شمی شالف در هاآرتص نوشت: قطعا سخنرانی دیشب بدترین سخنرانی نتانیاهو نبود.ولی با اطمینان می توانیم بگوییم که یکی از بدترین ها بود.طبق معمول سخنانش قابل حدس بودند.مباحث مطرح شده کاملا قدیمی و همانند یک نان بیات بودند.اگر بخواهیم مودبانه بگوییم، سخنرانی ای بود در عصر حجر.تمام کلماتی که نتانیاهو به کار می برد به نظر متعلق به یک دوره دیگر بودند.صلح با کشور های عرب در گام نخست؟محمود عباس انکارگر هولوکاست است؟خانم ها و آقایان ورود شما به قرن بیستم را تبریک می گویم..من دیشب مطلع شدم که ما  در سال 2014 نیستیم،بلکه در سال 1970 و خرده ای زندگی می کنیم.

به گزارش ایسکا نیوز، شالف نوشت: هنگامی که زمان سخنرانی نتانیاهو رسید، حصار های امنیتی دور سازمان ملل برداشته شده بودند،بیشتر نیروهای ویژه پلیس به پایگاه های خود بازگشته بودند و رهبران بزرگ دنیا تا آن زمان به کشور های حود بازگشته بودند.می توان گفت شهر ارواح بود.نصف سالن مجمع عمومی نیز خالی بود.این یکی تا حدودی خوب بود.

صندلی های خالی داخل سالن گویای یک موضوع هستند.هر روز که می گذرد افراد کمتری طالب خرید برند نتانیاهو می شوند.به جز میهن پرستان در خانه و طرفداران سینه چاک در ایالات متحده،شنونده ای برای سخنان نخست وزیر پیدا نمی شود.ملاقات چهارشنبه اوباما و نتانیاهو را باید به یادش بیاوریم.آن هنگام که رییس جمهور آمریکا از او خواست اگر پیشنهادی سازنده در خصوص پرونده ایران دارد ارائه کند ودیگر دست از پیشنهادات احمقانه و جنگ طلبانه بردارد.

به جز گروه های یهودی که بلافاصله به قدرانی از سخنرانی نتانیاهو پرداختند و سخنان او را بازتاب حقیقت خواندند، کمتر کسی در هر گوشه ای از جهان کمترین منطقی پشت جملات او می بیند که قصد دارد نبرد 47 ساله اسراییل و فلسطین را با حضور داعش مقایسه کند.نتانیاهو همواره تلاش دارد خطی موازی بین حماس و داعش،داعش و ناتزی ها و ایرانی ها و ناتزی ها رسم کند و آنها را همانند یکدیگر بخواند.

یشتر پیام ها و سخنان نتانیاهو تاریخ مصرف گذشته هستند.بزرگترین هنر نمایی او عکسی از کودکان فلسطینی بود که در کنار راکت انداز های حماس در غزه مشغول به بازی بودند.او این عکس را در مجمع عمومی سازمان ملل در 2012 نشان داد.این جوابی بود به کارتون ایرانی که در آن فاصله بین ساختمان سازمان ملل و میدان تایمز را مساوی فاصله غزه و تل آویو خواندند.یعنی فاصله مرگ و زندگی.امسال نیز او همانند سالهای گذشته در تلاش بود اقدامات ارتش اسراییل برای جلوگیری از تلفات غیر نظامیان را به رخ دیگران بکشاند.گویی مردم غزه و فلسطین برای کشته نشدن باید از او تشکر کنند.نتانیاهو با زیرکی اتهامات نسل کشی در غزه را بی جواب گذاشت و شروع به اشاره به لیستی از اتهامات محمود عباس کرد.حال اتهامات او بسیار جالب هستند.به عنوان مثال در سال 2014 سخنان محمود عباس در سال 1970 در رد هولوکاست مورد بحث او قرار گرفت.پس از آن نیز به اشاره به صحبت های عباس در خصوص فلسطین عاری از صهیونیست ها پرداخت.با این حال این لیست کوتاه از اتهامات عباس در گذشته نمی تواند توجه عامه از اقدامات مثبت امروز او را منحرف کند اقداماتی که حتی در داخل خاک اسراییل نیز توجهات زیادی را به خود جلب کرد.

با این حال احتمال این موضوع نیز هست که نتانیاهو این سخنان را برای مخاطبان اسراییلی می گفت و هدف او جلب رضایت کشور های دیگر جهان نبود .طرفدارانش شاید از سخنرانی او خوشحال باشند ولی آن ها نیز انتظار سخنان و حرکات نمایشی جدیدی را از او دارند.نتانیاهو باید برای تحریک هوادارانش متد های جدیدی را انتخاب کند.در پایان نیز ذکر این نکته خالی از لطف نیست.یکی از سایت هایی که چند ساعت پس از پایان سخنرانی نتانیاهو متن سخنان او را بر روی سایت گذاشت.متوجه شد کمترین تفاوتی بین جملات سال 2014 و سالهای گذشته او نیز وجود ندارد.