به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، در تربت جام، کمابیش، همه می دانستند و می گفتند که نوای عرفان را می‌باید از نای و آوای نور محمد درپور شنید.
خوانندگان، همه، آوازهای سرحدّی، جمشیدی، هزارگی و الله مدد را می خواندند، لیک نفَس «دُرپور»، گرمی دیگر داشت زیرا باورِ او، باوری دیگر بود.
باوری در تار و پودِ جان درتافته و پرنیانی از ایمان و هنر دربافته...
به همین روی، گویی لبیکِ شیخ احمد جام و شیخ عبدالقادر گیلانی را در جان خویش می‌شنید، آنک که از او می خواند و کراماتِ عجیب و غریبش را یاد می کرد...
آلبوم «دردانه» شش داستان عرفانی است به نقل از پیرمردی که دریای عشق بود. این داستان‌ها به سیاق خراسان به آواز و دوتار استاد مزین شده است.
این آلبوم شش قطعه با نام های «داستان اسکندر و دیگر مشاهیر»، «داستان حضرت خدیجه (س) و حضرت مریم»، «آهنگ داستان جدایی حضرت یعقوب (ع) و حضرت یوسف (ع)»، «داستان لیلی و مجنون»، «داستان مجنون» و «داستان مرغ و حضرت موسی (ع)» دارد.
نورمحمد درپور در سال ۱۳۱۱در روستای «سرخ سرا» از توابع «باخرز» منطقه تربت جام و روستای یادگار، به دنیا آمد.
وی آموزش دوتار و روایت‌های حماسی و تغزلی موسیقی منطقه خراسان را نزد اساتید نامی منطقه فرا گرفت.
درپور همانند بسیاری دیگر از خنیاگران و راویان موسیقی مناطق از طریق جشنواره موسیقی فجر و نیز جشنواره‌های آیینه و آواز، موسیقی حماسی و نیز جشنواره موسیقی نواحی کرمان و جشنواره‌های ذکر و ذاکرین به جامعه موسیقی معرفی شد و سپس به عنوان نوازنده‌ای صاحب سبک و شیوه اجراهای متعددی را در کشورهای خارجی به صحنه برد.
وی از معدود بازماندگان صاحب سبک در منطقه جنوب خراسان بود که گنجینه‌ای از نغمه‌های شفاهی موسیقی این مناطق را در سینه داشت. وی در ٩٣ در روستای یادگار تربت جام چشم از جهان فرو بست.
503