تقسیم استان های محروم به نفع آنها نیست/ مرکز استان شدن «چابهار» نتیجه‌ای جز گرانی زمین نخواهد داشت

عضو پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف معتقد است تصور رایج در کلیت تقسیم استان های کم برخوردار آن است که پس از تقسیم، وضعشان بهتر خواهد شد اما این موضوع عمومیت ندارد؛ به آن معنا که برخی از قسمت ها وضعشان بهتر و برخی دیگر بهتر نمی شود.

به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، 15 بهمن ماه دو نماینده از مجمع نمایندگان استان سیستان و بلوچستان طی نامه ای به حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی رئیس جمهوری اعلام کرده اند که با توجه به گستردگی و پهناوری استان سیستان و بلوچستان که فاصله دو شهر زابل و چابهار بیش از 900 کیلومتر است و تقسیم استان یک ضرورت و فرصت است. آنها در تایید این نظریه نمونه های بسیار موفق در جهان و ایران را آورده اند که در ایران به عنوان مثال به قبل و بعد خراسانها اشاره کرده اند.

عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در صحن علنی مجلس در تاریخ 11 مهر 96 در پاسخ به سوال شهریاری نماینده مردم زاهدان درباره تقسیم استان سیستان و بلوچستان، اظهار داشت: تقسیم شدن استان سیستان و بلوچستان به نفع مردم این منطقه نیست. ما به همین دلیل علیرغم افزایش دو برابری بودجه عمومی در طی چند سال گذشته تمامی تلاش‌مان توجه بیشتر به این استان برای بهبود وضعیتش است. امیدواریم نمایندگان نیز در نظامات برنامه‌ریزی و بودجه‌ای تغییرات اساسی رخ دهند تا شاهد بهبود شرایط باشیم چون در غیر این صورت تقسیمات استانی نتیجه‌ای جز افزایش بار مالی و دگرگونی مسائل امنیتی نخواهد داشت. بنده به عنوان رئیس شورای امنیت این موضوع را در مقطع کنونی به صلاح نمی‌دانم.

روح الله ایزدخواه با بیان این که به منظور تقسیم استانی باید تحقیقات و برنامه های بلندمدتی صورت گیرد، در گفت و گو با خبرنگار ایسکانیوز، اظهار داشت: هنگامی که برای استانی درخواست تقسیم داده می شود باید در مرحله اول گزارش اولیه ای از استان ارائه و اصل تقسیمات در استان با توجه به آسیب شناسی مناسب صورت گیرد که برای چنین موضوعاتی باید تحقیقات گسترده ای انجام گیرد.

تقسیم استان های کم برخوردار وضعشان را بهتر نخواهد کرد

وی ادامه داد: تصور رایج در کلیت تقسیم استان های محروم و کم برخوردار آن است که پس از تقسیم وضعشان بهتر می شود اما این موضوع عمومیت ندارد؛ به آن معنا که برخی از قسمت ها وضعشان بهتر و برخی دیگر اما بهتر نشده است.

عضو پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه شریف با بیان این که در تقسیم استان ها فقط بودجه استانی ملاک نیست، گفت: باید فضای مدیریتی مناطق را تحت نظر گرفت تا یک منطقه محروم پس از تقسیم، استقلال و همچنین تبدیل شدنش به یک استان مستقل وضع مدیریتی اش بدتر نشود به آن معنا که برای مدیریت استان نخبگانی نداشته باشیم یا نخبه پروری صورت نگرفته باشد پس در این صورت استان تغییری نخواهد داشت.

فضای اداری حاکم اجازه نمی دهد تا نخبگان به پست های مدیریتی برسند

وی افزود: در برخی از استان های شرقی با این مشکل مواجه هستیم که دائما مدیران غیربومی آنجا منصوب می شوند و تقریبا هر دو سال یک بار استاندار تغییر می کند و در نتیجه برنامه بلندمدتی در آن استان اتفاق نخواهد افتاد. نه آنکه آن استان نخبه مدیریتی نداشته باشد اما این نخبه ها یا از استان مهاجرت کرده و برنامه برای بازگشت آنها نیست و یا اگر این مدیران بالقوه هستند فضای سیاسی و اداری حاکم به آنها اجازه نمی دهد تا به پست های مدیریتی برسند و در جایگاه مدیریتی خود قرار گیرند.

ایزدخواه با اشاره به این که در رابطه با استان سیستان و بلوچستان مطالعات میدانی داشته است، ادامه داد: در کلیت با تقسیم استان موافق هستم اما اگر فقط اینگونه شروع شود که دو الی سه مرکز برای استان تعریف و بودجه را به نسبت جمعیت تقسیم کنند این کار هیچ فایده ای ندارد.

برای تقسیم استان سیستان و بلوچستان باید یک سال کار فشرده راهبردی و مدیریتی انجام شود

وی ادامه داد: اگر بنا است استان سیستان و بلوچستان تقسیم شود باید برای این تقسیم به مدت یک سال کار فشرده راهبردی و مدیریتی انجام شود؛ به آن معنا که باید به صورت ویژه برای اداره این مناطق به پرورش و آماده کردن مدیران بومی و آماده کردن فضای اجتماعی آن مناطق بپردازیم و در پایان تقسیم استان صورت گیرد.

ایزدخواه با بیان این که فضاسازی یک استان فقط به شکل کالبدی و عمرانی نیست، ادامه داد: معمولا نگاه ها فقط عمرانی است یعنی مسوولین فقط با اتوبان کشی و ساختن ظاهر شهر یا ایجاد فرودگاه برای آن استان آماده می شوند و این نگاه خیلی نگاه تک بعدی و فیزیکی به موضوع است که فکر کنیم با یک فرودگاه و اتوبان می توان شهر را به یک استان تبدیل کرد.

وی ادامه داد: اگر بنا است که شهری تبدیل به استان شود باید توان اجتماعی، مدیریتی و نخبگان آن شهر را ارزیابی کرد که تا چه حد پتانسیل احیا آن شهر وجود دارد و همچنین از نخبگان مدیریتی این منطقه برای برگشت به منطقه دعوت کنیم.

آیا دوباره مدیران پروازی و غیربومی مدیریت استان را در دست می گیرند؟

ایزدخواه تصریح کرد: باید در نظر گرفت چه کسی قرار است مدیریت این منطقه را در دست گیرد؟ آیا دوباره می خواهیم مدیران پروازی و غیربومی که خانواده شان در یک استان دیگر مستقر هستند و خودشان به منظور کار بیایند به یک استان آمده و در در یک هتل 4ستاره بخوابند و سپس برای آخر هفته به شهر خودشان بازگردند؟ این گونه می خواهید مناطق را اداره کنید یا می خواهید به سمت مدیران بالقوه و نخبگان موجودی که در بومی همین منطقه هستند بروید؟

وی ادامه داد: اولین دغدغه مسوولین محلی و نمایندگان شهرها باید آن باشد که اگر چابهار به فرض تبدیل به استان شود دوباره قصد دارند که از کرمان، بندرعباس و مشهد مدیر برای استان بیاورند یا از افراد ساکن در چابهار مدیر انتخاب کنند؟ آیا ظرفیت انسانی و مدیریتی این کار را دارند؟ امکاناتش را فراهم کرده اند؟ زمینه را فراهم کردند؟

مسوولین و نمایندگان محلی ابتدا بر روی فضاسازی مدیریتی منطقه تمرکز داشته باشند

ایزدخواه تصریح کرد: اگر با استان شدن مناطق موافقت شود یا خیر هیچ تغییری نمی کند؛ به فرض فردا صبح چابهار تبدیل به مرکز استان شود، ضمن آنکه زمین هایش گران و یک تورم کاذب به این منطقه تحمیل شود اتفاق دیگری در منطقه نخواهد افتاد.

عضو پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه شریف ادامه داد: نمایندگان محلی ابتدا بر روی فضاسازی اجتماعی و مدیریتی منطقه باید تمرکز و آماده سازی کنند تا فردا که یک استان تقسیم شد واقعا وضعیت بهتری داشته باشد نه آن که فقط به صورت صوری یک شهری تبدیل به استان شده باشد.

901/900

کد خبر: 904536

وب گردی

وب گردی