روزنامه «عرب48» فلسطین در مقاله ای با عنوان «"بعد از قدس، حق بازگشت از اهداف آمریکا می باشد» به قلم «سلیمان ابو الرشید» به این نکته می پردازد که آمریکا به دنبال این است که بعد از بسته شدن پرونده قدس با شناسایی آن به عنوان پایتخت اسرائیل ؛ حق بازگشت فلسطینی ها را با قطع کمک های مالی از میان ببرد. این روزنامه اشاره دارد: «بعد از گذشت هفتاد سال از روز نکبت و تاسیس رژیم اشغالگر قدس، مردم فلسطین در به دست آوردن حق بازگشت به وطنشان و تاسیس دولت مستقل فلسطین به پایتختی قدس هنوز ناکام مانده اند. به نظر می رسد که موفقیت مردم فلسطین در این خصوص صفر باشد و تنها منتظر صیانت و حفظ این حق از سوی مجامع بین المللی و عربی هستند. بر همین اساس باید گفت عجیب نیست که رهبران فلسطینی به طور مکرر در صیانت از موفقیت های مردم در حفظ حقوقشان موفق نبودند از این رو سرنوشت فلسطین از گفت وگوها به قیام مردمی تبدیل شد. آمریکا هم به دنبال آن است تا بعد از حذف مسئله قدس، با شناسایی آن به عنوان پایتخت اسرائیل، به حذف مسئله حق بازگشت فلسطینی ها با قطع کمک های مالیش به « آونروا» اقدام کند.»
«ربع قرن گفت وگو درباره صلح » هم عنوان مقاله ای است که روزنامه « الاهرام»مصر به قلم «صبحی عسیله» آن را به رشته تحریر درآورده است. وی اشاره دارد که در چنین روزی معاهد صلح اسلو بسته شد؛ اما پس از گذشت بیست و پنج سال هنوز به نتیجه نرسیده و نادیده گرفتن حقوق فلسطینی ها نیز همچنان ادامه دارد. نگارنده می نویسد: «بیست و پنج سال قبل، در چنین روزی، تصویر مشهوری از فرایند صلح منتشر شد. تصویری که در آن یاسر عرفات رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، اسحاق رابین نخست وزیر سابق اسرائیل و بیل کلینتون رئیس جمهور سابق آمریکا در سیزدهم سپتامبر 1993 برای امضای تفاهم نامه اسلو دور هم جمع شده بودند. تصویری که این امید را در فلسطینی ها به وجود آورد که حداقل تا قبل از آغاز هزاره، کشور فلسطین به پایتختی قدس شکل بگیرد. بیست و پنج سال گفت وگو درباره صلح چیزی جز برافراشتن پرچمی در برخی از مکان های رام الله که در آن شهروندان فلسطینی در حال گسترش و از سویی دیگر نفوذ اسرائیلی ها نیز در حال توسعه یافتن است، نمی باشد و خود فلسطینی ها هم از لحاظ جغرافیایی، سیاسی و فکری در خصوص برپایی دولت مستقل فلسطینی دچار شکاف شدند.»
روزنامه « عمان» در مطلبی بدون نام و با عنوان « همکاری های عمان و چین الگویی از یک همکاری پایدار» به همکاری دو کشور به عنوان الگویی از روابط موفقیت آمیز اشاره می کند. این روزنامه می نویسد: « اگر روابط دیپلماتیک میان عمان و چین را به معنای معروف و مشهور آن از سال 1978 بدانیم (یعنی در حدود چهل سال قبل) باید پذیرفت که تاریخ این دو کشور شاهد تعداد زیادی از روابط سنتی میان دو کشور بوده که به قرن های قبل باز می گردد. همچنان که در اسناد تاریخی چین نیز این روابط موجود است.دراین روزها،شاهد برگزاری مراسم و جشن های متعدد عمان –چین هستیم که در پکن در حال برگزاری است و چند روز به طول خواهد انجامید و دکتر عبد المنعم بن منصور الحسنی وزیر رسانه های عمان نیز در آن شرکت کرده است. برگزاری این جشن ها نه تنها بیانگر عمق روابط تاریخی میان دو کشور است بلکه نشان دهنده چشم انداز روابط میان عمان و چین می باشد.»
«حبشی الرشدی» در مقاله ای در روزنامه «الوطن» قطر با عنوان «آمریکا و میلیاردها ثروتمند» به ظرفیت های موجود در قاره آفریقا برای سرمایه گذاری از سوی کشورهای بزرگ و مخصوصا آمریکا اشاره می کند. این کشورها به دنبال نفوذ و بهره برداری از این قاره می باشند. نویسنده در همین زمینه می نویسد: «شکی وجود ندارد که قاره سبز (آفریقا) صحنه بزرگی از نزاع و درگیری بین المللی میان کشورها در خصوص نفوذ و سرمایه گذاری و دستیابی به ثروت های طبیعی موجود در این قاره می باشد. بر همین اساس، کشورهایی مانند چین به فکر سرمایه گذاری و گشودن درب های جدیدی به روی بازارش و همچنین دستیابی به مواد خام مورد نیاز صنایع چینی افتادند. انگلستان نیز که از اتحادیه اروپا خارج شد سازندگی اقتصادش را بدون تکیه به اتحادیه اروپا آغاز نمود و با این هدف هم به فکر بازگشت دوباره دوران استعماری‌اش به این قاره می باشد. آمریکایی ها همچنین آفریقا را از محاسبات‌شان حذف نکردند و تیلرسون وزیر سابق امور خارجه آمریکا اعلام کرد که آمریکا کمک های اقتصادیش را به قربانیان درگیری و خشکسالی درکشورهایی مانند اتیوپی، سومالی، جنوب سودان و چاد و کشورهای آفریقای مرکزی به 533 میلیون دلار افزایش خواهد داد.»
انتهای پیام/