به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، بر اساس مطالعات تحقیقاتی انجام شده توسط Karolinska Institutet در سوئد، که نتایج آن در مجله The Annals of Internal Medicine منتشر شده، میزان آنتی بادی ضد فسفولیپید که با بیماری های روماتیسمی مرتبط هستند، در ایجاد سکته قلبی موثر است.

آنتی بادی‌های ضد فسفولیپید گروهی از پادتن ها هستند که بافت های داخلی از جمله بافت چربی کاردیولیپین را هدف می گیرند، که معمولا در غشاء رگ های خونی یافت می شوند. سندروم آنتی فسفولیپید، بیماری خود ایمنی است. آنتی بادی هایی برعلیه ماده فسفولیپید که به طور طبیعی در بدن وجود دارد، ساخته می شود. مهمترین علامت بالینی سندروم آنتی فسفولیپید لخته شدن خون در وریدها و شریان های بدن است. این سندروم معمولا همراه با بیماری های دیگری دیده می شود که شایع ترین آنها بیماری لوپوس است.

در این تحقیق 800 بیمار از 17 بیمارستان در سوئد مورد مطالعه قرار گرفتند. بعد از بررسی خون آن ها به این نتیجه رسیدند که 11 درصد بیماران در خون خود آنتی بادی آنتی فسفولیپید علیه کاردیولیپین و گلیکوپروتئین، ترکیبی از پروتئین و کربوهیدرات، که 10 برابر حد مجاز است را دارند.

نتایج تحقیق نشان می دهد که استفاده از داروی ضد انعقاد خون وارفارین برای جلوگیری از لخته شدن خون، ممکن است تغییراتی در درمان حملات قلبی و روند آن به وجود آورد.

انتهای پیام/