«منتظـران ظهـور»؛ پرچمداران خدمت جهادی برای رفع محرومیت

گروه جهادی منتظران ظهور یک گروه جهادی دانشجویی وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی واحد دندانپزشکی است که حدود ده سال است در نقاط مختلف کشور پرچم رفع محرومیت بر دوش گرفته و در مناطق محروم کشور خدمت رسانی می‌کند.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، این گروه که در آغاز و از سال 1386 با حدود پنج عضو، به عنوان تیم بهداشتی در کنار دیگر گروه‌های جهادی ابتدایی ترین خدمات حوزه بهداشت دهان و دندان یعنی آموزش صحیح مسواک زدن بود و توزیع خمیردندان و مسواک در مناطق محروم، حالا با گذشت ده سال و با وجود تمامی سختی ها و موانعی که برخی مدیران بر سر راهشان گذاشتند تبدیل به بزرگترین گروه جهادی دندانپزشکی کشور شده است.

خدمات گروه جهادی منتظران ظهور از سال 1386 و از بسیج دانشجویی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران آغاز شد. با حدود پنج نفر از دانشجویان. این گروه در ابتدا آن‌قدر بزرگ نبود و اعضایش آن‌قدر تجربه نداشتند که به صورت مستقل وارد مناطق محروم شده و خدمت‌رسانی کنند. بنابراین به عنوان تیم بهداشتی در کنار دیگر گروه‌های جهادی از آنچه در طول تحصیل آموخته بودند و در توانشان بود برای خدمت به مردم مناطق محروم دریغ نکردند.

حضور در مناطق محروم لالی از شهرهای بختیاری نشین استان خوزستان، الشتر استان لرستان، دامغان استان سمنان و غربالگری دانش آموزان مدارس این مناطق، تهیه گزارش از وضعیت سلامت دانش آموزان، آموزش صحیح مسواک زدن و توزیع اقلام بهداشتی نظیر مسواک و خمیردندان از جمله خدمات اعضای این گروه کوچک با دل‌های بزرگ در ابتدای تأسیس بود.

هرچند در ابتدای راه، این گروه اعضای زیادی نداشت اما این روحیه جهادی و اشتیاق ناتمام برای خدمت‌رسانی به محرومین دل دیگر دوستانشان را هم برد و رفته‌رفته بر اعضای این گروه اضافه شد. حالا شاید وقت آن رسیده بود که خودشان مناطق محروم را شناسایی کنند و کمر همت ببندند بر خدمت‌رسانی.

اولین برنامه جهادی مستقل را تابستان 1389 در دورود لرستان و روستاهای اطراف آن اجرا کردند. با حدود 30 نفر، هم خانم و هم آقا. غربالگری سلامت را اجرا می‌کردند، خدمات دندانپزشکی را در خانه بهداشت دورود ارائه می‌داند. استقرار در درود لرستان البته باعث نشد از فاصله محرومان مناطق اطراف دورود غافل شوند. جهادگران به چند گروه تقسیم و راهی روستاها شدند. مردم روستاها را معاینه کردند و با وسیله نقلیه‌ای که در اختیار گرفته بودند آن‌ها را به خانه بهداشت دورود رساندند و درمان کردند. پس از درمان هم با همان وسیله نقلیه، مردمی که خدمات دندانپزشکی دریافت کرده بودند را به منازلشان در مناطق روستایی بازمی‌گرداندند.

هر چه گذشت بر تجربه گروه اضافه شد. سال 90 مناطق محروم استان ایلام را انتخاب کردند و سال 91 مناطق محروم استان. اعضای گروه به 50 نفر رسیدند. با این 50 نفر کارهای بزرگ‌تری هم می‌شد انجام داد. یک گروه دندان‌ساز هم همراه این گروه می‌شود تا با معاینه افراد سالخورده در منطقه دندان مصنوعی قالب‌گیری شده مخصوص هر بیماران را ساخته و به آن‌ها تحویل دهند.

سال 92 خراسان جنوبی را انتخاب کردند، 30 کیلومتری مرز ایران و افغانستان که یکی از محروم‌ترین مناطق کشور است، روستای لانو. این منطقه آن‌قدر محروم بود که گروه جهادی را برای دوم در سال 93 با 70 آقا و خانم جهادگر به این منطقه بکشاند.

تمام گروه جهادی در روستا مستقر می‌شوند. بهداری تبدیل به محل اسکان آقایان می‌شود و خوابگاه دانش‌آموزی محل اسکان خانم‌ها، مدرسه و خانه روحانی روستا درمانگاه و تعاونی روستا نیز چشم‌پزشکی می‌شود.

وقتی تصمیم می‌گیرند اردوی جهادی خود را در این منطقه برگزار کنند به نماینده مردم سربیشه در مجلس نامه می‌نویسند و می‌خواهند به گروه کمک کند تا خدمات بیشتری به مردم محروم این منطقه ارائه دهند. نماینده در جواب می‌گوید اگر به نهبندان بروید کمک می‌کنم. به خاطر عملکرد ضعیفش در مجلس، می‌خواست دوره بعدی از نهبندان کاندیدا شود. گروه ترجیح می‌دهد در همان سربیشه اردو بزند.

ارائه خدمات ساده دندانپزشکی گروه را راضی نمی‌کرد. تصمیم گرفتند تمام خدمات دندانپزشکی که در ونک تهران به بیماران ارائه می‌شود را در مناطق محروم ارائه دهند. بنابراین وقتی سال 94 با 120 دندان‌پزشک و متخصص به 40 کیلومتری مرز ایران و عراق گلان غرب رفتند. بیشتر خدمات دندانپزشکی از جراحی دندانپزشکی تا عصب‌کشی، پروتز، ترمیمی، تخصص اطفال برای زیر 12 سال را ارائه دادند، حتی ایمپلنت فوری. کاری نبوده که در حوزه دندانپزشکی انجام ندهند به جز ارتودنسی که به فاصله زمانی خاصی برای درمان نیاز دارد. سال 95 خراسان جنوبی و سال 96 هم خراسان شمالی را برای خدمت رسانی انتخاب کردند.

حالا با گذشت ده سال گروه آن‌قدر بزرگ و باتجربه شده است که به ارائه خدمات دندانپزشکیِ صرف اکتفا نکند. گروه‌های پزشکی و چشم‌پزشکی و گروه‌های فرهنگی و عمرانی هم در خود شکل دادند با حضور روحانیون، دانشجویان و حتی متخصصین جراحی و اساتید هیأت علمی دانشگاه‌ها. کار آموزش بهداشت و پیشگیری را هم دانشجویان دختری که در رشته بهداشت تحصیل کرده‌اند انجام می‌دهند. در کنار گروه، متخصص زنان و متخصص داخلی هم هست. چشم‌پزشکان گروه با دستگاه‌های پیشرفته‌ای که از تهران به مناطق محروم می‌برند حدود هزار نفر را معاینه می‌کنند و پانصد عینک رایگان در اختیار بیماران قرار می‌دهند.

فعال کردن حدود 30 یونیت دندانپزشکی تنها گفتنش راحت است. متخصصانی که این خدمات را به محرومین ارائه می‌دهند صد هزار تومان هزینه رفت‌وآمد خودشان را هم پرداخت کرده‌اند. همین امسال بود که در مرز ترکمنستان مانه و سِمِلقان 5 هزار نفر را ویزیت و حدود 3 هزار و 500 نفر را درمان کردند. با همکاری نهادهای مختلف داروهای رایگان توزیع می‌کنند و این سال‌ها توزیع اقلام مورد نیاز محرومان را هم در برنامه‌هایشان دارند.

در کنار کار درمانی برنامه‌های فرهنگی هم برگزار می‌کنند. اعتقاد دارند این مسیر اگر ادامه پیدا می‌کند به خاطر باورشان به درستی کارشان است. جشن برگزار می‌کنند و در یادواره شهدا کنار هم می‌نشینند. پول جمع می‌کنند، گوسفند قربانی می‌کنند و وقتی شب منطقه را به تاریکی می‌کشد با دست خودشان میان خانواده‌های کم‌توان گوشت توزیع می‌کنند. شاید همین‌هاست که کار جهادی را ادامه‌دار و این روحیه را در جهادگران ماندگار می‌کند.

سال روستای کالشور هم رفتند. روستایی که 25 خانوار دارد. از روستا بازدید و با اهالی گپ و گفت می‌کنند. وقتی با اوج محرومیت خانواده‌ها مواجه می‌شوند نمی‌توانند چشم روی نیاز آن‌ها بسته و از کنارشان ساده رد شوند. فهرستی از تمام اقلام مورد نیاز خانواده‌ها تهیه می‌کنند و هر که هر چه دارد کمک می‌کند. اقلام را خریداری می‌کنند و با یک ماشین باری وارد روستا می‌شوند. دندانپزشکی که با طلوع صبح تا غروب خورشید خدمات دندانپزشکی ارائه داده پس از کمی استراحت با دست خودش فرش، گاز، بخاری و آنچه که جایش در خانه‌ای روستایی در دور افتاده‌ترین مناطق کشور خالیست را پر می‌کند.

از هر منطقه‌ای که برمی‌گردند معتمدی انتخاب می‌کنند تا خط خیر را ادامه دهند. گهگاهی برای تعمیر و ساخت و خرید وسایل مورد نیاز محرومان کمک جمع می‌کنند و به معتمد منطقه می‌دهند.

تا سال 94 که گروه جهادی منتظران ظهور به گیلان غرب رفت اردوهای جهادی را مقطعی برگزار می‌کردند. سالی چند بار. حالا هر ماه برنامه دارند. محرم امسال خدمات دندانپزشکی در حاشیه شهرها، از کوره‌های آجرپزی قرچک و ورامین تا حاشیه شهر مشهد ارائه دادند. برای کودکان کار مناطق مختلف تهران و همین‌طور به مردم زلزله‌زده در کرمانشاه هم خدمت رسانده‌اند.

از هر طیفی در این گروه فعالیت می‌کنند. از اساتید و متخصصانی که خارج از کشور زندگی می‌کنند تا دانشجویانی که مدرک تحصیلی خود را در حوزه دندانپزشکی از دانشگاه‌های خارجی و داخلی دریافت کرده‌اند و همین‌طور دانشجویان و روحانیونی که دغدغه کار جهادی دارند.

استاد دانشگاهی که متخصص جراحی دندانپزشکی است و در مناطق بالای شهر تهران زندگی می‌کند وقتی وارد مناطق روستایی می‌شود با مشاهده محرومان و محرومیت هرجایی که برود این روحیه جهادی را حفظ خواهد کرد. آن‌وقت شاید درب مطب وی به روی محرومین باز باشد.

مردم محروم هم وقتی متخصصان و پزشکان کشور را کنار خود می‌بینند که برای خدمت به آن‌ها از آسایش خود گذشته‌اند و سختی‌های زیادی متحمل می‌شوند به کارآمدی نظام پی برده و به انقلاب اسلامی امیدوار می‌شوند.

کارهای این گروه جهادی آن‌قدری بود که سال گذشته به دیدار با تولیت آستان قدس رضوی آیت‌الله ابراهیم رئیسی دعوت شوند و جلسه خصوصی داشته باشند. آستان قدس رضوی پیشنهاد داد این گروه زیر پرچم امام رضا (ع) برود و تبدیل شود به یک قرارگاه جهادی. شهرداری تهران هم بزرگی این گروه را دید اما نتوانست مسئولان گروه را برای خارج شدن از مجموعه دانشگاه آزاد اسلامی مجاب کند.

10 سال فعالیت در محروم‌ترین مناطق کشور، در سردترین و گرم‌ترین نقطه و ارائه خدمات دندانپزشکی به بیش از 10 هزار نفر توسط یک گروه جهادی به‌قدری ارزش داشت که این گروه تندیس ملی فداکاری را دریافت کند. جهاد ادامه ‌دارد... حتی اگر هیچ مدیر و مسئولی از دریافت این تندیس خوشحال نشود و زبان به قدردانی از بزرگترین گروه جهادی دندانپزشکی کشور نگشاید.

خبرنگار: محمد توحیدی‌راد

کد خبر: 899655

وب گردی

وب گردی