به گزارش ایسکانیوز، حمید سرحدی با تشریح طرح‌های داشن‌بنیان واحد متبوعش اظهار کرد: «یکی از طرح‌های دانش بنیان واحد بم تولید نئوپان از سرشاخه درخت خرما است؛ سرشاخه درخت خرما ضایعات محسوب می‌شود که محیط زیست را آلوده می‌کند و باید به هر نحوی از بین برود.»
وی افزود: «طرحی داریم که این سرشاخه را به نئوپان تبدیل کنیم. این طرح 42 هزار مترمکعب ظرفیت تولید دارد و از آنجایی که کل ضایعات سرشاخه درخت خرما در کشور 1.8 میلیون تن است، می‌توان 40 طرح تبدیل ضایعات به نئوپان را راه‌اندازی کرد.»
سرحدی افزود: «با توجه به اینکه در شمال کشور درخت را قطع میکنند تا نئوپان تولید کنند، این طرح میتواند از تخریب جنگل‌ها و مراتع جلوگیری کند؛ اکنون 38 میلیارد تومان اعتبار از سوی کارگروه اشتغال استانداری استان برای این طرح تصویب و طرح به بانک کشاورزی رستم‌آباد معرفی شده است.»
به گفته رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم در صورت اخذ مجوز از سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی، راه‌اندازی و تولید محصول نهایی یک سال به طول می‌انجامد.
این مسئول گفت: «یکی دیگر از طرح‌های دانش بنیان واحد بم احداث گلخانه هیدروپونیک در زمینی به مساحت یک هکتار است که علاوه بر کاربرد تحقیقاتی برای رشته کشاورزی، باعث درآمدزایی و کاهش وابستگی به شهریه می‌شود و امیدواریم ابتدای مهر سال آینده به بهره‌برداری برسد.»
وی در تشریح جزئیات این طرح بیان کرد: «گلخانه هیدروپونیک نوعی از گلخانه است که گیاه در خاک کشت نمی‌شود؛ به طور مثال شاخه‌ای از درخت نارگیل را پودر میکنند و گیاه را در بستری از این پودر می‌کارند و کود، آب و مواد مغذی به ریشه‌ها پمپ می‌شود؛ در این طرح میزان مصرف آب در یک هکتار 25 مترمکعب و صرفه‌جویی در مصرف آب، تولید بیشتر و درآمدزایی از مزایای آن است.»
عضو هیأت علمی واحد بم ادامه داد: «طرح دیگر ما برای درآمدزایی ایجاد ارزش افزوده از خرما است که بر این اساس می‌خواهیم کلوچه خرما، شکلات خرما و .. که اکثراً محصولات پروبیوتیک محسوب می‌شوند را تولید کنیم؛ رشته تخصصی بنده صنایع غذایی است و اکنون شش طرح تحقیقاتی را با دانشجویانم در مورد صنایع تبدیلی خرما دارم که میتواند برای واحد بم درآمدزا باشد؛ تا شش ماه آینده مرحله تحقیقاتی طرح‌های ما به پایان می‌رسد و تجاری‌سازی آن آغاز می‌شود.»
وی خاطرنشان کرد: «به طور کلی هر مشکلی که در زمینه صنایع تبدیلی خرما، بسته‌بندی، ضدعفونی و ... وجود داشته باشد، ما می‌توانیم در مدت 6 تا 9 ماه با طرح‌های تحقیقاتی این مشکلات را حل کنیم.»
