به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، نوشتن کار سختی نیست؛ اما وقتی که قرار باشد از افراد خاص بنویسی وضعیت کمی فرق می کند. مثلا زمانی که بخواهی در مورد افرادی با نیازهای ویژه بنویسی باید بیشتر دقت کنی. باید مراقب باشی تاکلمه هایت دلشان را نلرزاند، باید حق و حقوق شان را بدانی و به آن معتقد باشی تا بتوانی با کلامت، با قلمت و با قدمت از حقوقشان دفاع کنی.
اما باور کنید نوشتن از آنها همیشه هم آسان نیست شاید کمتر باور کنید برای بودن درکنارشان همیشه مسیر هموار و راحتی را پشت سر نمی گذاریم خبرنگار حوزه معلولان که باشی و حوزه نوشتن ات مقوله معلولیت باشد تصدیق می کنی که با همه مشکلات نمی توانیم براحتی کنارشان بگذاریم. نمی توانیم به راحتی از کنار توانایی ها، حس خوب و انرژی مثبت و بیان در خواست های به‌حق شان بگذریم. راستش را بخواهید نمی توانیم حوزه نوشتارمان را تغییر دهیم و دیگر از آنها ننویسیم .
نوشتن کار سختی نیست؛ اما وقتی که قرار باشد از افراد با نیازهای ویژه بنویسی باید گوشه ای بایستی و به رفت و آمد و نگاه و رفتارشان نگاه کنی. باید دل بدهی به حرف هایشان که گاه به سختی بیان می شود و سعی می کنند با حرکات دست و صورت حرف هایشان را منتقل کنند. باید دستت با عصای سفیدشان آشنا باشد باید خط بریل را حس کرده باشی و برجستگی هایش رادیده باشی هر چند فکر کنی که در خط بریل که همه برجستگی ها شبیه هم است؟
تقویم های هر سال را که ورق بزنی به مناسبت هایی می رسی که با رنگ قرمز ثبت شده برخی از این مناسبت ها باعث به‌وجود آمدن جرقه امیدی در دل گروهی از افراد می شود. مناسبت هایی مانند روز جهانی عصای سفید ، روزجهانی ناشنوایان ، روز جانباز ، روز آزادی و بازگشت آزادگان، روز معلم ، روز جهانی معلولان و....
اما آیا در همه این مناسبت ها امید و آرزوهای گروه های خاص - حتی به میزان کم - بر آورده می شود؟
تجربه نشان داده که با رسیدن به روزهایی که مناسبت جهانی دارند، برنامه جشن ها و همایش هایی برگزار می شود و مسئولان در کنار ارائه گزارش هایی از فعالیت یک ساله خود وعده هایی هم می دهند و از افراد موفق در عرصه های مختلف قدردانی و تجلیل هم می شود و با پذیرایی مختصر یا مفصلی به پایان می رسد و آنچه باقی می ماند خاطره خوش آن روز و انتظار برای برآورده شدن وعده های مسئولان است که معمولا تا سال دیگر با تحقق تعداد کمی از وعده ها به طول می انجامد.
اما واقعا درخواست های ساده و و نیازهای اولیه گروه معلولان و زیر مجموعه آن نابینایان که بزرگ‌ترین اقلیت کشور را هم تشکیل می دهند محقق می شود؟
آیا زمان آن نرسیده نیازهای این گروه بزرگ کارشناسی و بررسی شود و برای رفع مشکلات آنها که مهمترین آن اشتغال و مسکن و اردواج است گامی محکم‌تر برداریم؟
روز جهانی معلولان فرصت مناسبی است که به صدای وجدانمان گوش بسپاریم و مجال فریاد برای احقاق حق مسلم به این جمعیت چند میلیونی را بدهیم و نگذاریم یکی ازآنها حتی در دلش زمزمه کند که :
گوش اگر گوش من و ناله اگر ناله توست/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است ...
زهره حاجیان
انتهای پیام/