به گزارش گروه سیاسی ایسکانیوز ، روز سهشنبه، اول آبانماه ۹۷ تیم فوتبال پرسپولیس در یک بازی هوشمندانه و حسابشده به لطف میداندادن به جوانان و تدبیر صحیح سرمربی خود، پیروز میدان شد و به فینال جام باشگاههای آسیا راه یافت؛ روزی که یک مربی و مدیر خوب با دستانی خالی توانست اندیشه قدرتمند خود را با شکست یک تیم پرامکانات و تا دندان مسلح به رخ همگان بکشد.
شاید کلیدیترین عنصر موفقیت سرمربی تیم پرسپولیس، تمرکز بر داشتهها و شناخت دقیق نیروها و اعتماد به جوانان بود. توجه سرمربی توانمند و هوشمند این تیم به توان و قدرت نیروی جوان و باانگیزه ایرانی باعث شد از همه ضعفها و ناامیدیها، موفقیت و پیروزی بسازد. برانکو ایوانکوویچ بازیکن سابق و مربی فوتبال کروات، زمانی سرمربی تیمملی فوتبال ایران در جامجهانی فوتبال ۲۰۰۶ بود و در آن زمان بهرغم حمایتهای بیدریغ دولتی و مردمی چندان موفق ظاهر نشد، اما همین مربی در سال 2002 تیم فوتبال امید ایران را در بازیهای آسیایی ۲۰۰۲ قهرمان کرد.
با کمی نگاه غیرفوتبالی به شرایط تیم پرسپولیس و محدودیتهای شدید بینالمللی که بهواسطه ندانمکاریها و بیتدبیریهای مدیریتی متوجه این تیم شد، متوجه شباهت آن به وضعیت سخت اقتصادی کشور میشویم که بنابر دلایل متعددی ازجمله عدم اعتماد به نیرو و توان داخلی و بیتدبیریها با شرایط بغرنجی دست و پنجه نرم میکند. چهبسا اگر تیم پرسپولیس هم این محدودیتها و مشکلات متعدد مالی را نداشت، همچون بسیاری از دورهها در همان مراحل پایین شکست میخورد و حتی به یکچهارم هم نمیرسید. اما ناامیدشدن از بخشودگیهای بینالمللی و محرومشدن از بازیکنان بهاصطلاح حرفهای و لژیونر، به کادر مربیگری و بازیکنان این تیم فهماند که باید به داشتهها و نیروی جوان تکیه کرد و فعل خواستن را با توانستن صرف کرد و بهمنصه ظهور رساند.
تیم پرسپولیس با همه محدودیتها بهواسطه یک اراده مدیریتی و مربی باتدبیر و نکتهسنجی بهنام برانکو، بر کوهی از مشکلات غلبه کرد و مزد شجاعت و درایت بینظیر خود را گرفت و حالا میرود بزرگترین رویداد ورزشی قاره کهن را رقم بزند. اکنون شاید برانکو یکی از محبوبترین مربیان تاریخ ورزش کشور باشد زیرا توانست رمز گذر از تمامی محدودیتها و سختیها را بهسوی موفقیت و در نتیجه کسب محبوبیت درون تیمش و در ساق جوانان بینامش پیدا کند و در انتظار وعدههای بیاساس بینالمللی ننشیند. او حتما بهتر از بسیاری از مدیران داخلی درک کرده است که اصولا ایرانیها مرد میدانهای سختند و در شرایط سخت خوب عمل میکنند.
هر کجا محدودیت باشد، دست بر زانوی خود میزنند و با توکل به خدا، فتحالفتوح میکنند. یادم هست در اوج تحریمهای ظالمانه غرب علیه ملت ایران یک مقام چینی به یکی از مسئولان ایرانی گفته بود تحریمها را قدر بدانید و فرصت بشمارید برای ساختهشدن و سر برآوردن. ما (چینیها) 20 سال تحریم بودیم و در همان زمان سنگ بنای تبدیلشدن به قدرت اقتصادی جهان را گذاشتیم.
نویسنده : رضا واعظی
استاد دانشگاه