به گزارش ایسکانیوز، بانک جهانی پروژهای هم در این راستا تعریف کرده است که هدف این پروژه درک ارتباط بین سرمایهگذاری بر افراد و رشد اقتصادی و در نتیجه تسریع تامین مالی برای سرمایهگذاری در ارتقای سرمایه انسانی است.
بر اساس این گزارش و از آنجایی که شاخص دقیقی برای این موضوع تعریف نشده بانک جهانی از موسسه لنست خواست که گزارش سالیانه سرمایه انسانی در کشورها را ارائه کند.
هدف از این درخواست این بود که میزان سرمایهگذاری کشورها در بهداشت و آموزش سنجیده شده و رابطه آن با افزایش بهره وری در کشورها بررسی شود.
آمارها چه می گویند؟
این رده بندی که بر اساس اطلاعات آماری جمعیت ۲۰ تا ۶۴ سا در ۱۹۵ کشور جهان در بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ میلادی تهیه شده است، ۲۵۲۲ سرشماری و ۱۸۹۴ آزمون تستی از جمعیت آماری انجام شد.
بنا بر تعریف موسسه لنست سرمایه انسانی آن دسته از ویژگیهای جمعیتی را بررسی میکند که همراه با سرمایههای فیزیکی مانند ساختمانها، تجهیزات و دیگر داراییهای مادی، به بازدهی اقتصادی کمک میکند.
این موسسه برای به دست آوردن اطلاعات دقیق از وضعیت آموزشی کشورها ۲۵۲۲ سرشماری و نظر سنجی انجام داده و همچنین ۱۸۹۴ آزمون تستی از کودکان مدرسه گرفته است.
همچنین اطلاعات بهداشتی نیز در اثر بررسی میزان شیوع هفت بیماری بهداشتی از کلینکهای کشورها به دست آمده است. اطلاعات مربوط به مرگ و میر هم از اطلاعات جنس، تاریخ تولد و مرگ به دست آمده است.این موسسه بر اساس اطلاعات جمعیت ۲۰ تا ۶۴ سال ۱۹۵ کشور جهان در بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ میلادی ردهبندی خود را انجام داده است.
بر اساس رده بندی جدید موسسه لنست، سرمایه انسانی کشورها بهطور میانگین در مقایسه با گزارش قبلی رو به بهبود بوده است.
در این ردهبندی فنلاند با ۲۸ امتیاز در رده نخست قرار گرفته است و پس از این کشور، ایسلند، دانمارک و هلند هر ۳ با ۲۷ امتیاز در ردههای دوم و سوم و چهارم، تایوان و کره جنوبی با ۲۶ امتیاز در رده پنجم و ششم، و کشورهای نروژ، لوکزامبورگ، فرانسه، بلژیک، کانادا و سویس با ۲۵ امتیاز در رده هفتم تا دوازدهم جای گرفتهاند.
رتبه برخی دیگر از کشورهای حاضر در این مطالعه به این شرح است:
ژاپن در رده 14، اتریش در رده 19، آلمان در رده 24، استرالیا در رده 26، امریکا در رده 27، انگلیس در رده 31، ترکیه در رده 43 و روسیه در رده 49 قرار دارند.
کمترین رتبه شاخص سرمایه انسانی متعلق به کشور نیجر است و پس از این کشور، سودان جنوبی، چاد، بورکینافاسو، مالی، سومالی، ساحل عاج و افغانستان قرار دارند.
ایران در این ردهبندی در رده 78 قرار گرفته و در سال 2018 سرمایه انسانی ایران نسبت به رتبه 104 سال گذشته ارتقای چشمگیری داشته به این معنی که ایران در این ردهبندی با ۱۵ امتیاز پایینتر از گرجستان، آرژانتین و برزیل و بالاتر از کشورهای قطر، مصر و اندونزی قرار گرفته است.
بر اساس این گزارش بهبود جایگاه به این معنی است که مثلا اگر سال گذشته میانگین سالهای تحصیلی افراد 10 سال بوده امسال به 11 سال صعود کرده است؛ بنابراین میتوان گفت گسترش کمی آموزش در ایران عاملی اساسی در بهبود رتبه شاخص سرمایه انسانی در کشور بوده است اما با این حال در این مقیاس مولفههای دیگر هم در نظر گرفته میشود که همه آنها نمره شاخص را تعیین میکنند.
شاخص سرمایه انسانی برای اینکه کیفیت را بسنجد باید اختراعات و تحقیقات علمی واقعی را بسنجد. برای سنجش دقیقتر این شاخص به ویژه در کشورهای جهان سوم باید دو مولفه دیگر را درنظر گرفت: تا چه حد یک کشور از سرمایههای فکری خود حمایت و از فرار مغزها جلوگیری میکند، دوم اینکه تا چه میزان دانشجوهای کشورهای خارجی میل و انگیزه تحصیل در آن کشور را دارند.
انتهای پیام/