سیدمهدی شریفی، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره اهمیت پرداختن به مبحث رسانه، اظهار کرد: این کتاب را برای استفاده از قابلیت های دنیای رسانه، نوشتم. متاسفانه درحوزه ژورنالیسم تلویزیونی، نگاه جامعه شناسی کمتر مورد توجه قرار گرفته است، البته جریان اصلی جامعه ­شناسی در دنیا، نسبت به جادوی رسانه بی ­اعتنا بوده است و آینده روشنی برای آشتی این دو پیش­ بینی نمی ­شود.

وی افزود: در عصری که به نوعی در آن زیست فرهنگی داریم، تاثیر رسانه همواره درخشان است اما ژورنالیسم تلویزیونی به همراه معرفت شناسی و فلسفه با این حقیقت فاصله زیادی دارد و در جایگاه خود سعی دارد برای ایجاد گامهای اساسی در این زمینه تلاش کند که متاسفانه دچار غفلت هایی مناقشه انگیز و قابل تاملی شده است.

این نویسنده درباره نظارت دولت و سایر نهادهای قدرت بر رسانه ملی توضیح داد: در نگاه مخاطبان، تلویزیون رسانه ای با دیدگاه «ژورنالیسم مسئولیت» است و مخاطب از خبر انتظار دارد که مدلی از گفتمان منطقی دربارۀ موضوعات روزمره را ارائه کند. همچنین از خبر تلویزیون انتظار داریم که در جهت افزایش سواد خبری مخاطبان، آنان را به شهروندان نمونه­ای تبدیل کند که «اگر چیزی می­ بینند، بگویند» و نمایندگانی از دیدگاه مشروع جامعه باشند.

وی اظهار کرد: حقیقتا ژورنالیسم در نقش آموزش و ساختن جامعه ای اسلامی نقشی محوری و نظارتی دارد و مانند «گشت پلیس» اقدام می کند و در رفتار و توسعه و گزینش کارکنان سازمان خبری راهکارهایی را ارائه می کند زیرا کارمندان خبر، کارکنان صنایع خلاقند که کالای سبز تولید می کنند و با سازمانهای دیگر متفاوتند و فرصت به روزشدن و توسعه سرمایه فکری کارکنان خبر تلویزیون، کلید تقویت انگیزه درونی آنهاست و ما را به آرمانهای کتاب ژورنالیسم تلویزیونی، نزدیک می کند.

مدیر گروه مدیریت رسانه پردیس البرز ادامه داد: البته نباید فراموش کرد که توسعه مداوم حرفه ای کارکنان خبر نه تنها فلسفه وجودی کارکنان خلاق است بلکه منشا توان بازاریابی آنها را نیز افزایش می دهد. به این معنا که با در نظر گرفتن دغدغه های اقتصادی کسب و کار سازمانهای خبری، این امر با توسعه کارکنان این مهم عملی می شود تا بتوانند محصولاتی را تولید کند که از سایر رقبای رسانه ای پیشی بگیرند.

وی با تاکید بر اینکه این کتاب می تواند برای دانشجویان رشته ارتباطات، مدیریت رسانه و نیز کارکنان سازمانهای خبری مفید باشد، اظهار کرد: در فصول ابتدایی این کتاب به طور غیر مستقیم از بازگشت جامعه­ شناسی به مطالعات رسانه و ارتباطات، سخن گفته شده است. البته بزرگانی چون بوردو تا وبر بر اساس قوانین تئوریک جامعه­ شناسی نقاط مرجع مشترکی را پدید آورده ­اند اما نتوانسته ­اند به صورت جامع یا پایه ­ای، تحقیقاتی برای این اندبشه به وجود آورند که اکنون این شانه خالی کردن آنان به تحقیقات حوزه رسانه نیز کشیده شده است.

مدیر گروه مدیریت رسانه پردیس البرز گفت: "خبر" تنها آنچه مخاطب مشتریان در زمانی غیر از کار و خواب مصرف می­ کنند نیست. خبر در تار و پود زندگی اجتماعی نهفته و خبر به بخش عمده زندگی روزمره بدل شده است. البته برخی کارشناسان شاید اشکال بگیرند که چرا شبکه های محلی تلویزیونی در ساعات پر بیننده، خبر ندارند پس خبر کنار گذاشته شده است؟! اتفاقا با این امر دسته ­بندی ­های قدیمی به چالش کشیده می شود و توسعه جهان به همراه پلت فرم­های پرتابل، امکانات رسانه های دیجیتال و تعاملی، نه تنها خبر از دوران «پساپخش» را می ­دهد بلکه معنی "خبر" را به کل تغییر داده است.

دکتری مدیریت منابع انسانی اضافه کرد: به طور مثال در تلویزیون ایران، برای شبکه هایی چون آی فیلم، نسیم و حتی شبکه ورزش بخش خبری نداریم! جامعه شناسی رسانه این هشدارها را به ما می دهد یا اینکه خبر خیلی مسئول محور است و در این بخش ها، نرم خبر بسیار به کار برده می شود و خبر رسانه ها دیگر صرفاً با منطقی یکپارچه و منسجم تنظیم نمی ­شوند

این نویسنده خاطرنشان کرد: اواخر این ماه کتاب «مدیریت منابع انسانی در صنایع خلاق» را روانه بازار نشر خواهم کرد و پیش از این در رابطه با رسانه، کتاب «مدیریت رسانه» و «از سرمایه شهرتی تا شهرت رسانه ای» نیز از من منتشر شده است.

502