به گزارش ایسکانیوز نبی الله عشقی ثانی مدیر کل اسبق دفتر امور کودکان و شبه خانواده در این یادداشت می نویسد: این روز فرصتی است که به حقوق کودکان و تکالیف‌مان در مورد آنان بیندیشیم.
بر اساس تعریف یونیسف کودک به هر فرد زیر 18 سال گفته می شود، این بدان معنی است که کودکان دارای نیازها و حقوق ویژه ای هستند که کشورها خود را در مقابل آن مسئول می دانند و برای مراقبت و تربیت کودکان برنامه های متنوعی از برنامه مراقبت، پرورش و آموزش غیر مستقیم کودکان در سنین زیر 6 سال؛ یعنی مهدهای کودک و مراکز آموزش پیش دبستانی تا تحصیلات رسمی و عمومی در آموزش و پرورش که در کشور ما مورد تأکید قرار گرفته و دولت را مسئول اجرای رایگان آن قرار داده پیش بینی شده است.
همچنین در روایات مذهبی کودکان را آینده ساز جامعه شناخته شده و توجه به آنان مورد تأکید ویژه قرار گرفته است و به منظور تربیت آنان تکالیف ویژه ای برای والدین و حاکمان قرار داده است.
بر اساس دیدگاه های روانشناسی هر کودکی با یک کامپیوتر اختصاصی متولد می شود که همه داده ها و آموخته ها و رفتارهای والدین و جامعه را ضبط می کند که باقی می ماند و در همه آینده او با هر نوع تحریک و فعلی فرد را وادار به عکس العمل می کند؛ بنابراین بر والدین و اولیاء تربیت فرض است و باید مراقب هر نوع رفتار و اعمال خود و تاثیر آن بر آینده کودکان باشند.
از سوی دیگر، وقتی از کودک به معنی هر فرد زیر 18 سال سخن می گوییم، توجه ما به حقوق کودک جلب می شود که حتی در صورت بروز بزه و خلاف بایستی در دادگاه های ویژه کودکان با قوانین خاص مورد محاکمه و بازخواست قرار گیرد. فراموش نکنیم که به جای کودکان این والدین و جامعه است که اگر به وظایف و تکالیف مراقبتی، تربیتی، آموزشی و پرورشی خود به شکل صحیح و علمی اقدام و عمل می کردند فعل خلافی واقع نمی شد.
امروزه اگر کودکانی را ملاحظه می کنیم که در سنین خردسالی به جای تربیت در دامان والدین و تحصیلات در مدارس، در خیابانها رها شده و به تکدی گری یا انواع بزه می پردازند قبل از کودکان باید والدین و مسئولان جامعه پاسخگو باشند. بر همین اساس است که برخی بر این باورند که والدین قبل از آنکه صاحب فرزندی شوند و کودکی را به‌دنیا آورند بایستی توانایی تربیتی، مراقبتی و اقتصادی شان مورد ارزیابی قرار گیرد.
بیایید روز جهانی کودک را بهانه کرده تا به عملکرد خودمان توجه کنیم، به وظایف تربیتی، اخلاق دینی و اجتماعی والدین و مسئولان توصیه مجدد کنیم که آینده کشور به دست فرزندان ما ساخته می شود و این مهم، در گروی تربیت صحیح و فراهم آوردن امکان تحصیل مناسب و توانمندسازی آنان است.
در کشور ما در بحث حمایت از حقوق کودکان، کودکان یتیم و بی سرپرست، یا فاقد سرپرست موثر، فرزند پروری و فرزند خواندگی قوانین بسیار خوبی مصوب شده است که عمل صحیح به آنها می تواند برای ساختن آینده ای امید بخش برای کودکان موثر واقع شود و ایجاد تشکیلاتی مانند آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی کشور، انجمن ها و تشکل های متعدد حمایت از کودکان دلیل توجه ویژه و نیازی است که وجود دارد و امیدواریم در انجام صحیح مسئولیت خطیری که دارند توفیق کافی داشته باشند.
جا دارد همین جا یاد کنیم از کودکان یمنی و دیگر کودکانی که به دلیل بی توجهی برخی کشورها و مجامع بزرگ جهانی، در بدترین شرایط زیستی و مراقبتی به سر می برند و از آنان درخواست کنیم به جای سیاست ورزی به نیاز ها و عواطف انسانی کودکان جهان توجه کنند و دولت ها را برای انجام تکالیف قانونی‌شان تحت سوال قرار دهند.
انتهای پیام/
