به گزارش ایسکانیوز به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی شریف، دکتر محمد سعید سیف از نهایی شدن 11 محور اصلی در تهیه نقشه راه فناوری دریایی کشور با همکاری دانشکده ی مهندسی مکانیک و گروه مهندسی دریای این دانشکده خبر داد و در این خصوص گفت: ستاد توسعه فناوری و صنایع دانش‌بنیان دریایی معاونت علمی با همکاری اساتید دانشگاه صنعتی شریف و با تأکید بر سه محور اصلی تجاری‌سازی، اشتغال‌زایی و ارزش افزوده تاکنون توانسته است در تهیه و تدوین نقشه راه فناوری‌های دریایی، 11 محور اصلی را در این مسیر نهایی کند.
وی با اشاره به جزئیات 11 محور نهایی‌سازی شده در تهیه و تدوین نقشه راه فناوری‌های دریایی کشور اظهار کرد: پوشش و رنگ‌ها، سیستم‌های بهره‌برداری بستر دریا برای منابع نفت و گاز و استانداردهای طراحی سازه‌های دریایی، محور نگهداری، تعمیرات بازه‌های دریایی، پیش برنده‌های دریایی، محرکه اصلی و نرم‌افزارهای صنایع دریایی، ربات‌های زیرسطحی، طراحی و مدل‌سازی شرایط محیطی، همچنین استحصال انرژی از امواج و استخراج ترکیبات از منابع دریایی از جمله محورهای اصلی در تهیه نقشه راه فناوری دریایی کشور است که به مرحله نهایی رسیده است.
دبیر ستاد توسعه فناوری و صنایع دانش‌بنیان دریایی معاونت علمی با اشاره به آمار بین‌المللی ایران در صنعت دریایی گفت: ایران توانسته است در سال 2016 رتبه ششم جهانی را در بخش دریا از آن خود کند و این مقام در رشته‌های مهندسی دریا بهترین رتبه به شمار می‌رود.
دکتر سیف با اشاره به توان و رسالت معاونت علمی در استفاده از توان علمی در کشور خاطرنشان کرد: ستاد با تأکید بر سه محور اصلی "تجاری‌سازی"، "اشتغال‌زایی" و "ارزش‌افزوده" سعی دارد توان علمی در کشور را ارتقاء دهد.
وی با اشاره به اینکه تدوین نقشه راه فناوری در کشور یکی از قدم‌های مثبت در جهت تجاری‌سازی و توسعه فناوری‌های دریای است، ابراز امیدواری کرد که در مسیر نقشه راه فناوری بتوانند حلقه ارتباطی و زبان مشترکی میان ستاد و اساتید دانشگاهی فراهم کنند.
گفتنی است: تدوین نقشه راه فناوری‌های دریایی از سال 93 با همکاری سازمان‌ها و ارگان‌های دریایی آغاز شد و پس از شناسایی حدود 50 محور اصلی فناوری در حوزه‌های مختلف دریایی مقرر شد شناسنامه محورهای فناوری باهدف شناسایی اولویت‌های فناورانه تهیه شود.
در این کتاب سعی شده است با بررسی وضع موجود فناوری، ترسیم درخت فناوری و ارزیابی توانمندی‌ها، فرصت و چالش‌های موجود در توسعه فناوری‌های مربوطه و درنهایت فناوری‌های اولویت‌دار زمان و نحوه دستیابی به آن‌ها مشخص شود.
