به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، ساختار ژنتیکی و DNA انسان ها توانایی ذخیره کردن اطلاعات را دارند که زیست رایانه ها از این فضا برای ذخیره سازی و حتی پردازش اطلاعات استفاده می کنند.
در حال حاضر دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که ساخت رایانه از خود اسکلت سلولی می تواند در مقایسه با زیست رایانه های امروزی، کوچک تر و در مصرف انرژی بسیار کارآمدتر باشند.
برای توسعه چنین کامپیوترهایی، Andrew Adamatsky از دانشگاه غرب انگلستان در بریستول و همکارانش توانستند مبانی نظری را ارائه دهند که در آن از سیتواسکلتون (cytoskeleton) برای انجام تحقیقاتشان استفاده کردند. سیتواسکلتون که در سیتوپلاسم قرار دارد، ساختارش داربست مانند است و از پروتئینهای گوناگونی ساخته شده است. این اسکلت سلولی که در همه سلولها یافت میشود، به آن ها اجازه حرکت می دهد.
در سالهای اخیر، دانشمندان در تلاش بودهاند تا سلولهای زنده را به رایانهها تبدیل کنند. مطالعات ثابت کرده اند که به صورت عملی پتانسیل این مطالعه وجود دارد، زیرا سلولها اطلاعات را در چیزی تقریبا شبیه به حافظه ذخیره میکنند و در واکنش به محرکها، بر اساس قوانینی صریح و از پیش برنامهریزی شده، پاسخ میدهند.
کامپیوترهای زیستی می توانند روزی جهت تشخیص بیماریها و اجرای اهداف درمانی به کار گرفته شوند.
انتهای پیام/