به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز، ژاپن، کشوری است که نفت‌خیز نیست؛ ولی نگاه راهبردی و بلندمدت به مقولات گوناگون علمی داشته و این بستر و محیط خوبی برای پژوهشگران فراهم می‌کند تا در یک محیط کاملاً دانش‌بنیان، به تحقیق و پژوهش در رشته مورد علاقه بپردازند. در بین کشورهای آسیایی، جوامع آسیایی شرقی با روند توسعه روبه‌بالا در صنعت و تکنولوژی در حوزه آموزش نیز سرآمد شده‌اند و اکثر دانشگاه‌های برتر آسیا در کشورهای کره جنوبی، چین، ژاپن و سنگاپور قرار دارند. به‌طوری‌که دانشگاه کشورهای مذکور دارای جایگاه‌های بالایی در رده‌بندی دانشگاه‌های دنیا هستند. در این بین، ژاپن با سرمایه‌گذاری عظیمی که بین سال‌های 1970 تا 1990 بر روی مدارس، آموزش عالی و تحقیقات در کشور خود کرد، دارای قدرتمندترین دانشگاه‌های تحقیقاتی آسیاست و 5 دانشگاه ژاپن جزو 20 دانشگاه برتر آسیا هستند.
ژاپن هم‌چون نروژ و سوئیس، یکی از کشورهای گران برای تحصیل دانشجویان بین‌المللی به شمار می‌رود. با اینکه فرصت‌های تحصیلی رایگان و نیمه‌رایگان در سوئیس و فرصت‌های تحصیلی کاملاً رایگان در دانشگاه‌های نروژ برای دانشجویان بین‌المللی فراهم است، اما هزینه اجاره محل اقامت و خوردوخوراک، در این دو کشور صنعتی اروپایی سبب شده تا در فهرست شماره یک اولویت‌های تحصیل دانشجویان بین‌المللی نباشد.
یکی از عاداتی که به موفقیت ژاپنی‌ها کمک کرده، بررسی کامل و جامع تأثیر خط‌‌مشی ارائه‌شده بر بهره‌وری صنعت، قدرت رقابتی در بازار جهانی و توازن بین پرداخت و تجارت کشورشان است. این امر تقریباً تبدیل شده به خصلت خط‌مشی‌گذاران ژاپنی در وزارت‌خانه‌ها، بخش‌های مختلف کسب‌وکار، پارلمان و نیز تحلیلگران و منتقدانی که در روزنامه‌ها و دپارتمان‌های اقتصاد دانشگاه‌ها فعالیت دارند.
سیستم آموزشی ژاپن شامل دوره 6 ساله ابتدایی، سه ساله متوسطه اول، سه ساله متوسطه دوم و چهار ساله دانشگاه است. آموزش اجباری 9 ساله بوده و شامل 6 سال ابتدایی و سه سال متوسطه اول است. سیستم مدارس مقطع ابتدایی 6 ساله و سال تحصیلی سه دوره سه ماهه است. کودکان طی 6 سال دوره ابتدایی الفبای ژاپنی و دیگر موارد موردنیاز برای ادامه تحصیل را آموزش می‌بینند و در دوره‌های بعدی آموزشی در مقاطع بعد زبان‌های دیگر را فراگرفته که موقعیتی برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر در دیگر کشورها ایجاد می‌شود. کودکان در دوره ابتدایی دروس روزانه بومی و حدود 1000 رسم‌الخط ژاپنی kanji را آموزش می‌بینند که برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر در ژاپن ضروری است. البته برای افرادی که قصد ادامه تحصیل در دانشگاه‌های خارج از ژاپن را دارند آموزش در مدارس ابتدایی بین‌المللی گزینه مناسب‌تری خواهد بود.
چندی پیش داوود دومیری گنجی، دارای مکانیک از دانشگاه تربیت مدرس و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل که 9 سال متمادی از سوی موسسه تامسون رویترز، به‌عنوان «دانشمند یک درصد برتر پراستناد جهان در حوزه مهندسی» معرفی شده بود، تاکید کرد: وقتی از مرجعیت علمی در جهان صحبت می‌کنیم باید با قامتی بلند عرض‌اندام کنیم؛ نمی‌توانیم به همین آمارهای موجود، دل خوش کنیم و بگوییم مثلاً 35 دانشگاه کشور ما جزو دانشگاه‌های برتر جهان هستند یا این تعداد دانشمند پراستناد داریم. بلکه اگر به اقتدار شایسته کشور می‌اندیشیم، باید نگران این حقیقت نیز باشیم که تمام دانشگاه‌های کشور را جمع کنیم به اندازه یک دانشگاه ژاپن اختراع ندارند؛ یعنی به اندازه یک‌دوم یک کشور نیمه‌پیشرفته و نه کشور پیشرفته علمی مثل آمریکا.
این عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ادامه داد: نه مشکل را خوب شناخته‌ایم، نه سیاست علمی درستی داشته‌ایم و نه راهکار علمی مؤثری ارائه کرده‌ایم. دانشگاه توکیوی ژاپن به‌تنهایی 225 هزار و 760 (Document / مقاله) و دانشگاه کیوتو 176 هزار و 247 مقاله داشته و کوچک‌ترین دانشگاه ژاپن نیز به تعداد بسیار بالا مقاله دارد؛ اما دانشگاه تهران با 36 هزار و 760 مقاله، 34 اختراع، علوم پزشکی تهران با 26 هزار مقاله 12 اختراع داشته، دانشگاه شریف با 21 هزار مقاله اختراعی نداشته و امیرکبیر با 19 هزار مقاله 2 اختراع داشته‌اند. به عبارتی می‌توان گفت بررسی‌ها نشان می‌دهد همه دانشگاه‌های ایران برابر یک‌دوم یک دانشگاه ژاپن اختراع نداشته‌اند.
انتهای پیام/
