تیرماه سال گذشته بود که به دستور محمد فرهادی وزیر وقت علوم، تحقیقات و فناوری، محمد اخباری، رئیس دانشگاه جامع علمی-کاربردی عزل و محمدحسین امید، معاون اداری و مالی و مدیریت منابع این وزارتخانه به‌عنوان سرپرست دانشگاه انتخاب شد، سرپرستی که بعد از گذشت 6 ماه ریاست دانشگاه جامع علمی -کاربردی را برعهده گرفت.
امید از بدو حضورش در مقام ریاست دانشگاه دست به تغییراتی برای بهبود وضعیت مراکز علمی- کاربردی زد؛ چراکه معتقد بود دانشگاه جامع علمی-کاربردی 10 سال است که تغییر مسیر داده و باید به ریل اولیه خود بازگردد؛ همین مساله باعث شد رئیس این دانشگاه بحث وجود یک اساسنامه که همه مراکز ذیل آن تعریف و وظایف خود را براساس آن انجام می دهند، مطرح کند؛ اساسنامه‌ای که براساس آن دانشجویان باید در رشته‌های مهارتی و شغلی جذب شوند و مراکز و موسسات ذی‌ربط این دانشگاه دوباره در مسیر درست برای تحقق اهداف اصلی گام بردارند.
دانشگاه جامع علمی- کاربردی هزار و 72 مرکز و موسسه در کل کشور دارد که از این تعداد تنها 842 مرکز توانستند در مهرماه دانشجو جذب کنند و مابقی اجازه جذب دانشجو را به دلیل نداشتن کیفیت لازم، تخلف یا تغییر ماموریت خود نداشتند؛ بعد از عدم اجازه جذب دانشجو توسط دانشگاه جامع علمی- کاربردی به برخی از مراکز خود و همچنین الزام دانشگاه به مراکز مبنی‌بر قبول اساسنامه‌ای که توسط دفتر گسترش وزارت علوم تدوین شده بود، برخی از این مراکز علم مخالفت با مسئولان دانشگاه جامع علمی- کاربردی را بلند کردند.
از سوی دیگر به گفته امید، رئیس دانشگاه جامع علمی-کاربردی «بخش زیادی از مراکزی که تحت عنوان مرکز علمی- کاربردی در سطح کشور به فعالیت می‌پردازند، به دستگاه‌های دولتی یا نهادهای عمومی غیردولتی وابسته‌اند»؛ مراکزی که بعضا برخی از آنها حاضر به امضای اساسنامه دانشگاه جامع علمی- کاربردی نشده‌اند، در حالی که رئیس دانشگاه درباره چنین مراکزی عنوان کرده است: «مراکزی که فاقد اساسنامه هستند همچنان روش یک‌باردوره‌ای را خواهند داشت ولی مراکزی که اساسنامه می‌گیرند، تثبیت می‌شوند و می‌توانند برای درازمدت برنامه‌ریزی کنند، چون در موضوع فعالیت خود همواره دوره خواهند گرفت، اما بقیه ممکن است یک‌بار دوره بگیرند و بار دیگر حائز صلاحیت نباشند. علاوه‌بر آن تمامی مراکز این دانشگاه تنها تا پایان بهمن‌ماه امسال برای امضای این اساسنامه فرصت دارند، هرچند بیش از 800 مرکز این اساسنامه را امضا کرده‌اند، ولی هنوز نزدیک به 300 مرکز نیز از امضای آن سر باز زده‌اند.»
البته این همه ماجرا نیست؛ چراکه آن مراکز علمی- کاربردی که حاضر به امضای اساسنامه نشده‌اند، از هفته گذشته شروع به برگزاری نشست‌های خبری کرده و پای اهالی رسانه را نیز به این مقوله باز کرده‌اند؛ هر چند برخی دیگر نیز نقدهایی را بر اساسنامه وارد کرده‌اند که یکی از آنها این است که براساس این اساسنامه، حق انحلال مراکز برای شورای گسترش آموزش عالی کشور حفظ شده است، همچنین براساس این اساسنامه، اگر این مراکز منحل شدند، دارایی‌هایی که از طریق دستگاه دولتی احصا شده، باید به دولت بازگردانده یا تعهدات این مراکز به دولت پاسخ داده شود و این بند نیز مورد اعتراض برخی از این مراکز قرار گرفته است؛ یکی دیگر از نکات جالب و قابل تامل درباره برخی از مراکز علمی- کاربردی این است که برخی مسئولان فعلی و گذشته دستگاه‌های مختلف عضو هیات‌امنای بعضی از این مراکز هستند؛ به‌طور مثال با گشتی ساده در فضای مجازی به موسسه آموزش عالی علمی-کاربردی فرهنگ و هنر برمی‌خوریم، موسسه‌ای که براساس آنچه در سایت خود موسسه آمده، علی جنتی وزیر سابق وزارت ارشاد، محمد فرهادی وزیر سابق علوم، تحقیقات و فناوری، محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت، محمد اخباری رئیس سابق دانشگاه جامع علمی- کاربردی، علی‌اصغر کاراندیش، محمدمهدی مظاهری و یحیی طالبیان و سلطانی‌فر، معاون مطبوعات وزارت ارشاد جزء ترکیب هیات‌امنای این موسسه به‌شمار می‌روند؛ مساله‌ای که احتمال تکرار آن در سایر مراکز دانشگاه علمی- کاربردی نیز وجود دارد.
البته در کنار عضویت مسئولان در برخی از مراکز، بعضی موسسات و مراکز علمی- کاربردی اقدام به کار جدیدی نیز کرده‌اند، کاری که تنها مربوط به امسال و سال گذشته نیست، اخذ مجوز از وزارت ارشاد و جذب افراد مختلف در کلاس‌های آموزش زبان از سوی این مراکز ازجمله فعالیت‌هایی است که رئیس دانشگاه جامع علمی- کاربردی را به مخالفت واداشته است؛ چراکه به اعتقاد امید، مراکز این دانشگاه نمی‌توانند به‌منظور درآمدزایی اقدام به چنین کاری کنند و باید مجوزهای دریافت شده از وزارت ارشاد خود را باطل کرده و تنها در رشته‌های مهارتی و شغلی دانشجو جذب کنند، مساله‌ای که بازهم با مخالفت این مراکز روبه‌رو شده است و مشخص نیست پایان این مخالفت‌ها چه خواهد شد.
منبع: فرهیختگان
