ستاره های خاموش/ نخبه کشی در تئاتر به چه قیمتی

یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که تئاتر در سال جاری با آن روبه‌رو بوده بدون شک می توان به افزایش نجومی قیمت اجاره بهای سالن‌های نمایشی خصوصی اشاره کرد.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ایسکانیوز، بدون شک یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که تئاتر در سال جاری با آن دست و پنجه نرم کرده افزایش نجومی قیمت اجاره بهای سالن‌های نمایش خصوصی بوده است.

از سویی اجاره سالن های دولتی هم شرایط خاص و سخت خود را دارد و با هر نگرشی نمی توان این سالن ها را در اختیار گرفت.

البته نباید فراموش کرد که هزینه نگهداری و تامین نیروی فیزیکی و انسانی برای اداره این تماشاخانه ها نسبت به سال گذشته افزایش پیدا کرده اما حالا وضع به جایی رسیده که اکثریت این سالن‌ها برای پر کردن تقویم اجرایی خود به دنبال اجرایی بفروش هستند.

همه این مشکلات بهانه ای شده تا اعضای هیات مدیره خانه تئاتر به فکر راه حلی باشند تا مانع از خاموش شدن چراغ سالن های نمایشی شوند.

مسئولان در نظر دارند تا با تدوین آیین نامه جدید در بخش خصوصی فضای استقبال از تماشای تئاتر را گسترش دهند.

این سالن‌های نمایشی که با مبالغی از ۷۰۰ تا ۲.۵ میلیون تومان به ازای هر شب اجرا در اختیار گروه‌های نمایشی قرار می‌گیرند حال با فرایندی به نام نبود اثر نمایشی روبه رو شده اند. اکثریت گروه‌های نمایشی از پرداخت این چنین مبالغی که به عنوان مثال برای یک اجرای پانزده شبِ چیزی در حدود ۱۵ تا ۳۰ میلیون تومان است ناتوان هستند.

از طرفی برخی دیگر از تهیه کنندگان تازه وارد تئاتر با استفاده از هزینه ای که اسپانسر پرداخت می کند بازیگران سلبریتی را به تئاتر آورده و علاوه بر حفظ قیمت بالای سالن در بعضی از سانس ها هم به افزایش آن کمک می کنند زیرا در مورد چنین آثار چندان روند متعادلی بین هزینه و فروش وجود ندارد.

این در حالی است که نسل جوان با مشکلات فراوان می تواند یک سالن کوچک را به خود اختصاص دهد و در همین شرایط سخت بازیگران سلبریتی برای چندمین بار آثار تکراری خود را صرفاً برای فروش روی صحنه می برند.

تهیه کنندگان و اسپانسرهای تازه وارد به تئاتر این وضعیت بی سامان تماشاخانه ها را فرصتی مغتنم شمرده و همان اندک هزینه تولید اثر را هم نمی پردازند و تنها به بازتولید اثر خود فکر می کنند.

این رویه که طی دو سال گذشته با عنوان رپرتوار قوت گرفته باعث شده نه تنها نسل جوان نتواند در سالنهای خصوصی اجرا داشته باشد بلکه مخاطب تئاتر در سال با دستی آثار تکراری در سالن ها نمایشی روبهرو شود.همین امر موجب خداحافظی نخبه های تئاتر و استعداد کشی می شود چرا که خیلی از این هنرمندان تازه وارد راهی برای نمایش قابلیت های خود را ندارند.

این درحالی است خیلی از بازیگران سرشناس سینمای ایران با رشد در تئاتر خودشان را نشان داده اند و به صورت تجربی به شهرت رسیده اند.امثال نوید محمدزاده با فعالیت در تئاتر به جایگاه خود رسیده اند اما با این اتفاق و استقبال کم مردم ستاره های آینده دیده نمی شوند.

لیلی نام تمام دختران است، رومئو و ژولیت دیابولیک، چشم‌هایی که مال توست، آن سوی آینه، زهرماری، تئاتر بد و صد در صد از جمله آثار نمایشی هستند که سال پیش اجرا رفته و باز هم به تقویم اجرایی سالن‌ها اضافه شده اند. این آثار نمونه کوچکی از آثاری هستند که سالانه به صورت تکراری اجرا می شوند.

اصغر همت عضو هیات مدیره خانه تئاتر در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی ایسکانیوز در این خصوص گفت: صحبت هایی با مدیرعامل خانه تئاتر انجام داده ایم و برای حل معضلات تئاتر در بخش خصوصی راه حلی داریم و آیین نامه جدیدی تدوین کرده ایم.

وی افزود: البته بخش خصوصی حسن هایی هم داشته اما برای اینکه مشکلی به وجود نیاید ترجیح داده ایم و امیدواریم که روند استقبال از تئاتر رو به جلو باشد.

انتهای پیام/

کد خبر: 966615

وب گردی

وب گردی