نادرمحمد آهنگربیگ نوازنده موسیقی نواحی خراسانی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره پیدایش اولین سازها در ایران، اظهار کرد: در زمان های بسیار دور مرده ها را درون درخت های شکافته شده دفن می کردند و پس از مدتی مردم به سراغ تنه درخت می روند و متوجه می شوند که همه اعضای بدن به جز کاسه سر و موهای مرده از بین رفته است.

وی ادامه داد: از آنجایی که تارهای مو بسیار محکم شده بود، وقتی به کاسه سر می زدند، صدا و نوای خاصی بوجود می آید و سبب می شود که بواسطه مو و کاسه سر، ساز تار اختراع شود.

این نوازنده با اشاره به اینکه دوتار در کشور ما تاریخ هزاران ساله دارد، گفت: مردم ابتدا تار با یک سیم و سپس با دو سیم را بوجود آوردند و بسیار از موسیقی دانان این سازها را استادانه به صدا در می آوردند و به فرزندان خود نیز می آموختند.

آهنگربیگ در ادامه درباره موسیقی نواحی ایران، افزود: موسیقی نواحی برگرفته از مناطق مختلف ایران است که هر ناحیه موسیقی مخصوص به خود را دارند اما موسیقی خراسانی جز موسیقی نواحی محسوب نمی شود و به نام مقامی ثبت شده است.

خواننده «الله مزار» با اشاره به اینکه در موسیقی خراسانی احساس بسیاری وجود دارد، گفت: موسیقی مقامی خراسانی آنقدر در تمام جهان مورد توجه قرار گرفته که بسیاری از هنرمندان اروپایی برای شنیدن این اجراها به ایران می آیند و از نوازندگان موسیقی مقامی به عنوان بزرگترین موسیقی دانان یاد می کنند.

وی به مراسم آیینی موسیقی مقامی اشاره کرد و گفت: موسیقی مقامی طرفداران بسیاری دارد چراکه همراه با موسیقی افرادی با لباس های خاص قرمز رنگ حرکات موزون انجام می دهند و با دست زدن های مکرر، آهنگ ها را شاد می کنند.

این نوازنده به جایگاه رفیع موسیقی مقامی اشاره کرد و افزود: این نوع موسیقی و حرکات موزون همراه با این آهنگ ها نماد فرهنگ و آداب و رسوم مردم این ناحیه است.

آهنگربیگ در پایان با اشاره به اقوامی از موسیقی دانان خراسان به نام بخشی ها، گفت: در چند دهه این هنر بخشی های خراسان مورد توجه موسیقی دانان دنیا بطوری قرار گرفته که سازمان جهانی یونسکو با ثبت آثار این قوم هنر را زنده نگه داشته است.

وی با اشاره به اینکه جایگاه هنر بخشی های خراسان بسیار بالاست،خاطر نشان کرد: بارها و بارها بسیاری تعداد اقوام بخشی را انگشتر شمار اعلام کرده اند اما با اطمینان می گویم اقوام ما در خراسان هنوز بسیارند.

503