روزنامه " الشرق الاوسط" عربستان در مقاله ای به قلم "عبد الرحمن الراشد" باعنوان "ورزش میان دزدی و سیاسی شدن" به سیاسی شدن ورزش های بین المللی مانند فوتبال اشاره نموده و اقدام قطر را برای میزبانی جام جهانی فوتبال و یا برگزاری ورزش های دیگر بین المللی در این کشور با توجه به این که قطر یک کشور ورزشی نیست دارای اهداف سیاسی می داند. وی در این زمینه می نویسد: " نزاع و درگیری برای برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال در منطقه ما سیاسی است و هیچ ارتباطی به تجارت و یا ورزش ندارد. قطر دهه هاست که با اهداف سیاسی و انحصار بازار بیست دولت فقیر خاورمیانه و شمال آفریقا، ورزش های بین المللی را با میلیاردها دلار مبالغ فوق العاده خریداری کرده است. قطر برای این کارش استدلال منطقی ندارد و کشوری هم نیست که از تیمی برتر در جهان برخوردار باشد. ما همچنین قطر را کشوری نمی بینیم که به پیشرفت ورزشش اهمیت بدهد و در پشت پرده نیز سودآوری برای آن نمی بینیم تا آن را به عنوان یک فعالیت تجاری در نظر بگیریم. اغلب کشورهای بزرگ جهان به دنبال انحصار سیاسی در ورزش بوده و از آن بهره برداری می کنند. کشورها از طریق ورزش پیام های سیاسی خصومت آمیزشان را به دشمنانشان ارسال می کنند."
روزنامه " البیان " امارات مطلبی را با عنوان "در انتظار دولت آینده عراق " به قلم "محمد عاکف جمال" به رشته تحریر درآورده است که تشکیل دولت آینده عراق را با وجود جناح های مختلف و مورد حمایت جریان "سائرون" در این کشور با چالش ها و مشکلاتی دانسته است. نویسنده در همین زمینه اشعار می دارد: "زمانی که نتیجه انتخابات مجلس عراق در دوازده ماه می اعلام گردید چالش های تشکیل دولت آینده عراق و مشکلاتی که بزرگترین جناح این کشور برای نامزدی پست نخست وزیری در پیش رویش قرار داشت، آشکار گردید. این جناح براساس آماری که ائتلاف های مختلف در این کشور ارایه دادند حداقل بدون هماهنگی و ائتلاف با پنج جناح بزرگی که تشکیل یک جناح را داده و برنامه های سیاسی شان را ارایه دهند، نمی تواند به موفقیت دست پیدا نمایند. تشکیل این ائتلاف هم نیازمند غلبه بر بسیاری از موانع و به خطر افتادن اصولی است که مردم در زمان تبلیغات انتخاباتی جناح ها برای شعار تغییر ی که جریان "سائرون " در عراق به دنبال آن بود به این جناح رای دادند."
"عماد الدین حسین " نویسنده مصری هم در روزنامه " الشعب " مصر مقاله ای را با عنوان "مسوولیت برعهده دولت است نه مردم " به افزایش قیمت سوخت ، انرژی ، آب و مترو از سوی دولت السیسی اشاره داشته و آن را برای مردم مصر ناخوشایند دانسته است. وی در این مقاله به دلایل روی گردانی مردم از این تصمیم دولت و نپذیرفتن آن می پردازد. وی می نویسد:" سوال اساسی این است که چرا دولت با وجود در اختیار داشتن نهادها و دستگاه های دولتی نتوانسته است اکثر شهروندان را قانع نماید به این که این اصلاحات به نفع آنان می باشد؟ باید گفت که ناموفق بودن دولت در این زمینه به دلایل مختلفی می باشد. دلیل اول آن است که اکثر شهروندان با توجه به این که در آمدهای کافی ندارند، نمی خواهند هزینه هایی رامتحمل شوند. دلیل دوم و اصلی آن است که اکثر شهروندان اعتقاد دارند که مسئولیت روند اصلاحات اقتصادی در این کشور نباید بر عهده آنان باشد. دلیل سوم، اعتقاد مردم مصر به وجود فساد در دستگاه های این کشور می باشد که مسئولیت اصلی به هم ریختگی اقتصادی برعهده آنان است. دلیل چهارم آن که که مردم به رسانه های این کشور در پرداختن به این مساله اعتقاد نداشته و این رسانه ها فقط آنچه را منتشر می کنند که دولت می خواهد."
روزنامه " دنیای وطن" فلسطین در یادداشتی با عنوان " غزه میان معامله قرن و جنگ " به قلم "هانی العقاد" احتمال می دهد که اسراییل برای فشار بر تحقق "معامله قرن" دوباره به غزه حمله نماید. نگارنده می نویسد: "نه تنها صداهایی از داخل اسراییل بلند می شود و از ارتش این رژیم می خواهد تا عملیات نظامی جدیدی را در غزه آغاز نماید بلکه ورود عمیق این ارتش را به درون غزه خواستار شدند. اخیرا سخن از جنگ بیش از پیش صدایش چه از سوی مخالفان و چه از سوی استراتژیست ها شنیده می شود اما این به معنای آن نیست که زمان این جنگ نزدیک است بلکه اسراییل ازروی عادت و با هدف سیاسی و موافقت آمریکا و تامین امنیتش جنگ راه می اندازد و الان اسراییل برای تامین اهداف سیاسی اش و اجرای معامله قرن بیش از هر زمان دیگری به جنگ نیاز دارد. اعتقاد ندارم که اسراییل درصدد جلب صداقت حماس یا آتش بس طولانی مدت در غزه می باشد بلکه هدف این رژیم دستیابی به معامله قرن می باشد."