تهران-ایسکانیوز: بار دیگر انتخاب شهردار مساله ساز شده است. لایحه مدیریت یکپارچه شهری و انتخاب شهردار توسط مردم در شهرهای بالای 200 هزار نفر بار دیگر و درست در زمانی کوتاه پس از انتخابات هیئت رییسه شورای شهر تهران از سوی دولت مطرح شده است. برخی براین باورند که این طرح تضعیف شوراها را هدف گرفته است و عده‌ای دیگر انتخاب شهردار توسط مردم را راهکاری برای جلوگیری از سیاست بازی‌ها می دانند.
طرح انتخاب شهردار توسط مردم، طرح جدیدی نیست. این طرح نخستین بار در سال 1384 مطرح شد، اما نتیجه خاصی را در پی نداشت. چندی پیش بار دیگر این طرح از سوی دولت مطرح شد و قرار است در روزهای آتی در مجلس شورای اسلامی مورد بررسی قرار گیرد.
منصور روشناسی، معاون امور دولت در شورای عالی استان‌ها بر این باور است که انتخاب شهردار با رای مردم اشکالی ندارد و پیشنهادش انتخاب شهرداران تمام شهرها با رای مردم است، نه فقط شهرهایی با جمعیت بالای 200 هزار نفر. او در این باره گفت: «براساس اصل هفتم قانون اساسی شوراها تصمیم‌گیر، اداره کننده و تصمیم‌ساز برای کل امور جامعه هستند و بر همین اساس شهرداری با تمام برنامه‌ها زیر مجموعه شورا محسوب می‌شود و انتخاب شهردار توسط مردم این نظارت را زیر سوال نمی‌برد.»
از میان نمایندگان مجلس هم برخی بر این باورند که این طرح می‌تواند باعث کاهش برخوردهای سلیقه‌ای از سوی شهرداری و شورای شهر شود. بائوج لاهوتی، عضو فراکسیون مدیریت شهری مجلس در این باره گفت: «با رعایت دموکراسی در انتخاب شهرداران اعمال سلیقه در برگزیدن و استیضاح آنها از سوی شوراهای شهر از بین می‌رود و شهرداران جسارت لازم برای انجام امور در راستای بهبود اوضاع شهری را پیدا خواهند کرد.»
نماینده مردم لنگرود تاکید کرد که شهرداری یک نهاد عمومی غیر دولتی است که مردم سهام‌دار آن هستند و باید با نظر مستقیم همین سهام‌داران اداره شود و گفت: «اگر رویکردها در مدیریت شهری تغییر کند بسیاری از مشکلات حوزه شهری هم مرتفع خواهد شد.»
اما این طرح مخالفانی را نیز با خود همراه کرده است. محمد سالاری، رییس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران یکی از مخالفان طرح انتخاب شهردار توسط مردم است و بر این باور است که این طرح به جایگاه شوراها لطمه می‌زند.
سالاری انتخاب شهردار را تنها اختیار باقیمانده از حوزه اختیارات شوراها دانست و گفت: «انتخاب شهردار تخصصی است و مبتنی بر احصای شاخص‌های مدیریت شهری است و این‌گونه گفتمان، صحبت‌های غریبی است.» او تاکید کرد که این لایحه برخلاف اصل 44 قانون اساسی است.
علی صابری، عضو کمیسیون نظارت و حقوقی شورای شهر تهران نیز از دیگر مخالفان طرح انتخاب شهردار توسط مردم است. او در این باره گفت: «این اقدام یک بحث سیاسی است و جنبه عملی و اجرایی ندارد و تاکنون هم در جایی اجرایی نشده است.»
کمال جوانمرد، رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای عالی استان‌ها هم از دیگر مخالفان طرح و بر این باور است که با انجام این طرح، هماهنگی‌های بین شوراها و شهرداری‌ها کاهش یافته و تنها چالش آنها بیشتر خواهد شد که باعث می‌شود شورای شهر به «شورای شر» تبدیل شود.
حسین ربیعی، رییس شورای شهر گرگان هم بار دیگر تاکید کرد که این طرح باعث تضعیف قدرت شوراها خواهد شد و گفت: « بعد از چهار دوره، قدرت شوراها به حداقل خود رسیده و هنوز هم دولت در رابطه با شوراها اعلام سیاست نکرده و درحرف اقتدار شورا و در عمل تضعیف شورا را پیگیری می کند و اگر قرار است وضعیت شورا بر این منوال باشد، شوراها را جمع کنند و خیال همه شوراییان را راحت کنند.»
اما محمد حقانی، یکی از اعضای شورای شهر است که در دور اولی که برای انتخاب شهردار فراخوان داده شد، از میان 75 شرکت کننده در این فراخوان تا نفر چهارم بالا آمد و پس از آن انصراف داد. او این طرح را طرحی مثبت ارزیابی می‌کند و بر این باور است که بهتر است برای جلوگیری از سیاست باری‌ها شهردار تهران از سوی مردم انتخاب شود و گفت: «انتخاب شهردار توسط مردم ابزار نظارتی شورای شهر را کاهش نمی دهد و اگر دولت به شورای شهر لطف دارد 23 وظیفه ای را که منجر به مدیریت یکپارچه شهری می شود به شورا محول کند.»
این اظهارنظرها پایان ماجرا نیست. پایان ماجرای انتخاب شهردار را مجلس رقم می‌زند و حالا چشم ها به مجلسیانی دوخته شده که باید نسبت به لایحه مدیریت یکپارچه شهری و انتخاب شهردار توسط مردم در شهرهای بالای 200 هزار نفر که از سوی معاون وزیر کشور به دولت و از دولت به مجلس رسیده است موضع گیری کنند.
نسیم سلطان بیگی-سرویس اجتماعی
