به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ایسکانیوز، با چه زبانى و با چه لفظى مى توان دل هاى شکسته ، قلب هاى جریحه دار، ناله و نواى بلبلان بال و پر سوخته گلستان نبوى و علوى ، و سوز دل یتیمان و بانوان حسینى را بیان کرد؟
شام غریبان است ! کودکان یتیم که دیشب پدر داشتند، و بانوان بى سرپرست که دیشب سرپرست و کاشانه داشتند؛ امشب با آشیانه سوخته و دل هاى داغدار، بدون سرورشان حضرت اباعبدالله (ع) چه مى کنند؟
تفاوت بین این دو شب چقدر است: شب عاشورا و شب یازدهم ؟ دیشب چه سالارى داشتند؟ دیشب چه کسى از خیمه ها محافظت مى کرد؟ دیشب چه کسانى در خیمه هاى بودند؟ امروز اما بدن مبارکشان بدون سر روى زمین است ! آن شب چه کسی سرپرست علویات و فاطمیات را بر عهده داشت ؟ زینب کبرى (ع) آن شب چه حالى داشت ؟ از یک سو مراقبت از حجت خدا زین العابدین (ع) و همسران و یتیمان برادر، و از سوى دیگر به دنبال دختران گمشده !! همه اینها در سرزمینى که بدن برادرش و عزیزانش با آن وضع روى زمین افتاده باشند!
آه چه شبى بود آن شب و چه حالى داشت دختر امیر المؤ منین (ع). سلام على قلب الزینب الصبور و لسانها الشکور.
انتهای پیام/