به گزارش ایسکانیوز؛ همچنان این روز ها بحث فیلترینگ تلگرام یکی از مباحث داغ محافل مردمی و افکار عمومی است.نرم افزار تلگرام که در سال 94 وارد ایران شد به سرعت به یکی از نرم افزار های محبوب پیام رسان در ایران تبدیل شد و رفته رفته بقیه رقبای خارجی و داخلی را کنار زد و به پیام رسان اصلی مورد استفاده اکثریت درآمد.اما چگونه شد که یک پیام رسان نوپا و تازه وارد به ایران تبدیل به پرکاربرد ترین پیام رسان در ایران شد؟

واقعیت این است که دولت حسن روحانی از ابتدای تشکیل دولتش به خوبی به مزیت های فضای مجازی آشنا بود بطوری که دولت یازدهم با ورود تلگرام در ایران توانست با در اختیار قرار دادن پهنای باند و CDN های مناسب، قابلیت های این پیام رسان را به خوبی توان افزایی کرده و بهبود بخشید.

از طرفی سرعت بالای تلگرام در پیام رسانی و خدمات رسانی درون محتوایی مرهون همکاری و همیاری های دولت روحانی بود؛ در واقع اگر همکاری های دولت با تلگرام در این زمینه وجود نداشت امروز تلگرام پیام رسان بلا منازع و بی رقیب فضای مجازی نبود ضمن آنکه کمک های شایان دولت به این پیام رسان یک بازار انحصاری 40 میلیونی را در اختیار این پیام رسان قرار داد.

در سیستم اقتصاد سیاسی ایران، دولت بعنوان اصلی ترین مشتری محصولات است؛ از همین منظر با به رسمیت شناختن این نرم افزار از سوی دولت و ورود گسترده وزارتخانه ها و دستگاه های اداری و پایگاه های اطلاع رسانی دولت به فضای این پیام رسان سبب شد تا این پیام رسان در مدت کوتاهی به تعداد اعضای ملیونی برسد.

دولت روحانی با بهره گیری از مشاوران رسانه ای برجسته و آشنایان فضای اطلاع رسانی به سرعت اقدام به گسترش هرچه بیشتر هوادران خود در کانال ها و گروه های مختلف در فضای مجازی پرداخته که با این اقدامات ،تلگرام به بازوی اصلی اطلاع رسانی دولت و حتی موثر تر از پایگاه های رسمی اطلاع رسانی دولت بدل شد.

از سویی دولت تدبیر و امید با قرار دادن استراتژی الماس و سنگ ریزه بعنوان راهبرد اصلی خود در فضای رسانه ای موفق شد بارها و بارها از مباحث جنجالی و فشار های افکار عمومی و مباحث مهم اعم از حقوق های نجومی، گرانی ارز،مشکلات معیشتی و اقتصادی،ماجرای رفع تحریم ها ،مشکلات حل نشده در فضای پسابرجامی،وعده های مختلف داده شده و ... به سلامت عبور کند و دوگانگی و غیر واقعی ها را به جامعه سرریز کند و افکار عمومی را مانند گلوله به مسائل حاشیه ای پرتاب کند .

مشاوران رسانه ای روحانی ،جامعه ایرانی و ذائقه رسانه ای مخاطبین خود را به خوبی می شناسند و بارها توانسته اند با دوگانه سازی های مختلف در حوزه آزادی های فردی و اجتماعی و توسعه سیاسی مباحث اصلی را به حاشیه برانند. در این بین اما از نقش رقبای روحانی هم نباید غافل شد؛ جریان رقیب روحانی به طور سنتی مسائل اقتصادی و معیشتی را مقدم بر مسائل آزادی و جامعه مدنی و مشارکت های اجتماعی و ... می داند آنها همواره با گرفتن مواضع متصلب و خشک در این حوزه ها کمک های شایانی به تیم جنگ روانی دولت کرده اند و این تیم با بهره گیری از این مواضع توانسته در این 5 سال به خوبی تاکتیک های جنگ روانی خود را پیاده و بهره گیری مناسبی از آنها کند .

این مشاوران می دانند که مبحث آزادی همواره یکی از دغدغه های مردم و به خصوص نسل جوان بوده است و مردم در دوگانه هایی که در تقابل با آزادی قرار دارند، همواره آزادی را ترجیح داده اند؛از همین منظر در انتخابات هم اصلی ترین شعار خود را گسترش آزادی انتخاب کردند.

آنها با برجسته کردن مباحث فرعی همچون کنسرت، بورسیه ها، ورود زنان به ورزشگاه ها،پرونده قاری قرآن،فیلترینگ و... توانسته اند به خوبی مباحث اصلی را به حاشیه برانند.اوج این قبیل تاکتیک های رسانه ای را می توان در بهره گیری از این فضای دوگانه ای در انتخابات و لولو سازی از رقیب با طرح مواردی چون دیوار کشیدن در پیاده رو ها و... را دید.

حسن روحانی در دولت اولش نشان داد که توانایی خوبی در تاکتیک فرار به جلو و فرافکنی نیز دارد؛او همواره هنگام رسیدن به مشکلات به جای اینکه به دنبال حل کردن آنها یا جست وجو و مشورت جهت ارائه راهی برای عبور از این مشکلات باشد، با شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت، این مشکلات را به دولت قبل یا نهاد های خارج از دولت ربط داده است.

او با بزرگنمایی و غلو پیرامون اختیارات و امکانات نهاد های خارج از دولت و یا مشکلات و نقایص دولت قبل همواره سعی کرده موضع مظلوم نمایی و دولت مظلوم را پیش ببرد.در واقع آنچه او از خود نشان داده یک همه کاره ی هیچ کاره است.

البته این استانداردهای دوگانه سبب دردسر روحانی شده است و وی را به تناقض گویی نیز انداخته است؛ هنگامی که موضوعاتی در خصوص مذاکرات و پرونده هسته ای رخ می دهد همه مسئولیت مذاکرات را متوجه خود می کند و آمریکا را کدخدا میداند و مذاکره با او را گره گشای گره کور هسته ای می نامد.

با تمام این تفاسیر رییس جمهور از طرفی کلید حل مشکلات کشور را در سیاست خارجی عنوان می کند و حتی آب خوردن مردم را نیز به این مسئله گره می زند.اما بعد از امضای برجام و به تدریج با برملا شدن مشکلات ساختاری و حقوقی برجام و عدم توانایی این آفتاب تابان و ابر شتابان در حل مشکلات وعده داده شده، مواضع خود را عوض می کند و برجام را به گردن نهاد ها و مقامات بالا دستی می اندازد.

روحانی تبحر این را دارد که مشکلات مردم را در حوزه های غیر هسته ای معرفی کند و از اعلام امادگی خود جهت مذاکرات در این حوزه ها خبر می دهد؛ این موضوعات بقدری از سوی روحانی ساده انگاری می شود که پس از روی کارآمدن دولت جدید در آمریکا و تهدیدات مداوم این دولت علیه برجام، او حملات تندی علیه آمریکا می کند و دولت آمریکا را یک دولت عهد شکن و خطاکار خطاب می کند. و مواضع کاملا برعکس فضای پیش از مذاکرات را می گیرد.

او هنگامی که به مبحث شفافیت می رسد همه قرارداد های سیاسی،اقتصادی،تجاری،فناوری،انرژی و ... همچون برجام و پیوست های آن،FATF،قرارداد پژو،قرارداد هواپیما های ایرباس خریداری شده و ... را محرمانه اعلام می کند و این همام فرافکنی و همان شعار محوری دولت که مسئله "کی بود کی بود من نبودم" است.

ماده 29 قانون برنامه توسعه ششم مجلس پیرامون اعلام حقوق مدیران را وقعی نمی نهد و حاضر به اعلام مصوبه های مورد پرسش افکار عمومی همچون حصر سران فتنه یا رفع حصر آن ها نیست.اما به بحث فیلترینگ که می رسد ناگهان طرفدار شفایت می شود و اعلام می کند محرمانه نداریم.

قضیه فیلترینگ تلگرام نیز مستثنی از این قاعده و رویه تکراری نیست؛ فی المثل رئیس جمهور در صفحه اینستا گرام خود اعلام کرده اند که از ابتدا هم مخالف فیلتر تماس صوتی تلگرام بوده اند؛این در حالی است که وزیر قبلی ارتباطات ایشان در یک اظهار نظر جنجالی اعلام کرده بود که:" اگر می خواهید اپراتور های داخلی ورشکسته شوند تماس صوتی تلگرام را رفع فیلتر کنید."

واقعیت امر این است که اگر وقایع دی ماه و اعتراضات گسترده مردمی نسبت به وضعیت اقتصادی نبود ،دولت روحانی هیچگاه زیر بار فیلترینگ تلگرام نمی رفت، در واقع اطلاع رسانی گسترده در بستر تلگرام و پخش اخبار زرد و شایعات گسترده و حتی هماهنگ کردن مکان های اعتراض در بستر این نرم افزار سبب شد تا امنیتی ترین دولت تاریخ جمهوری اسلامی به صرافت بیفتد که این نرم افزار رامحدود کند.

اتفاقات به وقوع پیوسته بستری برای آن حوادث شد که ورق برگردد و به گفته نمایندگان مجلس دولت روحانی خود مصرانه و در نامه به وزیر ارتباطات پیگیر مسدود سازی نه تنها این پیام رسان بلکه فیلتر بخش اعظمی از فضاهای مجازی دیگر شود.

اما حسن روحانی حتی همین فرصت را هم از دست نداد و با دوگانه سازی مجدد و گرفتن مواضع همیشگی سبب شد تا فیلتر این پیام رسان نیز به موضوعی جنجالی در کشور سبب شود، با اینکه به گفته دبیر شورای عالی فضای مجازی مصوبه فیلترینگ تلگرام در این شورا و همچنین در شواری عالی امنیت ملی نیز تصویب شده است.

از ابتدا تا کنون در بسیاری از مقاطع حسن روحانی باز هم از ایفای نقش های دوگانه دست بر نمی دارد بطوری که امروز دلار نرخ 6800 تومان را رد کرده و کشور در رکودی عمیق و مشکلات اقتصادی فراوان قرار دارد،سرنوشت مبهم و نامعلوم برجامی که می توان آن را تنها دستاورد دولت روحانی نامید؛تحریم های یکی پس از دیگری علیه نظام،تهدیدهای مدوام نظامی دشمنان،خشکسالی امسال و بحران های آبی پیش رو ،خطر فزاینده تنش های آبی و ... همه گواه بر بی تدبیری و بی امیدی دولت تلقی می شود، اما هیچکدام از این موضوعات سبب نشده که رئیس جمهور مسئولیت خود را قبول کند یا مسئولیت پذیری را تقویت کند و همچنان سرباز زده و مدعی است در این 5 سال خطا از سوی عوامل غیر بوده و دولت خود را "الا المطهرون" می داند.

سخن آخر این است که آینده هرچه که باشد، تیم دولت بدانند که این رفتار ها تا یک مقطعی جواب خواهند داد و امروز که ناامیدی فزاینده ای به سبب عمل نکردن دولت به وعده ها و عدم حل مشکلات وعده داده شده، و همچنین اقدامات هیجانی و احساسی دستگاه ها در قوای دیگر و نهاد های موازی، عدم وحدت و یکپارچگی مسئولین و چند صدایی در بین آنان موج می زند تا به مهلک ترین سم برای کشور بدل شود و اینگونه اقدامات دولت نیز مزید بر علت می شود از سویی دولت روحانی بهتر است در این مدت باقی مانده یک بار برای همیشه مسئولیت امور را بپذیرد و با هماهنگی و اتحاد با سایر قوا و دستگاه ها اقدامات اساسی گام های جدی در حل مشکلات مردم بردارد چرا که خیلی زود دیر می شود.

301