به گزارش ایسکانیوز، مریم نادری مدیر واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره گفت: شرایط پایداری جوی از عوامل تأثیر­گذار بر تجمع و ازدیاد آلاینده­ ها در محیط ­های شهری است. در جو پایدار، شرایط برای حرکت هوا هم به صورت افقی(وزش باد) و همچنین در راستای قائم وجود ندارد و در چنین شرایطی آلاینده ­ها قادر به پخش و اختلاط نبوده و به حالت سکون قرار می­ گیرند. همچنین پایداری جو در ایجاد و ماندگاری پدیده وارونگی بسیار موثر است. بدیهی است که کاهش درجه حرارت هوا با افزایش ارتفاع در جو رابطه ه­ای مستقیم دارد. هنگامی که دمای هوا از دمای لایه­ زیرین خود بیشتر شود و مانع از صعود هوای زیرین خود شود، وارونگی دمایی رخ می­ دهد که منجر به تجمع آلاینده­ ها در لایه­ی زیرین می­ شود. در صورتی­که ارتفاع لایه­ی وارونگی کم باشد باعث تراکم بیشتر آلاینده ­ها و افزایش آلودگی هوا در نزدیکی سطح زمین می­شود.

به گفته نادری بررسی­ ها نشان می­ دهد عمق لایه وارونگی در روز 29آذرماه به کمترین مقدار رسیده و همین امر سبب کاهش چشم­گیر عمق میدان دید در این روز شده است (کمترین مقدار 5/3کیلومتر). طی این دوره کیفیت هوای تهران برای چندین روز متوالی در شرایط نامطلوب قرار داشت، به‎گونه­ ای که بیشترین غلظت روزانه آلاینده­PM_2.5در این بازه زمانی 7/3 برابر استاندارد میانگین روزانه(³m/gµ35)بوده است (به عنوان مثال 130 و 123میکروگرم بر مترمکعب به ترتیب در ایستگاه­های تربیت مدرس و پیروزی). جهت بررسی رفتار PM_2.5 در بازه مورد نظر، تغییرات ساعتی و میانگین روزانه آلاینده­ مذکورنسبت به تغییرات پارامترهای هواشناسی (سرعت باد و عمق میدان دید) مقایسه گردید. بررسی‎ها نشان می­دهد سرعت باد در اکثر روزهای این اپیزود از بزرگی بالایی برخوردار نبوده و همچنین برقراری شرایط جوی پایدار عامل مؤثری در تجمع آلاینده‎ها بوده است.

در شکل زیر تغییرات شاخص کیفیت هوای تهران به همراه میانگین تغییرات سرعت باد و عمق میدان دید آورده شده است. لازم به ذکر است اطلاعات غلظت آلاینده­ها بر اساس داده­ایستگاه­های شرکت کنترل کیفیت هوا و اطلاعات هواشناسی اندازه­گیری شده در ایستگاه مهرآباد از پایگاه اطلاعات دانشگاه وایومینگ تهیه شده است.

701