شاگرد اولی، ژنتیکی است!

روزنامه «دیلی تگزاس» طی نوشتاری با عنوان« مطالعات نشان می دهد که عملکرد تحصیلی ژنتیکی است» به قلم «ساماگرا جین» به بررسی نقش ژنتیک در عملکرد تحصیلی دانشجویان می پردازد.

به گزارش گروه بینالملل ایسکانیوز، محققان دانشگاه تگزاس طی پژوهش هایی یافتند که به دست آوردن نمرات خوب در طول تحصیل، به ژن فرد بستگی دارد.

طبق مطالعات جدید، مولکول ژنتیکی عملکرد تحصیلی، می تواند رویکرد آموزش در دوران کودکی را تغییر دهد. « مارگاریتا مالانچینی»، پژوهشگر روانشناسی دانشگاه تگزاس، در همکاری با کالج کینگ لندن، دریافت که اکثر تفاوت ها در موفقیت در تحصیل می تواند به ژنتیک مربوط باشد.

آنها متوجه شدند که دوقلوها دارای مشخصات ژنتیکی یکسان هستند. بر اساس این مطالعه، پیشرفت تحصیلی در سطوح مختلف همچنان پایدار باقی مانده است؛ بنابراین عملکرد آزمون استثنایی در مدارس ابتدایی اغلب موفقیت در آموزش عالی را نیز پیش بینی می کند.

مالانچینی اعلام کرد که ویژگی های ژنتیکی در موفقیت دانشگاهی نیز موثر هستند. تحقیقات نشان داده که توانایی موفقیت در مدرسه حدود 60 درصد است، به این معنی که تقریبا دو سوم از تفاوت های فردی در دستاورد مدرسه به تفاوت های ارثی در توالی های DNA کودکان مربوط می شود.

مالانچینی گفت:«پیشرفت تحصیلی برای جامعه مهم است؛ زیرا نتایج آن کودکان را به سمت انتخاب بقیه مسیر تحصیلاتی و شغلی، هدایت می کند.»

محققین دانشگاه تگزاس طی مطالعه ای، نمرات 10 ساله 6000 دوقلو را مورد بررسی قرار دادند و نتایج تست را به توالی های دی ان ای مرتبط ساختند. محققان چند ویژگی مرتبط با عملکرد را بررسی کردند. آنها این ویژگی ها را به ویژگی های شناختی مرتبط با عملکرد ذهنی، مانند مهارت های تفکر انتقادی و ویژگی های غیر شناختی مانند شخصیت، دسته بندی کرده اند.

این پژوهشگر اعلام کرد که دوقلوها مورد های مناسبی برای این تحقیقات هستند زیرا 100 درصد ژن های خود را به اشتراک می گذارند.

وی گفت: اگر دوقلوهای یکسان در یک مشخصه خاص(مانند عملکرد تحصیلی) نسبت به دوقلوهای غیر همسان مشابه باشند، می توان نتیجه گرفت که آن مشخصه از ژن های آن ها تاثیر گرفته است. پس می توانیم وراثت پذیری این صفات را ارزیابی کنیم.

مالانچینی افزود: افرادی که بدون صفات مورد نیاز برای موفقیت به دنیا می آیند، لزوما شکست نمی خورند زیرا تفاوت در دستاوردهای مدرسه نیز می تواند بخشی از عوامل محیطی باشد. طبق داده ها، زمانی که دوقلوها رشد کرده و وقت کمتری در محیط های مشابه صرف کردند، شکاف در اعمال آکادمیک آن ها ظاهر شد.

این پژوهشگر گفت:« داده های طولانی مدت عملکرد تحصیلی، برای نتیجه گیری در مورد اثر ژنتیک بر روی حرفه فرد لازم است. عوامل موثر بر ثبات تغییر عملکرد در مدارس، کمتر شناخته شده و ما در اینجا از طراحی دوقلو و روش مبتنی بر DNA برای پاسخ به این سوالات استفاده می کنیم.

پیوند ژنتیک با پیشرفت تحصیلی می تواند رویکرد آموزش دهندگان در دوران ابتدایی را تغییر دهد و به دانش آموزانی که فاقد عوامل ژنتیکی خاص برای موفقیت دانشگاهی و نرمال سازی عملکرد خود در طول زمان هستند کمک کند.

در آینده، پیش بینی نمرات و پیش بینی خطرات زیستی می تواند یک ابزار برای شناسایی کودکان با مشکلات آموزشی، در اوایل زندگی آن ها باشد و پس از آن می توان از این داده ها برای ارائه برنامه یادگیری فردی استفاده کرد.

یافته ها نشان داد که ژن روی عملکرد یک کودک در دوران مدرسه تاثیر می گذارد و باید در اسرع وقت کودکانی که نیاز به پرورش دارند شناسایی شوند؛ زیرا ممکن است با باقی ماندن مشکلات آموزشی در طول مدرسه، رفع این مشکلات سخت تر باشد.

انتهای پیام/

کد خبر: 971770

وب گردی

وب گردی