به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، مرکز سیاست خاور نزدیک واشنگتن با انتشار مقاله ای مشترک از دو کارشناس، به احتمال جنگی قریب الوقوع در خاورمیانه در سال آینده میلادی پرداخته است.

این مقاله توسط«نداف بین حور» سرهنگ احتیاط ارتش رژیم صهیونیستی که به عنوان مشاور نظامی در این مرکز بوده و «مایکل آیزنشتات» مدیر بخش پژوهش های نظامی و امنیتی این مرکز نوشته شده است.

در این مقاله می خوانیم: تنش های رو به افزایش در مرزهای شمالی اسرائیل نگرانی هایی را در خصوص مقابله ای دیگر میان اسرائیل و حزب الله و یا میان ایران و اسرائیل در سوریه افزایش داده است. این جنگ تنها به درگیری طرف های مذکور منتهی نشده بلکه شامل گروه های نظامی شیعه و حتی نظام اسد نیز می شود و امکان دارد این درگیری به تمام منطقه سرایت کرده و منافع حیاتی آمریکا در خاورمیانه را به خطر اندازد.

ایران نشان داده است که برای ورود به جنگ کلاسیک و درگیری با خسارت های فاجعه بار آن برای نیروهای خود تمایلی ندارد و به جای آن به دنبال آن است که به انجام عملیات های نیابتی مبادرت ورزد؛ اما در عین حال در برخی مواقع آمادگی خود برای ورود به اقدامات خطرناکی که می تواند منجر به وخامت اوضاع شود، را به نمایش گذاشته است؛ چنانچه پیش از این نیروهای ایرانی در سوریه یک هواپیمای بدون سرنشین مسلح را در آسمان اسرائیل در فوریه گذشته، به پرواز در آورد که سرنگونی آن باعث آغاز دور جدیدی از تنش ها در آن زمان شد.

اسرائیل نیز با وجود انجام اقداماتی که حاکی از آمادگی برای مواجهه با خطر در برابر هر گونه درگیری است اما تمایلی به جنگ ندارد. اسرائیل از سال 2013 بیش از 130 بار به سوریه حمله کرده و از اواخر سال 2017 این حملات گسترش یافته و تاسیسات نظامی ایران را هدف قرار داده است که البته تاکنون منجر به درگیری گسترده ای نشده است.

علائم احتمالی وقوع جنگی دیگر در وسعتی بی سابقه در نتیجه جنگ داخلی در سوریه، نمایان شده است. ایران توانسته زیر ساخت های نظامی در سوریه ایجاد کرده و نیروهای شیعه وابسته به خود را در مرزهای اسرائیل مستقر نماید. هم اکنون این امکان وجود دارد که جنگ در جبهه های متفاوت و دور از هم در زمین و هوا و در عرصه های اطلاعاتی و سایبری توسط نیروهای حزب الله، ایران، سوریه، عراق، افغانستان، پاکستان و حتی یمن آغاز شود. بر این اساس عرصه وسیعی برای جنگ احتمالی با گزینه های جدید برای ایران و حزب الله فراهم خواهد شد و توان اسرائیل باید به فراتر از مرزهای خود گسترش پیدا کند.

جنگ با لبنان در واقع جنگ اسرائیل با حزب الله در لبنان است اما ایرانی ها و هزاران نیروی شیعه از ملیت های مختلف و حتی حماس که حضور نظامی محدودی در لبنان دارد نیز در آن شرکت خواهند کرد. اگر اسرائیل فعالیت های محدودی برای مقابله با نیروهای داخل لبنان انجام دهد، جبهه سوریه نسبتاً آرام خواهد ماند.

سناریوی محتمل دیگر آن است که جنگ در اراضی سوریه میان اسرائیل از سویی و ایران به همراه نیروهای شیعه همسو با آن و حزب الله لبنان از سوی دیگر اتفاق خواهد افتاد که در این میان شاید ارتش سوریه نیز به نفع ایران وارد جنگ شود. در صورت بروز چنین اتفاقی، جبهه لبنان از آرامشی نسبی برخوردار خواهد بود اما باید توجه داشت که اگر نیروی زمینی سوریه وارد جنگ شود، روسیه نیز از آنها حمایت خواهد کرد.

سناریوی سوم درگیری در دو جبهه لبنان و سوریه است که اسرائیل با ایران، حزب الله، نیروهای شیعه همسو با ایران و حتی ارتش سوریه درگیر خواهد شد و اسرائیل با جبهه واحدی به عنوان یک منطقه عملیاتی واحد مواجه خواهد شد.

البته احتمال وقوع جنگی منطقه ای که عربستان و امارات نیز وارد آن شوند بسیار کم است. افزایش قدرت نظامی ایران بیانگر آن است که جنگ احتمالی در سال 2019 به کلی متفاوت خواهد بود.

جنگ آینده در شمال اسرائیل از درگیری های گذشته گسترده تر خواهد بود، اسرائیل حمله هوایی گسترده و پرحجمی را برای مقابله با خمپاره های دشمن و قدرت موشکی آن و نیروهای شیعه آغاز می کند اما لازمه برخورد موثر با این تهدید، انجام عملیات گسترده زمینی است. دشمنان اسرائیل هرگز به پرتاب موشک و خمپاره به سوی تاسیات نظامی، تجمعات مسکونی و زیر ساخت های حیاتی اسرائیل بسنده نخواهند کرد بلکه تلاش می کنند از نیروی زمینی برای عبور از مرزها و ورود به اسرائیل و تصرف بخشی از اراضی آن و پایگاه های نظامی استفاده کنند.

تمامی طرف های درگیر در جنگ پیش رو، به طور گسترده بر توان سایبری خود تکیه خواهند داشت؛ به عنوان مثال حملات سایبری برای مختل کردن سامانه های موشکی یا زیرساخت ها جهت تاثیرگذاری استراتژیک بر اسرائیل محتمل است. باید توجه داشت در صورتی که روسیه به این جنگ وارد شود این کشور از موشک های دقیق‌تری نسبت به ایران و حزب الله برخوردار است.

فرضیه اساسی در دهه گذشته آن بوده است که حزب الله نقش اصلی را در جنگ آینده در شمال اسرائیل ایفا خواهد کرد اما ممکن است چنین نباشد؛ زیرا در صورت بروز چنین مسئله ای اسرائیل اقدام به بمباران های وسیع و عملیات نظامی گسترده علیه لبنان می کند که منجر به ویرانی گسترده در این کشور خواهد شد.(که شاید از این جنبه حزب الله از ایفای چنین نقشی خودداری کند.) پیچیدگی مسئله حزب الله در اینجاست که آنها چگونه از امکانات موشکی خود بدون آنکه لبنان و اصول استراتژیک آنها در خطر قرار گیرد، استفاده می کنند چرا که پس از آغاز جنگ با اقدامات شدید اسرائیل مواجه خواهند شد و پیش بینی همین واکنش شدید اسرائیل باعث شده است حزب الله به کمک ایران برای تشکیل نیروهای ویژه ای در سوریه و عراق جهت درگیری در ارتفاعات لبنان اقدام نماید تا مانعی برای این گونه اقدامات و تلاش های اسرائیل ایجاد کند.

واشنگتن و تل آویو باید برای مقابله با محور مقاومت و تهدیدات آنها اقداماتی انجام دهند، از جمله تصمیم سازان آمریکایی و اسرائیلی باید از امکان نهفته آغاز جنگ در جبهه شمالی برای ایجاد نوعی بازدارندگی در قبال اقدامات ایران که منجر به این گونه درگیری ها می شود استفاده کرده و آن را به داخل ایران نیز گسترش دهد چرا که با انتقال این اقدامات پیشگیرانه منافع اقتصادی حیاتی ایران و ثبات نظام سوریه تهدید خواهد شد.

بیرون نگاه داشتن حزب الله از معادل جنگ احتمالی در شمال اسرائیل به دلیل در اختیار داشتن حجم زیادی از موشک و همچنین نیروی زمینی به معنای آن است که از ورود چنین جنگی به لبنان جلوگیری شده و این می تواند تا حد زیادی به فراگیر نشدن این جنگ در تمام منطقه کمک خواهد کند.

علاوه بر آن ضروری است اسرائیل مفاهیم عملی و اجرایی نظامی خود را به روز رسانی کرده و مکانیزم های قابل اعتنایی برای شکست دشمن طراحی کند تا بتوان بر اساس آنها تصمیم گیری کرد و جنگ آینده را با شرایط مورد نظر به پایان رساند؛ اما از سوی دیگر آمریکا نیز باید به حضور خود در منطقه ادامه دهد تا بتواند در صورت آغاز جنگ، آزادی عمل اسرائیل برای تحقق اهداف جنگی خود را تضمین کند تا در نتیجه آن منافع آمریکا در مقابله با نفوذ ایران در منطقه محقق شده و سطح آن کاهش یابد.