به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز؛ مجتبی زارعی دبیر علمی اولین همایش پزشکی آکادمیک ایران در اولین نشست خبری این همایش گفت: همایش پزشکی آکادمیک با همکاری پژوهشکده علم و فناوری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه های آکسفورد و کمبریج برگزار می شود.
او افزود: ۹ سخنران از دانشگاه های خارجی به همراه اساتید برجسته ی داخل کشور در این همایش حضور دارند که این همایش در ۳ روز برگزار می شود و هر روز به یک محور اختصاص می یابد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطر نشان کرد: متخصصینی از دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی، علوم پزشکی مشهد و شیراز در این همایش سخنرانی می کنند و روز ۲۸ فروردین، روز آموزشی برای دستیارها در رشته های داخلی است.
زارعی ادامه داد: پزشکان در ۲ صنعت درگیر هستند یکی کار در بیمارستان ها و ارائه خدمات بالینی به مردم که جزو اولین خدمات پزشکان است و دیگری آموزش و پژوهش در حوزه های پزشکی که از دیگر وظایف پزشکان است و هیچکدام ارجحیتی ندارد اما بر اساس علایق فرد ممکن است فردی به پزشکی آکادمیک یا بالینی بپردازد.
او افزود: در ایران این دو فعالیت مختلط هستند و پزشک باید تصمیم بگیرد که بیشتر وقت خود را صرف تحقیق کند یا به امور درمانی بپردازد هم چنین در کشور ما جذابیت کارهای درمانی و جراحی به خاطر درآمد بالا بیشتر است اما برای آموزش و تحقیق پول زیادی خرج نمی شود.
زارعی گفت: حیات دانشگاه به تحقیق و آموزش وابسته است نه کارهای درمانی، پس نیاز است که پزشکی آکادمیک را گسترش دهیم و مسولان مجاب شوند که از این بخش حمایت کنند.
او تصریح کرد: تمامی افرادی که در رشته های غدد، عفونی و مغزواعصاب تحصیل و فعالیت می کنند، مخاطبان این همایش هستند و بطور کلی افرادی که در رشته های داخلی پزشکی تخصص دارند می توانند در این همایش بین المللی شرکت کنند.
دبیر علمی همایش پزشکی آکادمیک خاطر نشان کرد: افرادی که در این همایش سخنرانی می کنند همگی سال ها در خصوص ارائه خود تحقیق کرده اند و جدیدترین یافته های خود را ارائه خواهند داد.
او ادامه داد: قصد جداسازی جراحی و درمان از پزشکی آکادمیک را نداریم اما برنامه ریزی ها به این صورت بود که امسال محورها در خصوص آموزش و پژوهش در پزشکی و تخصص های داخلی تنظیم شود.
زارعی گفت: وقتی مشوق های مالی در بخشی چون درمان بیشتر باشد طبیعی است که درآمدها نیز در این بخش بالاتر شود اما در کشورهای دیگر اینگونه نیست و افرادی که فقط در آزمایشگاه ها به آموزش و پژوهش های پزشکی می پردازند دقیقا برابر افرادی که در مراکز درمانی حضور دارند حقوق می گیرند و افراد با توجه به علاقه زمینه کاری خود را انتخاب می کنند.
202