فشار ضعیف آب، مشکل آلودگی آب هم وجود دارد و از مسئولان انتظار حمایت و رفع مشکلات را داریم.
پروژه آب‌رسانی مجتمع عظیمیه برای چند روستای بخش مرکزی تنکابن در دست اجراست، اما به دلیل نبود اعتبار دچار فرسایش زمان شده است وضعیت روستاهای غرب مازندران نیز ازنظر آب شرب تعریف چندانی نسبت به روستاهای بخش مرکزی استان ندارد، علیرضا امینی دهیار روستای چالکش بخش مرکزی تنکابن بابیان اینکه روستای چالکش از کمبود آب شرب رنج‌برده و در حال حاضر با لوله‌کشی از چشمه آب این روستا تا حدودی تأمین می‌شود ادامه داد: در روزهای گرم سال به‌شدت دچار کم‌آبی هستیم و در روزهای پاییز وزمستان نیز مشکلات به گونه ای دیگر رقم می خورد و پروژه آب‌رسانی مجتمع عظیمیه برای چند روستای بخش مرکزی تنکابن در دست اجراست، اما به دلیل نبود اعتبار دچار فرسایش زمان شده است.
امینی اضافه کرد: اگر این پروژه به اتمام برسد، مشکل آب شرب بسیاری از روستاهای بخش مرکزی مرتفع می‌شود.
شعبانپور دهیار روستای آهک چال تنکابن نیز وضعیت آب شرب روستای آهک چال را نامناسب توصیف می‌کند و می‌گوید: این مشکل در بیشتر روستاهای تنکابن به دلیل شبکه فرسوده وجود دارد و در روستای آهک چال منبع‌های آب بهداشتی نبوده و کلرزنی به‌صورت دستی انجام می‌شود.
شعبانپور بابیان اینکه اداره آب و فاضلاب روستایی به دلیل کمبود منابع مالی مسئولیتی دراین‌باره نمی‌پذیرد، خاطرنشان کرد: منبع آب روستای آهک چال بتنی بوده و بهتر است کلرزنی برقی و استاندارد انجام‌شده تا ازلحاظ بهداشتی در وضعیت بهتری آب را به منازل مردم برسانیم.
دهیار روستای آهک چال بابیان اینکه اعتبار برای ساخت پروژه آب‌رسانی مجتمع عظیمیه به‌صورت قطره‌چکانی اختصاص داده می‌شود، تصریح کرد: این پروژه با حدود ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی نیازمند تخصیص اعتبار است تا مردم بیشتر روستاهای تنکابن از نعمت آب شرب سالم بهره‌مند شوند و مشکل کمبود و کیفیت آب در روستاهای عظیمیه، لشتو، کار کوه و.. نیز وجود دارد.
در روستای کوتنا ازنظر کمیت آب هیچ مشکلی نداریم اما کیفیت آب آشامیدنی روستا، اصلاً" مطلوب نیست.
رحمان اسداله پور، رئیس شورای روستای کوتنای قائم‌شهر ،در خصوص آب شرب روستا، اظهار کرد: در روستای کوتنا ازنظر کمیت آب هیچ مشکلی نداریم اما کیفیت آب آشامیدنی روستا، اصلاً مطلوب نیست.
وی با اشاره به اینکه آب شرب کوتنا از یک چاه ۶ اینچی تأمین می‌شود، گفت: آب این چاه با دارا بودن املاح و ماسه بی‌کیفیت بوده و سلامتی روستائیان را به خطر می‌اندازد.
رئیس شورای کوتنا تصریح کرد: از مسئولان و نمایندگان مجلس خواستیم تا برای بهبود کیفیت آب اقدام کنند و آب کوتنا را مجتمع سازی کنند اما روستاهای هم‌جوار مخالفت کردند و این امر محقق نشد.
روستاهای سوادکوه نیز مشکل آب‌دارند و رستم ذبیحی ساکن روسای ولیلا می‌گوید: این روستا دچار مشکلات آب بوده که تاکنون با مشارکت مردمی و دانشگاه امام حسین (ع) توانسته‌ایم، بخشی از مشکلات آن را حل کنیم اما در حال حاضر، در تابستان‌ها به خاطر افزایش جمعیت روستا با کمبود آب مواجه‌ایم.
در نوشهر نیز به گفته اهالی روستاهای سنگسرا، ملکار، اندرور و حمزده علیا و سفلی وضعیت آب آشامیدنی این روستاها بعد از هر بارندگی با املاح و گل‌ولای همراه است و برای شرب مناسب نیست.
مصطفی زمانی، مدیر آبفای شهرستان‌های قائم‌شهر و سیمرغ ،عمده مشکل آب روستاهای این دو شهرستان را فرسودگی لوله‌های شبکه، دانست و اظهار داشت: طول شبکه آب‌رسانی روستاهای قائم‌شهر ۶۳۰ کیلومتر و شهرستان سیمرغ ۱۵۰ کیلومتر است که ۳۰ درصد آن فرسوده و در اولویت تعویض، در صورت جذب اعتبارات قرار دارد و از سال ۹۲، یکصدو ۳۹ کیلومتر تعویض شبکه و خط انتقال در شهرستان قائم‌شهر انجام‌شده است.
زمانی، خاطرنشان کرد، برای بهینه‌سازی شبکه‌های فرسوده آب‌رسانی حوزه قائم‌شهر و سیمرغ ۲۰ تا ۳۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم.
مدیر آبفای قائم‌شهر و سیمرغ، تأمین آب آشامیدنی پایدار را از دیگر ضروریات روستاهای این دو شهرستان بیان کرد و گفت: انتقال آب سد لفور که نمایندگان مجلس قولش را داده‌اند این مشکل را برطرف می‌کند و اتمام این پروژه که گویا شروع‌شده، چهار سال به طول می‌انجامد.
مسئولان آبفار استان نیز همواره تأکید می‌کنند که روستاهای استان ازنظر آب شرب مشکل کیفیت ندارند اما آنان تأمین اعتبار برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام را الزامی می‌دانند. اعتبار موردنیاز برای تکمیل ۴۳۲ پروژه نیمه‌تمام بخش آب و فاضلاب روستایی سه هزار میلیارد ریال اعلام‌شده است پراکندگی روستاها و هزینه‌بر بودن پروژه‌ها دو مشکل اصلی آب و فاضلاب روستایی مازندران است.
برچسب‌هاگروه استان‌ها: بارندگی که به پایان می‌رسد تازه اول مشکل در برخی روستاهای مازندران است و اهالی مجبورند به فروشگاه‌ها برای خرید آب‌معدنی هجوم‌آورند و آب شربشان عملاً برای شرب غیرقابل‌مصرف می‌شود.
مهرماه مازندران، بارانی‌ترین شب پاییزی را به صبح رساند و شروع صبح آغاز مشکلات تکراری در برخی روستاهای مازندران است که از وضعیت آب گلایه‌مندند و کیفیت و املاح موجود در آب تاحدی است که اهالی از آن به‌عنوان نوشابه‌های زردرنگ تعبیر می‌کنند.
علیرضا حیدرنژاد ساکن روستای تجن جار بخش مرکزی آمل با انتقاد از آلودگی آب در این روستا می‌گوید: آب شرب این روستا در اکثر اوقات غیرقابل‌مصرف است و اگر این آب را داخل سماور بریزیم بعد یک تا دو روز رسوب خواهد بست.
وی ادامه می‌دهد: شکستگی لوله و قطعی موقت آب به‌صورت هفتگی و یا دو هفته رخ می‌دهد که چندین مرتبه نمونه آلودگی آب را به مسئولین روستا نشان دادیم اما برای این مهم کاری صورت نگرفت.
حامد فلاح ساکن روستای مارکتی بخش مرکزی آمل از فشار ضعیف آب در این روستا انتقاد کرد و گفت: متأسفانه علاوه بر فشار ضعیف آب، مشکل آلودگی آب هم وجود دارد و از مسئولان انتظار حمایت و رفع مشکلات را داریم.
پروژه آب‌رسانی مجتمع عظیمیه برای چند روستای بخش مرکزی تنکابن در دست اجراست، اما به دلیل نبود اعتبار دچار فرسایش زمان شده است وضعیت روستاهای غرب مازندران نیز ازنظر آب شرب تعریف چندانی نسبت به روستاهای بخش مرکزی استان ندارد، علیرضا امینی دهیار روستای چالکش بخش مرکزی تنکابن بابیان اینکه روستای چالکش از کمبود آب شرب رنج‌برده و در حال حاضر با لوله‌کشی از چشمه آب این روستا تا حدودی تأمین می‌شود ادامه داد: در روزهای گرم سال به‌شدت دچار کم‌آبی هستیم و در روزهای پاییز وزمستان نیز مشکلات به گونه ای دیگر رقم می خورد و پروژه آب‌رسانی مجتمع عظیمیه برای چند روستای بخش مرکزی تنکابن در دست اجراست، اما به دلیل نبود اعتبار دچار فرسایش زمان شده است.
امینی اضافه کرد: اگر این پروژه به اتمام برسد، مشکل آب شرب بسیاری از روستاهای بخش مرکزی مرتفع می‌شود.
شعبانپور دهیار روستای آهک چال تنکابن نیز وضعیت آب شرب روستای آهک چال را نامناسب توصیف می‌کند و می‌گوید: این مشکل در بیشتر روستاهای تنکابن به دلیل شبکه فرسوده وجود دارد و در روستای آهک چال منبع‌های آب بهداشتی نبوده و کلرزنی به‌صورت دستی انجام می‌شود.
شعبانپور بابیان اینکه اداره آب و فاضلاب روستایی به دلیل کمبود منابع مالی مسئولیتی دراین‌باره نمی‌پذیرد، خاطرنشان کرد: منبع آب روستای آهک چال بتنی بوده و بهتر است کلرزنی برقی و استاندارد انجام‌شده تا ازلحاظ بهداشتی در وضعیت بهتری آب را به منازل مردم برسانیم.
دهیار روستای آهک چال بابیان اینکه اعتبار برای ساخت پروژه آب‌رسانی مجتمع عظیمیه به‌صورت قطره‌چکانی اختصاص داده می‌شود، تصریح کرد: این پروژه با حدود ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی نیازمند تخصیص اعتبار است تا مردم بیشتر روستاهای تنکابن از نعمت آب شرب سالم بهره‌مند شوند و مشکل کمبود و کیفیت آب در روستاهای عظیمیه، لشتو، کار کوه و.. نیز وجود دارد.
در روستای کوتنا ازنظر کمیت آب هیچ مشکلی نداریم اما کیفیت آب آشامیدنی روستا، اصلاً" مطلوب نیست.
رحمان اسداله پور، رئیس شورای روستای کوتنای قائم‌شهر در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص آب شرب روستا، اظهار کرد: در روستای کوتنا ازنظر کمیت آب هیچ مشکلی نداریم اما کیفیت آب آشامیدنی روستا، اصلاً مطلوب نیست.
وی با اشاره به اینکه آب شرب کوتنا از یک چاه ۶ اینچی تأمین می‌شود، گفت: آب این چاه با دارا بودن املاح و ماسه بی‌کیفیت بوده و سلامتی روستائیان را به خطر می‌اندازد.
رئیس شورای کوتنا تصریح کرد: از مسئولان و نمایندگان مجلس خواستیم تا برای بهبود کیفیت آب اقدام کنند و آب کوتنا را مجتمع سازی کنند اما روستاهای هم‌جوار مخالفت کردند و این امر محقق نشد.
روستاهای سوادکوه نیز مشکل آب‌دارند و رستم ذبیحی ساکن روسای ولیلا می‌گوید: این روستا دچار مشکلات آب بوده که تاکنون با مشارکت مردمی و دانشگاه امام حسین (ع) توانسته‌ایم، بخشی از مشکلات آن را حل کنیم اما در حال حاضر، در تابستان‌ها به خاطر افزایش جمعیت روستا با کمبود آب مواجه‌ایم.
در نوشهر نیز به گفته اهالی روستاهای سنگسرا، ملکار، اندرور و حمزده علیا و سفلی وضعیت آب آشامیدنی این روستاها بعد از هر بارندگی با املاح و گل‌ولای همراه است و برای شرب مناسب نیست.
مصطفی زمانی، مدیر آبفای شهرستان‌های قائم‌شهر و سیمرغ در گفتگو با خبرنگار مهر، عمده مشکل آب روستاهای این دو شهرستان را فرسودگی لوله‌های شبکه، دانست و اظهار داشت: طول شبکه آب‌رسانی روستاهای قائم‌شهر ۶۳۰ کیلومتر و شهرستان سیمرغ ۱۵۰ کیلومتر است که ۳۰ درصد آن فرسوده و در اولویت تعویض، در صورت جذب اعتبارات قرار دارد و از سال ۹۲، یکصدو ۳۹ کیلومتر تعویض شبکه و خط انتقال در شهرستان قائم‌شهر انجام‌شده است.
زمانی، خاطرنشان کرد، برای بهینه‌سازی شبکه‌های فرسوده آب‌رسانی حوزه قائم‌شهر و سیمرغ ۲۰ تا ۳۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم.
مدیر آبفای قائم‌شهر و سیمرغ، تأمین آب آشامیدنی پایدار را از دیگر ضروریات روستاهای این دو شهرستان بیان کرد و گفت: انتقال آب سد لفور که نمایندگان مجلس قولش را داده‌اند این مشکل را برطرف می‌کند و اتمام این پروژه که گویا شروع‌شده، چهار سال به طول می‌انجامد.
مسئولان آبفار استان نیز همواره تأکید می‌کنند که روستاهای استان ازنظر آب شرب مشکل کیفیت ندارند اما آنان تأمین اعتبار برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام را الزامی می‌دانند. اعتبار موردنیاز برای تکمیل ۴۳۲ پروژه نیمه‌تمام بخش آب و فاضلاب روستایی سه هزار میلیارد ریال اعلام‌شده است پراکندگی روستاها و هزینه‌بر بودن پروژه‌ها دو مشکل اصلی آب و فاضلاب روستایی مازندران است.
منبع :مهر
902
