به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، برای دریافت صحت و سقم ماجرا و چرایی این اتفاق مشکل را با شهردار منطقه 3 در میان گذاشته تا بلکه پاسخی بگیریم که آنقدر صراحت داشته باشد تا خیال بیماران را آسوده کند.

این درمانگاه در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۴ با همکاری سازمان انتقال خون ایران و انجمن تالاسمی ایران رسما افتتاح شد و قرار بود درمانگاهی برای بیماران تالاسمی ساکن در تهران باشد؛ اما بعد از گذشت مدتی تبدیل به درمانگاهی در سطح کشور شد.

ملک آن متعلق به بنیاد مستضعفان است و از زمان واگذاری این ملک به انجمن تالاسمی ( دوره ریاست محسن رفیق دوست) تا به امروز چندین بار و به عناوین مختلف این ملک در خطر باز پس گیری و یا واگذاری به غیر قرار گرفته است.

«شوکت محمدی» دبیر شورایاری محله حسن آباد زرگنده در این باره می گوید:« تعریض و ساماندهی معبر خیابان راجیان در دستور کار شهرداری منطقه قرار گرفته و بخشی از حیاط این درمانگاه که بین یک و نیم تا 2 متر می شود، در این طرح قرار دارد.»

«وحید رضا شیرانی راد» یکی از اعضای هیأت موسس درمانگاه تالاسمی که نگران اجرای طرح تعریض است، هم توضیح می دهد: « خطر واگذاری ملک این درمانگاه یا بازپسگیری باعث اعتراض بیماران در سال 81-80 شد که مستندات آن هم موجود است که نتیجه پیگیری های مستمر در نهایت منجر به کسب دستور از مقام معظم رهبری جهت واگذاری ملک به انجمن تالاسمی و کاربری درمانی شد.»

شیرانی که خود مبتلا به بیماری تالاسمی است و هر 2 هفته یکبار به این درمانگاه مراجعه می کند، این حکم را تنها سند انجمن‌ در این سال ها اعلام می کند که بیماران به آن دلخوشاند؛ چرا که با این حکم توانسته بودند تنها درمانگاه موجود برای بیماران بزرگسال در کشور را حفظ کنند.

وقتی از او درباره علت نگرانی اش درباره طرح تعریض می پرسیم، می گوید:« علت نگرانی بیماران به خاطر نبود جایگزینی مناسب برای انجام خدمات درمانی است. متولی درمان در کشور وزارت بهداشت است و این وزارتخانه خدمات درمانی را به دانشگاه های علوم پزشکی واگذار کرده و این درمانگاه در حال حاضر زیر نظر سازمان انتقال خون ایران اداره می شود که اصولا هیچ وظیفه ای در خصوص درمان در چارت سازمانی خود ندارد.»

او معتقد است که در صورت هرگونه اتفاقی اعم از بسته شدن درمانگاه به هر دلیل، بیماران بین مراکز درمانی وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی تقسیم می شوند که این کار به دلیل فضای نامناسب این گونه مراکز و متمرکز نبودن امکانات درمانی و عدم توافق این مراکز در نحوه عمل به پروتکل درمانی واحد بیماران تالاسمی به شدت مورد اعتراض بیماران است.

او که یکی از دغدغه هایش از دست دادن فضای صمیمی درمانگاه است، می افزاید:« این درمانگاه از زمان تأسیس به شکل فضایی دوستانه اداره شده و به نوعی خانه امن و دوم بیماران به حساب می آید و چون فضای حاکم بر آن متفاوت از فضاهای مرسوم در مراکز درمانی به خصوص بیمارستان هاست، مورد توجه و‌ پذیرش بیماران قرار گرفته و از دست دادن آن تبدیل به یک بحران در میان بیماران شده است.»

شیرانی راد ادامه می دهد:« بیماران از همه نقاط شهر تهران تقریبا از همه شهرهای کشور برای مشاوره و معاینات پزشکی به این مرکز برای درمان مراجعه می کنند و خدمات در این درمانگاه رایگان است به نوعی که بیماران با در دست داشتن هر نوع دفترچه بیمه ای بدون پرداخت هزینه پذیرش می شوند.»

این درمانگاه 2 گروه مراجعه کننده دارد. گروهی که برای انجام درمان ( تزریق خون ) هستند و ۳۰ تا ۴۰ نفر خانم و آقا را شامل می شوند و گروه دوم را هم که تعدادشان به بیش از ۴۰ نفر در روز هم می رسد را افرادی که برای معاینات پزشکی و مشاوره مراجعه می کنند، تشکیل می دهند. همچنین تعداد بیماران در روزهای زوج که پزشکان اصلی حضور دارند چشمگیرتر است تا جایی که بیماران از شهرستان های دور و نزدیک هم به این درمانگاه مراجعه می کنند. این درمانگاه در وهله نخست برای رفع مشکل بیماران بزرگسال تالاسمی تأسیس شد. اما به تدریج و با توجه به وجود پزشکان با تجربه و نام آشنا کم کم به یک پایگاه مرکزی درمانی برای بیماران تالاسمی کل کشور تبدیل شده است.

شیرانی که به نوعی به نمایندگی از سوی تعدادی از بیماران گلایه هایش را با ما در میان می گذارد، تنها درخواست بیماران از شهرداری را داشتن یک فضای درمانی مناسب و امن و بدون تنش برای درمان بیماری تالاسمی عنوان می کند.

نگرانی بیماران را با «مصطفی سلیمی» شهردار منطقه 3 در میان گذاشتیم و این پاسخ را دریافت کردیم:« تنها بخش کوچکی از درمانگاه تالاسمی در طرح قرار گرفته که این قسمت حدود ۱:۳۰ تا ۲ متر از حیاط درمانگاه بوده و تخریب ساختمان در دستور کار نیست‌!

وی ادامه داد: مسئولان درمانگاه از تخریب نگرانند و شهرداری منطقه ۳ به خوبی واقف به کار ارزشمندی است که در این درمانگاه برای بهبود بیماران تالاسمی صورت می گیرد لذا به هیچ وجه اجازه نمی دهیم تا فعالیت این درمانگاه متوقف و خدشه ای به مراجعه کنندگان این درمانگاه وارد شود.»

شهرداری منطقه ۳ ضمن حمایت از این درمانگاه 2 راهکار را پیشنهاد داده است که یا هزینه آن بخش از حیاط که در طرح است، پرداخت شود و یا یک یا 2 طبقه روی ساختمان درمانگاه برای ارائه خدمات بهتر به بیماران ساخته شود چرا که به دلیل اینکه ملک این درمانگاه متعلق به بنیاد مستضعفان است نمی توان ملک معوض در اختیار درمانگاه قرار داد.

خبرنگار : اکرم فراهانی

انتهای پیام/