ردپای پررنگ عرفان در سی و نهمین شب شاعر/قربان ولیئی تجلیل شد

سی و نهمین شب شاعر پاسداشت دکتر قربان ولیئی در نخلستان اوج برگزار شد.

به گزارش ایسکانیوز به نقل از روابط عمومی سازمان هنری رسانه ای اوج، در این مراسم که عصر دیروز سه شنبه 7 آذر ماه در نخلستان سازمان اوج و با حضور فرهیختگان فرهنگی و هنری کشور برگار شد، از مقام علمی و ادبی دکتر قربان ولیئی تقدیر و تجلیل شد.

در ابتدای این مراسم دکتر اسمعیل امینی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه شعر و ادبیات داعیه شعر در روزگار جدید این بود که می خواست از ذهنیت خارج شود و عینیت بیاید. ولی به اندوه و یاس و عشق دروغین رسید و بی آنکه عینیتی یابد، تزویر و دروغ در آن موج می زند و اصلا کار به جایی رسیده که امروز برخی گمان می کنند هرچه غم و یاس بیشتر باشد، شعر عمیق می شود! ولی شعر ولیئی هیچ نشانی از سخاتگی بودن ندارد و از یاس و اندوه دروغینی که از قضا رواج دارد هم خالی است.

اسماعیل امینی درباره شعر و ادبیات قربان ولیئی ادامه داد: در شعر ولیئی با جهانی روشن روبرو می شویم که پویایی دارد و بانشاط است. گاهی شعرای هم روزگار ما چنان به زبان ساده روی می آورند که گویی به ادبیاتی سست منتج می شود و از طرفی هم گاهی می بینیم شعرای جوان چنان از ادبیات شکوهمند و فخیم بهره می جویند که گویی شاعری 60 ساله در قرون میانی هستند! ولی شعر ولیئی تناسبی میان این دو ساحت است و پیوستگی میان این دو ادبیات را دارد و رعایت این پیوستگی کار سختی است که ولیئی از عهده آن برآمده است.

در ادامه این مراسم سید اکبر میر جعفری با قرائت یادداشتی درباره قربان ولیئی، او را «شش دانگ طرفدار خدا، در روزگاری که طرفداری از خدا کم شده!» خطاب کرد و مهم نیست که نام این طرفداری را عرفان یا هر چیز دیگری بگذارند، مهم این است که این ویژگی مهم ولیئی است.

در ادامه مبین اردستانی پس از خواندن شعری برای قربان ولیئی، اشعار او را دعوت به خیر و خوبی خواند و گفت: در اشعار ولیئی، شاعر و کلماتش در طواف زیبایی هستند.

هم چنین زهیر توکلی نیز که دیگر سخنران این مراسم بود در ابتدا با انتقاد از قدسی سازی افراطی از عرفا و دستیابی ناپذیر نشان دادن ایشان، گفت: توصیفاتی از عرفا می شنویم که از ایشان شخصیت های دستیابی ناپذیری ترسیم کرده اند. حال آنکه اینچنین نیست. عرفا انسان هایی بودند شبیه به ما و این خود یکی از ویژگی های مهم ایشان بوده. و نخستین مواجهه من با ولیئی، ترسیم وجهه مسالمت‌آمیز عرفان در شعرش است. شعر او شعری است که به تعمق و تأمل مخاطب را دعوت می‌کند. طبیعت در آثار ولیئی جایگزین زلف و خط و خال شده که توحیدی‌تر است.

توکلی با بیان اینکه برخی اشعار معرفت‌محورند، برخی تجربه‌محور و برخی راه‌محور تصریح کرد: شعر ولیئی طیفی از این سه نوع ولی بیشتر از تبار شعر مولوی است.

توکلی در ادامه با انتقاد از برخی دیدگاه ها در شعر مذهبی گفت: برخی از شعرای جوان با عنوان «شاعر هیئتی» در عصر ما هستند که نه خود راه را می شناسند و نه راهی را می گشایند. به نوعی فقط سبک خود را قبول دارند و هیچ کس دیگری را نه.

توکلی ادامه داد: فارغ از محتوایی که ایشان برای آنها شعر می گویند که ارزش معنوی غیرقابل محاسبه ای دارد، ولی این مدل که بیشتر مشابه روضه منظوم است و نه شعر، راه گشا نیست. حال آنکه وقتی به زندگی بزرگان نگاهی می کنیم می بینیم که در لحظات عارفانه خود شعر حافظ و فیض کاشانی و... می خواندند. چرا که شعر حافظ معرفت عاشوراست، نه خود عاشورا. حال آن که اشعاری شعرای هیئتی مذکور صرفا شعر عاشوراست و راه معرافتی بر ما نمی گشاید. اصلا در واقع ما نه معرفت عاشورا را به درستی به مردم ارائه کرده ایم و نه خود عاشورا را. اساسا معرفت عاشورا توحید است و اشعار ولیئی هم سرشار از توحید است.

علی محمد مودب نیز سخنران دیگر این مراسم بود که ولیئی را چهره منحصر به فرد شعر توحیدی و عرفانی در زمانه امروز نامید و گفت: این که در روزگار ما و بعد از انقلاب اسلامی شاعری در فضای توحید و عرفان وارد شود اتفاق بدیعی است که ولیئی چنین کرده. و از این بابت است که حضور او برای همه ما مغتنم است.

در پایان این مراسم نیز قربان ولیئی بخشی از یک مثنوی را به سید علی موسوی گرمارودی تقدیم کرد. در انتهای مراسم نیز با تقدیم لوح یادبود و هدایایی، از مقام علمی و ادبی قربان ولیئی تجلیل شد.

در این مراسم حجت الاسلام و المسلمین پژمانفر نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، سید علی موسوی گرمارودی، محمد مهدی سیار، کامران شرفشاهی، علی محمد مودب و تنی چند از چهره های سرشناس فرهنگی و ادبی کشور حضور داشتند.

503

کد خبر: 877617

وب گردی

وب گردی