به گزارش سرویس دانشگاهی ایسکانیوز، یک دانشجوی دختر افغانستانی به دلیل سخت گیری های سیستم آموزشی و استاد راهنمای پایان نامه اش دست به خودکشی زد.

پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه (شفقنا) افغانستان در گزارشی از رد شدن پنج باره پایان نامه وی از طرف استاد راهنمایش به دلالیل نامعلوم خبر داده است.

این پایگاه نوشت: زهرا خاوری شب هنگام اقدام به خوردن مرگ موش در خوابگاه دخترانه دانشگاه کابل می کند و به زندگی اش برای همیشه پایان می دهد. هم اتاقی های زهرا گفتند که ما خواستیم او را به درمانگاه برای مداوا انتقال دهیم؛ اما مدیر خوابگاه به ما اجازه خارج کردن زهرا را نداد. مدیر خوابگاه زهرا را با الفاظ زشت و رکیک خطاب می کرد و می گفت که او مکر می کند و می خواهد به این بهانه از خوابگاه خارج شود، چون زهرا کارت خوابگاه را باخود نداشت. سر انجام زهرا تا صبح در خوابگاه دانشگاه کابل جان می دهد.

خبرگزاری مرکزی افغانستان اعلام کرده است که وی نسبت به سخت گیری استاد راهنما معترض بوده و در آخرین اظهارات خود قبل از خودکشی نوشته است: «استاد از من کار استاندارد می خواهد. من استاد نیستم و همین قدر می توانم انجام دهم. من او را به خدا واگذار می کنم.»

روزنامه «اطلاعات روز» افغانستان در این باره می نویسد: زهرا خاوری سال گذشته (۱۳۹۵) کار روی پایان‌نامه‌اش را با موضوع پرورش گوسفندها با تغذیه‌ی گیاه کوهی‌یی به‌نام محلی «کَمَی»، زیر نظر استاد گل‌محمد طنین آغاز می‌کند. وی به ولایت دایکندی رفته و در محله‌اش تحقیقات را انجام می‌دهد، سپس نتایج تحقیقاتش را تهیه کرده و در کابل نزد استادش می‌آورد. استاد راهنما به علت‌های مختلف نتیجه را نمی‌پذیرد و پایانه‌نامه‌اش را رد می‌کند.

استاد دوباره خواستار کار پایان‌نامه‌ روی موضوع تغذیه و پرورش جوجه‌مرغ‌ها می‌شود. زهرا این بار اتاقی را در کابل کرایه می کند و تحقیقاتش را روی پرورش جوجه‌مرغ‌ها آغاز می‎کند. در همان اتاق، خودش نیز زندگی می‌کند. زهرا مشکلات اقتصادی‌اش را با استاد و رییس دانشکده در میان می‌گذارد، آنان پیشنهاد می‌دهند که در مقابل دانشکده‌ی علوم دامپزشکی در داخل یک کانتینر تحقیقاتش را ادامه دهد.

زهرا کانتینر را تمیز می‌کند، نظر به راهنمایی استاد، دیوار کانتینر را رنگ‌آمیزی کرده و شروع می‌کند به انجام تحقیقات‌ روی پرورش جوجه‌های مرغ‌. اما نتایج تحقیقات دوباره از طرف استاد رد می‌شود و پس از آن است که زهرا دست به خودکشی می‌زند.

صبح‌ سه‌شنبه (دیروز) دانشجویان دانشگاه کابل مقابل دفتر ریاست این دانشگاه اعتراض کردند و خواستار پیگیری این اتفاق شدند.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، این دانشجویان که تعداد شان نزدیک به ۵۰۰ تن می‌رسید، ضمن ابراز همدردی با خانواده زهرا خاوری از حکومت خواستند تا عاملان اصلی مرگ وی را به مراکز عدلی و قضایی معرفی و مجازات نمایند.

در بخشی از این بیانیه این دانشجویان آمده است: اقدم زهرا خاوری، اعتراض نمادین بر علیه نظام دیکتاوری حاکم بر فضای اکادمیک و همچنان اعتراض بر علیه مناسبات ارباب رعیتی میان دانشجو و استاد بوده که سال هاست این سیستم ناکارآمد قربانی های زیادی گرفته است.

همچنین دانشجویان در بیانیه ای خواستار «تشکیل کمیته‌ی مشترک تحقیقی متشکل از دانشجویان، اعضای خانواده‌ی زهرا خاوری، هیأت علمی دانشگاه، رییس دانشگاه کابل و سرپرست وزارت تحصیلات عالی، جهت بررسی عوامل ذی‌دخل مخصوصا گل‌محمد طنین و مدیره‌ی لیله‌ی اناث» شدند. آنان همچنان خواستار بنای یک منار یادبود به‌نام زهرا خاوری در صحن دانشگاه کابل و تعلیق وظایف مدیر خوابگاه و استاد راهنما شدند.

به گزارش روزنامه «اطلاعات روز» افغانستان سرپرست وزارت تحصیلات عالی این کشور اعلام کرده است که گل‌محمد طنین استاد راهنمای زهرا خاوری و مدیر خوابگاه دخترانه در بازداشت پلیس به‌سر می‌برند.

امین جویا از اساتید دانشگاه بامیان افغانستان در صفحه فیس بوک خود درباره مرگ این دانشجو نوشت: ساعت حدود ۸:۳۰ صبح یکشنبه ۲۸ عقرب ۱۳۹6، آخرین تماس تلفنی زهرا به من بود! وگفت: «استاد، من سفری طولانی و نا معلوم در پیش دارم. لطفا مرا ببخشید….» با خنده گفتم: «زهرا، مطمئن هستی که حالت خوب است؟ این دیگه چی حرفی است؟….» گوشی قطع شد! خودم خواستم تماس بگیرم، موبایلش خاموش بود! بلافاصله به همسرم زنگ زدم و جریان را برایش تعریف کردم. خلاصه، با هم اتاقی هایش در تماس شده بود و من نیز به خواهر زاده ام سفارش کردم که هرچه زود تر برای علاج اقدام کنند. اما، متاسفانه، دیگر دیر شده بود و زهر کارش را کرده بود، تا اینکه پس از گذشت حدود ۳۰ ساعت، برای همیش با زندگی بدرود گفت.