به گزارش ایسکانیوز دکتر امیرمحمود حریرچی،گفت: سخنان امروز خود را براساس آن‌چه که در مبحث جهانی به آن رویکرد جدید در نظام سلامت گفته می‌شود شروع می‌کنم. البته رویکردهای دارویی هم مهم است اما باید به صدمات ذهنی، اجتماعی و روحی که به خانواده‌ها هم وارد می‌شود توجه کرد و لازم است تخصص‌های دیگر هم در این موضوع یاری‌رسان باشند تا یک نگرش جامع‌تری در رابطه با سلامتی افراد داشته باشیم. وی افزود:

سفر با سرطان با همراهی یک گروه ممکن می‌شود

این مدرس مددکاری اجتماعی با بیان آنکه در بیمارستان محک خدمات حمایتی به کودکان ارائه می‌شود با طرح سؤالی که در سایر بیمارستان‌های دارای بخش خون و آنکولوژی کودک چگونه خدمات حمایتی ارائه می‌شود افزود: از سفر با سرطان نام می‌برم که شاید بتوانیم درک بهتری از موضوع به دست آوریم. در این سفر کودک و خانواده‌اش نباید احساس تنهایی کند و باید بداند که ما همراهشان هستیم. تنهایی بزرگ‌ترین صدمه را به روابط اجتماعی، سلامتی و روانی می‌زند و آنها را به خطر می‌اندازد. برای اینکه احساس تنهایی نکنند و بدانند کسانی در کنارشان هستند که قصد یاری‌رسانی دارند و می‌خواهند او را به جایی برسانند تا یک زندگی عادی داشته باشد به تخصص‌های مختلف نیاز است.

حریرچی با تأکید بر اینکه متخصصان باید نیاز به همکاری با یکدیگر را در جهت فعالیت کامل‌تر برای بیمار و خانواده‌اش حس کنند ادامه داد: به جز محک که در این موضوع وضعیت خیلی خوبی دارد، چنین مسئله‌ای در سایر نقاط کمرنگ است. در اکثر مواقع اساساً رویکردهای دارویی در رأس امور قرار می‌گیرند، تأکید بر درمان جسمی است و جنبه‌های ذهنی، روحی و اجتماعی زیاد مطرح نمی‌شود. درحالی که می‌دانیم و اثبات شده است که این امر چقدر می‌تواند در بهبودی مفید و کمک‌کننده باشد.

وی افزود: بررسی‌های متعدد در رابطه با تطبیق خانواده با شرایط پیش‌آمده نشان داده است که موقعیت اقتصادی، اجتماعی و حتی خانوادگی در شرایط روحی افراد بسیار اثرگذار است. به‌ این صورت که مثلاً خانواده‌های فقیرتر بیشتر پریشان ‌احوالی را تجربه می‌کنند، مضطرب‌ترند و کمتر توانایی این را دارند که به حال عادی بازگردند. حتی سواد و میزان تحصیلات خانواده بسیار مؤثر است. پدر و مادرهایی که سواد و تحصیلات بیشتری دارند در درک موضوع و کنار آمدن با آن موفق‌تر هستند و وضعیت بهتری دارند. صاحب خانه بودن، بیکار نبودن و غیره نیز بی‌تأثیر نیست. وقتی صحبت از عوامل اجتماعی می‌کنیم یکی از جنبه‌های آن فقر است و برای همین لازم است که کنار هم باشیم، دست به دست هم بدهیم و کنار هم آن را به نتیجه برسانیم.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با بیان آنکه از اولین کنگره خدمات حمایتی همراه مؤسسه خیریه محک بوده و همیشه تلاش شده است تا کنگره‌ها نقش کاربردی داشته باشند تصریح کرد: بدون تعارف بگویم به عنوان یک فرد دانشگاهی دل خوشی از کنگره‌های دانشگاهی ندارم. به ‌همین خاطر برای کنگره خدمات حمایتی فراخوان مقاله نداشتیم، چون ما را از مسیری که می‌خواهیم دور می‌کند. در واقع هدف این است که تجارب خود را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم و به پروتکلی برسیم که بتوانیم یک سری مأموریت برای محک تعریف کنیم و در جهتی حرکت کنیم که سال‌های بعد بتوان دستاوردهای آن را برشمرد. به همین دلیل کاربردی بودن آن خیلی برای ما مهم بوده است. مهمانانی که دعوت شده‌اند و پانل‌هایی که برگزار می‌شود حول محور به اشتراک گذاشتن تجارب اساتید می‌گذرد.

با فعالیت تیمی می‌توان از سرطان هم بزرگ‌تر شد

حریرچی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: محک پتانسیل بالایی دارد تا در رابطه با آنکولوژی کودکان به یک مرکز آموزشی، پژوهشی و خدماتی تبدل شود که پرستار و مددکار اجتماعی و غیره را تعلیم و تربیت کند. الان نیز چنین اتفاقی در محک می‌افتد اما تأکیدی که بر پژوهش می‌کنم به‌ خاطر مسئله مهم تحقیق و توسعه است که مبتنی بر پژوهش می‌تواند محقق شود. البته مسائل بین‌المللی نیز بر توسعه تأثیرگذارند اما ما باید بتوانیم با توجه به شرایط بومی کشورمان کار را به نتیجه برسانیم.

حریرچی در پایان گفت: از زبان پرنیان 13 ساله، یکی از کودکان محک شنیده‌ام که می‌گفت من به کمک بخش‌های حمایتی توانستم نشان دهم که از مشکلم بزرگ‌ترم. در این کنگره دو روزه می‌خواهیم در راستای همین هدف تلاش کنیم و آنقدر توانمندسازی انجام دهیم که کودکان مبتلا به سرطان بدانند و باور داشته باشند که آنها از مشکلشان بزرگ‌ترند و می‌توانند به کیفیتی از زندگی که حاصل رضایتمندی است برسند. در مورد راهکارها صحبت کنیم و نحوه همکاری‌ها را به بحث بگذاریم چرا که هر پانل تخصص‌های متفاوتی را شرح می‌دهد و امیدواریم که حاصل آن پربار باشد.

700