به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، روزنامه «الخلیج» امارات در مقاله ای با عنوان «دولت ملی مقدمه ای برای تشکیل اسرائیل بزرگ» به قلم «فایز رشید» طرح اسرائیل برای تشکیل دولت ملی را مقدمه ای برای تشکیل دولت بزرگ اسرائیل از سوی این رژیم می داند و نخبگان عرب را در این مساله که نتوانستند خوب نیات اسرائیل را متوجه شوند مورد انتقاد قرار می دهد. وی در این زمینه می نویسد: « حقیقت آن چه که برخی از نخبگان سیاسی عرب را به این نتیجه رساند که اسرائیل تشکیل دولت بزرگ را رها کرده، نمی فهمیم. به دلایل زیر اسرائیل همچنان تشکیل دولت بزرگ را دنبال می کند: نخست، صهیونیسم در اسرائیل به سمتی پیش رفت که خودش را تنها مرجع اصلی سیاست های حاکم می داند. از این رو، شاهد تاثیر احزاب بزرگ دینی افراط گرا در تصمیم سازی های سیاسی اسرائیل و جذب شهروندان این رژیم هستیم. دوم، نخبگان سیاسی عرب تحولات داخلی این رژیم را دنبال نمی کنند. سوم، از زمان تاسیس اجباری اسرائیل تا کنون تمام سیاست های این رژیم توسط خودش دنبال می شود. تشکیل «دولت ملی یهود» و فراهم آوردن زمینه های آن هم همین گونه است. چهارم، اسرائیل سیاست هایش را بدون توجه به قوانین بین المللی و تصمیم های سازمان ملل متحد دنبال می کند."

روزنامه «الشرق الاوسط» عربستان هم در مطلبی با عنوان «فرق میان سیاست های ترامپ با شخصیتش» به قلم نویسنده مشهور این روزنامه «عبد الرحمن الراشد» منتشر کرده که در آن نویسنده اعتقاد دارد میان شخصیت ترامپ با سیاست هایش باید تفاوت قائل شد، زیرا سیاست های وی نتیجه تصمیمات جمعی عده ای در کاخ سفید (که از تندروهای جمهوری خواهان می باشند) است. نگارنده می نویسد: «در کاخ سفید زمانی که رییس جمهور می خوابد و یا کار می کند، دو هزار کارمند و کارگر متشکل از 234 مشاور اداری و اجرایی رییس جمهور و 76 مشاور وی در امنیت ملی و 27 نفر نیز در شورای اقتصادی فعالیت می کنند. ترامپ گروهی از مشاوران را به همراه دارد که سیاست های جمهوری خواهان را عملی می کنند. به هرحال، الان همه می دانند که ترامپ با دیگر روسای جمهور آمریکا به سبب آمیخته شدن شخصیتش با سیاست هایش تفاوت دارد و این چیزی است که ما را در تعامل با وی محتاط می کند.ترامپ دارای دو وجه شخصیتی و سیاسی است. وی رییس جمهور غیر سنتی است که به سنت های روئسای جمهور سابق آمریکا پای بند نیست.»

روزنامه «الایام» فلسطین دریادداشتی با عنوان «درباره نتایج کنفرانس هلسینکی» به قلم «حماده فراعنه» نتایج این کنفرانس را برای روسیه که توانسته موارد مد نظر خودش را به ترامپ بقبولاند، موفقیت آمیز دانسته است. وی می نویسد:«روسیه دیدگاه و منافعش را درکنفرانس هلسینکی که میان ترامپ و پوتین برگزار شده بود ثابت کرد. موفقیت هایی که در میدان جنگ سوریه و کمک به ارتش این کشور برای از میان بردن داعش و گروه های تروریستی در مقابل هفت سال تلاش ناموفق آمریکا برای اسقاط نظام اسد به دست آورد، شبیه تلاش بوش پدر در برگزاری کنفرانس مادرید در پایان سال 1991 است. آمریکا در آن توانسته بود در دو حوزه موفق شود که یکی نتایج جنگ سرد سال 1990 در شکست دادن شوروی و دیگری نابودی عراق و اشغال این کشور در ابتدای سال 1991 است. پوتین نیز سعی کرد تا در سوریه موفقیت هایی را از دو طریق به دست آورد. یکی اعتماد به مردم از طریق مقاومتشان و دیگری پیروزی هایی که از این طریق به دست آوردند. اما در مقابل، وی فرصت پیدا نکرد تا در چارچوب این کنفرانس درباره مساله فلسطین به علت اینکه نقش فعالی در آن ندارد بر آمریکا فشار وارد نماید.»

روزنامه «الشعب» مصر هم به قلم «مجدی قرقر» با عنوان «سد نهضت، برنامه اتیوپی - غربی با تحریک صهونیستی» به یکی از اختلافات مهم میان اتیوپی با مصر اشاره داشته و در آن عنوان می کند که این سد در راستای طرح نیل تا فرات رژیم صهیونیستی است. وی در این زمینه می نویسد: «در چارچوب تفاهم نامه کمپ دیوید با رژیم صهیونیستی و تلاش آمریکا، «انور سادات» رییس جمهور مصر سعی کرده بود تا رود نیل را به این رژیم در سرزمین اشغالی فلسطین وصل نماید اما حزب کارگر، جریانات ملی گرا و روزنامه جمهوری جلوی این توطئه را گرفتند. طرح صهیونیستی شامل نیل تا فرات می گردد. برای اجرای آن نیز ضرورت دارد تا طرح های مکملی برای تحقق این طرح آمریکایی –صهیونیستی اجرا شود. در همین راستا بود که آمریکا به طرح«برناردلوییس»درباره ایجاد شکاف میان کشورهای عربی اسلامی از پاکستان گرفته تا مغرب اعتماد کرد؛ بنابراین، باید قبول کرد که طرح سد نهضت در چارچوب این طرح آمریکایی – اسرائیلی است."