مواد مخدرسنگین در پاریس

مستند «مواد مخدر سنگین در پاریس» به زشتی های شب های پاریس پرداخته است.

به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز،سید رضا صائمی در یادداشتی اختصاصی برای ایسکانیوز به بررسی مستند «مواد مخدر سنگین در پاریس» پرداخته که به تازگی از شبکه هیسپان تی وی پخش شده است.

پاریس همواره به عنوان یکی از زیباترین شهرهای جهان شناخته شده که مهد فرهنگ و هنر است و زیبایی شناسی موجود در شهرسازی آن زبان زد بوده و به عنوان نماد مدرنیته و شهر مدرن شناخته می شود. شاید باور به این که زیر پوست این شهر زیبا، زشتی هایی نهفته، سخت باشد اما در مستند «مواد مخدر سنگین در پاریس» این زشتی ها آشکار می شود و حقایق تلخ پشت این شهر جذاب را به نمایش می گذارد.

این مستند که از شبکه هیسپان تی وی به نمایش درآمده در عین این که یک مستند شهری است، مستند افشاگرانه یا آسیب شناختی هم محسوب می شود که پرده از معضلاتی برمی دارد که شگفتی مخاطب را در پی دارد. نه این که مستندهای اعتیاد محور یا آثاری که به آسیب شناسی می پردازند، شگفت انگیز باشد؛ اما وقتی این سوژه در شهری مثل پاریس رخ می دهد که در افکار عمومی به عنوان یک شهر فرهنگی و فرهیخته شهره است، شگفت انگیز می شود. پاریس بزرگ‌ترین شهر اقتصادی اروپا و پنجمین شهر اقتصادی جهان از نظر سطح تولید ناخالص داخلی است و به عنوان یکی از پیشروترین شهرهای جهان شناخته می شود.

شاید اگر این سوژه و معضل در نیویورک ساخته می شد به واسطه بافت اجتماعی که در آن حاکم است آنقدر تعجب برانگیز نبود؛ اما این که درباره قاچاق سنگین مواد مخدر در پاریس بشنویم و ببینیم، جای تعجب دارد. از این رو ویژگی مهم این مستند را می توان « آشنایی زدایی» دانست. نه به این معنا که بگوید تصویری که از پاریس وجود دارد دروغین است بلکه به این معنا که واقعیت های تلخی هم درباره آن وجود دارد که گفته نشده و این یکی از کارکردهای مهم سینمای مستند است که به آن «سینمای حقیقت» هم می گویند.

وقتی از پاریس و زیبایی آن حرف می زنیم غالبا شب های پاریس به ذهن متبادر می شود اما شب های پاریس زشتی و تیرگی هایی دارد که در این مستند برملا می شود. بیشترین حجم کار به شب های پاریس اختصاص دارد و جابه جایی و مبادله مواد مخدر در شب. در واقع فروشندگان مواد مخدر، مشتریان خود را در دل شب جست‌وجو کرده و جنس آنها را تامین می کنند. ضمن این که در این مستند با معتادان خیابانی مواجه می شویم که اغلب آنها زن بوده و برای تامین هزینه مواد مصرفی خود تن به روسپیگری می دهند. در واقع در مستند ما با دو معضل اجتماعی و اخلاقی مواجه هستیم، یکی اعتیاد و دیگری روسپیگری ناشی از اعتیاد.

مستندساز تلاش کرده تا هم ابعاد مختلف اعتیاد به مواد مخدر را نشان دهد و هم پیامدها و تاثیرات آن را بررسی کند. پیامدی که نه فقط خود معتادان که برخی از اقشار اجتماعی آبرومند در جامعه فرانسه را هم زیر سوال می برد. از جمله این که می بینیم بعضی از پزشکان و داروخانه ها به صورت غیرقانونی، در ازای دریافت پول بیشتر داروهای مخدر را در اختیار معتادان قرار می دهند. این بخش ها از مستند به شکل دوربین مخفی تصویربرداری شده و ساختاری شبیه به مستندهای شوک در شبکه سوم خودمان دارد. جالب این که برخی از معتادان این داروهای مسکن قوی را در بدن خود تزریق می کنند و آنچه که قرار است برای سلامت برخی بیماران خاص مورد استفاده قرار بگیرد، کارکرد ضد سلامت پیدا می کند.

در واقع آنچه که در مستند«مواد مخدر سنگین در پاریس» شاهدیم نگاهی ساختاری به اوضاع اجتماعی و آسیب های برساخته آن است که به افشای واقعیت های تلخی درباره پاریس، شهری که دوستداران زیادی دارد، می پردازد. شاید بتوان این اثر را به نوعی مصداقی از مستند بحران هم دانست. مستندی که مخاطب را به این تامل وامی دارد که چرا باید شهری که یکی از توسعه یافته ترین شهرهای جهان و چه بسا فرهنگی ترین شهر جهان باشد، در لایه های درونی خود زخم ها و زشتی هایی داشته باشد که شاید از دید همگان پنهان مانده است.

در آسیب شناسی این معضل، همواره به نسبت فقر و اعتیاد اشاره می شود. پس چرا شهری که یکی از ثروتمندترین شهرهای دنیاست باید درگیر معضل اعتیاد و مصرف مواد مخدر باشد. چرا شهری که آمار بالای مصرف کالاهای فرهنگی و هنری را دارد، در مصرف مواد مخدر نیز چنین وضعی داشته باشد. اگرچه نمی توان یک سویه به داوری سوژه نشست و اعتیاد را می توان به عنوان یکی از پیامدهای شهرنشینی مدرن توصیف کرد اما برای شهری مثل پاریس، با اعتباری که از حیث فرهنگی در حافظه جهانی دارد، این زخم یک زخم بزرگ است.

پاریسی که در روز، در اوج زیبایی می درخشد، فقط شب های چراغانی ندارد؛ بلکه زشتی هایی در این تاریکی پنهان است که این مستند آنها را به مخاطب نشان می دهد. مستندی که می تواند دست مایه خوبی برای تحلیل های روانشناسی و جامعه شناختی از شهر پاریس باشد و چه بسا بتوان رگه هایی از مردم نگاری را در آن بازیافت. حتی شاید تماشای آن برای علاقمندن به سفر که پاریس را به عنوان یکی از زیباترین شهرهای توریستی می شناسند، حاوی نگاه تازه ای باشد. مستندی که به نظر می رسد، پیش از بینندگان هیسپان تی وی و بیش از همه، شهردار پاریس باید آن را ببیند.

انتهای پیام/

کد خبر: 965103

وب گردی

وب گردی