روزنامه " الحیات " عربستان در مقاله ای به قلم "رنده تقی الدین" با عنوان " جنگ ترامپ با اوپک" به تصمیم ترامپ برای مقابله با تولیدکنندگان نفت و اتخاذ سیاست های انتقام گیرانه می پردازد. نگارنده در این زمینه اعتقاد دارد: "برگزاری کنفرانس کشورهای سازمان تولیدکننده نفت (اوپک) در وین، جنگ کلامی ترامپ و کنگره آمریکا علیه این سازمان را دوباره مطرح نمود. ترامپ بعد از جنگ تجاری اش علیه چین ، اروپا و کانادا ، در اظهار نظر تویتری اش دوباره اوپک را به علت افزایش قیمت سرزنش کرد. در همین زمینه، برخی از اعضای کنگره آمریکا قانونی که به "nopec "معروف بود و مانع گرفتن غرامت از سوی آمریکا در قبال بلوک های تولید کننده و صادرکننده نفت می شد را دوباره احیا نموده و این قانون را برداشتند و به دولت آمریکا اجازه دادند تا از نظر قضایی اوپک را به علت این که بازار جهانی را به بازی گرفته و سبب خسارت ها و تهدید میلیاردها دلاری به منافع آمریکا گردیده است، تحت تعقیب قرار دهند. اوپک در چنین شرایطی که با تهدید آمریکا روبروست، تشکیل جلسه داده و از سویی دیگر انتظار می رود که با اجرای تحریم ها علیه ایران تولید نفت کاهش پیدا نماید."

روزنامه " البیان" امارات هم در مقاله ای با عنوان "کنفرانس سنگاپور و میزان توجه داخل آمریکا به آن " به قلم " منار الشوربجی" برگزاری دیدار میان ترامپ با رهبر کره شمالی را برای مردم آمریکا بی اهمیت دانسته به گونه ای که این مساله بیشتر مورد اهتمام کنگره می باشد و تصمیم های کنگره در این خصوص تاثیرگذار است نه افکارعمومی مردم آمریکا. وی می نویسد: "علی رغم اهمیتی که جامعه جهانی برای کنفرانس برگزار شده میان ترامپ و اون رهبر کرده شمالی در سنگاپور قایل و پی گیر نتایج آن بوده اند تا ببینند نتایج گفت وگوها میان دو کشور که سال ها به طول انجامید چه شده است اما واکنش داخل آمریکا به این کنفرانس نشان داد که برای آنان از اهمیت چندانی برخوردار نیست. رییس جمهور آمریکا رییس جمهوری است که سیاست خارجی کشورش را مدیریت می کند و سعی می کند تا در دور اول به موفقیت هایی دست پیدا کند تا بتواند از این موفقیت ها برای برنده شدن در دور دوم هم استفاده نماید. دست یابی به این هدف هم بدون کمک کنگره این کشور امکان پذیر نیست. از این رو، واکنش کنگره به طور مشخص به این مساله از اهمیت بالایی برخوردار است. واضح است که کنگره تصمیم دارد هر توافقی که با کره شمالی به دست می آید را نهایی کند."

روزنامه " الاهرام "مصر در یادداشتی با عنوان "فوتبال و مناطق نفوذ جدید " به قلم "فاروق جویده" بازی کنونی جام جهانی فوتبال را که در آن تیم های قوی آنچنان که باید موفق نیستند به بازی سیاست شبیه دانسته است که در آن با افول برخی از کشورها؛ کشورهای در حال پیشرفت جایگزین آنها می شوند. وی در همین زمینه اشاره دارد: " در سیاست همچنان که وقتی دولت های بزرگ از میان می روند جایش را دولت های کوچک تر که دارای نفوذ و تاثیر کمتری هستند، می گیرند و یا در اقتصاد اگر کشوری ورشکسته می شود، کشورهای دیگر در حال پیشرفت ظهور می کنند. به نظر می رسد که این نقش در فوتبال نیز خودش را نشان داد و کشورهایی مانند ایتالیا که در فهرست برندگان قرار داشتند در بازی های جام جهانی امسال روسیه شرکت نکردند و یا تیمی مانند آلمان در مقابل مکزیک باخت و سوییس هم توانست برزیل را متوقف نماید. در همین زمینه باید گفت که کشورهایی در عرصه فوتبال مانند مکزیک و کرواسی و سوییس ظهور پیدا کردند که در تاریخ فوتبال جهان نفوذی ندارند و کشورهای دارای نفوذ را در جهان تهدید کردند و این به خاطر آن است که فوتبال به تجارتی بین المللی و سرمایه گذاری بزرگ تبدیل شده است."

روزنامه " الوطن" عمان به قلم"زهیر ماجد" مطلبی را با عنوان"لبنان و تشکیل دولت " به رشته تحریر در آورده که در آن به مشکلدار بودن تشکیل دولت در لبنان برای همیشه و نقش بیگانگان در آن اشاره شده است. وی می نویسد: "تشکیل دولت در لبنان همیشه به سرعت و به طور طبیعی انجام نگرفته مگر این که تحت فشارهای بزرگ و شدید قرار گرفته باشند. همچنانکه در زمان های مختلف این فشارها صورت گرفت. لبنانی ها عادت کردند تا مانع تشکیل دولت شوند. به عنوان مثال در انتخاب ریاست جمهوری همیشه فشار خارجی بر روی وزرا بوده است. مثلا می گویند این وزارتخانه برای فلان جناح می باشد و وزارتخانه ای دیگر برای جناح دیگری و این باعث می شود تا گزینه ها میان بزرگان سیاسی در انتخاب وزرا برای وزارتخانه ها پیچیده باشد."