گزارشگر کویتی پور، خواننده عقیلی!/ باخت از استودیو تا استادیوم

معمولاً ترانه هایی که برای تیم های ملی سروده می شود، ترانه هاییست که در ورزشگاه ها طنین انداز می شود.

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری ایسکانیوز، سالانه و همزمان با برگزاری جام جهانی، فیفا درخواستی را به فدراسیون کشورهای صعود کرده ارسال می کند. در این درخواست از تیم ها خواسته می شود که شعار و آهنگ جام جهانی تیمشان را انتخاب کنند، پیشنهادی که در ایران همواره جنجال به پا می کند.

معمولا ترانه هایی که برای تیم های ملی سروده می شود، ترانه هاییست که در ورزشگاه ها طنین انداز می شود. هواداران از آن به عنوان شعار و نماد تیم محبوبشان یاد می کنند و عاشقانه آن را فریاد می زنند. اما در کشور ما ظاهراً این مورد متفاوت است! سرود رسمی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2018 روسیه به نام «یازده ستاره» با صدای سالار عقیلی و موسیقی بابک زرین هم‌زمان با مراسم بدرقه تیم ملی فوتبال در تالار وحدت رونمایی شد. سبک سنتی این آهنگ باعث شد انتقادات زیادی به این سرود وارد شود.

* یک تیم، حریف یک خواننده نشدند!

مخاطبین تیم های فوتبال افرادی هیجانی، پرشور هستند و توقعشان از سرود تیم ملی فراتر از یک موسیقی سنتی با چنین شعر سنگینی خواهد بود. خوانندگان زیادی تا کنون برای تیم ملی در آستانه جام جهانی آهنگ خوانده اند اما هیچکدام نتوانسته اند خواسته هواداران و یا نمایندگان فیفا را به خود جلب کنند. در سال 2006 خوانندگان زیادی از جمله: علیرضا عصار، امیرتاجیک، گروه آریان، بنیامین بهادری و... برای تیم ملی ایران در جام جهانی قطعه هایی را آماده کردند اما در نهایت موزیک آرش لباف برگزیده و در استادیوم پخش شد.

نکته مهم این موسیقی ریتم تندش بود که هواداران را به وجد در می آورد زیرا نویسنده شعر آرش و عصار شاهکاربینش پژوه بود. این شعر بر روی یکی از ملودی های قدیمی آرش و دی جی علی سروده شده و هواداران زیادی نیز پیدا کرد. همه این محبوبیت برای ریتم تند و هیجانی این آهنگ بود. اگر نگاهی به سرودهای تیم های دیگر حاضر در جام جهانی بیاندازید خواهید دید معمولا برای چنین موسیقی هایی از ستاره های روز که میان عام مردم محبوبیت دارند استفاده می شود. ریکی مارتین، شکیرا، جنیفر لوپز و... ار خوانندگانی هستند که در صدر خوانندگان جام جهانی برای کشورشان قرار دارند و بیشترین هیجان را به هواداران حاضر در ورزشگاه انتقال می دهند.

* سکوها علیه سالن ها!

با این تصمیمات اشتباه مسوولان ورزشی این لطمه هم به ایران وارد می شود که مسوولان فیفا از آهنگ آنورآبی به عنوان سرود تیم ملی در جام جهانی استفاده می کنند و به چشم موسیقی رسمی ایران از آن یاد خواهند کرد. این افراد با چنین برنامه ریزی هایی نه تنها به جذب هوادار کمک نمی کنند بلکه فرهنگ اصلی ایران را در هجمه ای از اشتباهات می پوشانند.

اگر یکی از مسوولان خود را برای چند ساعت به جای یک تماشاگر فوتبال می گذاشت که کیلومترها برای دیدن و تشویق تیم محبوب کشورش به روسیه می رود تا در اوج هیجان و نشاط پشتوانه ایران باشد می گذاشتند چنین موسیقی بی روح از ورزش را برای تیم ملی انتخاب نمی کردند. آیا خود شما حاضرید این همه راه تا روسیه بروید و به جای حضور در استادیوم هیجانی به دیدن ارکستر عقیلی بروید؟!

* سالن پرکن های خانه نشین!

سالار عقیلی جز خوانندگان مطرح و محبوب موسیقی ایران است و از توانایی هنجره بالایی برخوردار است اما سبک او موسیقی سنتی است و قشر عظیمی از مخاطبان فوتبال و کسانی که پای ثابت حضور در استادیوم ها هستند کمتر علاقه ای به این سبک از موسیقی دارند. با این تفاسیر بهتر بود از خواننده به روزتری مثل بهنام بانی، حمید هیراد، هوروش بند، ماکان بند و... استفاده کنند. دلیل این انتخاب هم می توانست در مرحله اول سبک موسیقی و بعد محبوبیت بین اقشار مختلف جامعه باشد که حتی یک صندلی خالی در کنسرت های شان وجود ندارد.

* جای خالی یک فوتبالیست در اسکار!

اهالی فوتبال و کارشناسان و حتی هواداران این رشته پرتماشاگر ورزشی بر این باورند مسوولان باید فکری اساسی کنند و برای حماسی سازی درست در جهان با برنامه بهتری پیش بروند. برخی آقایان می خواهند با ربط دادن سرودجام جهانی به کارفاخر که قدرت موسیقی سنتی ایران را به رخ جهانیان بکشند. این درست مثل این می ماند که اصغر فرهادی به یک جشنواره بزرگ و جهانی فیلم مثل کن یا اسکار می رود و با خود یکی از فوتبالیست های مطرح ایران را می برد تا در مراسم افتتاح یا اختتامیه برای حضار روپایی بزند و قدرت فوتبال ایران را به رخ دنیا بکشد!

* گزارشگر کویتی پور، خواننده سالار عقیلی!

شاید بد نباشد از آقایان مسوول سوال کرد آیا شما رویتان می شود بعد از اینکه تیم ملی پرتغال را شکست داد این آهنگ را پخش کنید؟! هوادار با کدام قسمت این موزیک فریاد شادی بزند؟! شما ادعای موسیقی دارید؟! آیا 10 موزیک کشورهای دیگر از سال های پیش تا امسال را برای ثانیه ای گوش داده اید که بدانید باید چکار کنید؟! فکر می کنید کشورهای دیگر موسیقی سنتی ندارند که برای کشورشان پخش کنند؟! تنها ما تافته جدا بافته جام جهانی هستیم؟! بعد از اینکه قرعه تیم ملی انتخاب شد مطلب طنزی در فضای مجازی پخش شد که گویا آقایان این لطیفه را جدی گرفتند! (گزارشگران بازیهای جام جهانی مشخص شدند:ایران_مراکش:عادل فردوسی پور / ایران_ اسپانیا: نیمه اول کویتی پور، نیمه دوم آهنگران/ ایران_ پرتغال: نیمه اول : حاج منصور، نیمه دوم : زیارت عاشورا).

* پشت پا به امتحان پس داده های جوان پسند!

حرکت ایسلندی در ورزشگاه های ایران از محبوبیت زیادی برخوردار است؛ دست زدن ساده خود هواداران اما با ریتمی هیجانی استادیوم ها را منفجر می کند چه برسد به موسیقی با 100 نوع ساز و آهنگ سازی پرشور امثال میلاد ترابی و سیروان خسروی و... که تسلط زیادی روی سلیقه عام مردم دارند و با کارهایشان جان تازه ای به موسیقی کشور داده اند. موسیقی به نوعی زبان بین المللی است؛ با او می توان با سایر کشورها حرف زد، موضوعی که مسوولان اصلاً توجهی به آن ندارند!

مسوولان فوتبال تیم ملی را از پیش باخته می دانند چرا که هیچ تلاشی برای بردن هیجان به استادیوم ها ندارند و با این بدرقه بی روح شاید اتقدر زیاد است که هیچ امیدی به این تیم ندارند و گویا ما فوتبال را از استودیو تا استادیوم باخته ایم!

** در این رابطه گفت و گویی با نیما نکیسا و شیث رضایی داشته ایم:

نکیسا: سالار عقیلی به درد جام جهانی نمی خورد/ تفکرات مزخرف مارا به عقب برمی گرداند

رضایی: شخصی ار جنس فوتبال باید سرود تیم ملی را بخواند

601

کد خبر: 950853

وب گردی

وب گردی