مرتضی گودرزی دیباج، محقق هنر و مدرس دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز در خصوص راه اندازی دانشگاه فرشچیان و لوازم و اصول مورد نیاز برای آن گفت: جامعه هنری خیلی علاقه مند به راه اندازی این دانشگاه بوده است، البته مشروط بر این که استاد فرشچیان در جریان آموزش این دانشگاه حضور داشته باشند که اگر اینگونه نباشد از رسالت اصلی این دانشگاه به دور هستیم.
وی تصریح کرد: استاد فرشچیان در این دانشگاه چه نقشی دارند؟ آیین نامه آموزشی، اساسنامه و سرفصل دروس و به ویژه شیوه آموزش این دانشگاه به چه صورت است؟
این پژوهشگر هنر افزود: از ابتدا قرار بر این بوده است که ایشان بیایند در ایران و بتوانند تجربیات ارزشمند خودشان را انتقال بدهند و این دانشگاه از اساس برای این امر افتتاح شد. نباید به اسم استاد فرشچیان تنها چند شغل برای عده ای ایجاد شود و فراتر از آن نرویم. بلکه باید به هدف اصلی این دانشگاه نزدیک شویم که ابتدای امر هم دانشگاه نبود.
گودرزی دیباج عنوان کرد: تاسیس دانشگاه فرشچیان قدم خیر و اتفاق خوبی است؛ اما نباید این دانشگاه به صرفا یک واژه تبدیل شود، در حقیقت جایگاه این دانشگاه و نقش آن در هنر و تربیت هنرمند در کجای آموزش این کشور است؟ از این بابت نگرانیم که این دانشگاه به اسم ایشان باشد اما بهره کافی از وجود ایشان نبرد.
این مدرس دانشگاه در خصوص نحوه پذیرش هنرجو و هزینه تحصیلی دانشگاه اینگونه بیان کرد: آیا این دانشگاه غیرانتفاعی است؟ که اگر اینگونه باشد یک زاویه انحراف است برای این دانشگاه. درحقیقت اگر قرار باشد هنرآموزان این دانشگاه شهریه بپردازند امیدی به آن نیست. زیرا متمول ها بهرهمند خواهند شد و قشر ضعیف باز هم ته صف قرار می گیرند.
وی افزود: اگر افراد از فیلترینگ رفتاری، منشی، اخلاقی، رویکردهای فکری و هنری رد بشوند و کسانی وارد بشوند که علاقه مندی آنها و نگاه امیدوارانه آنها نسبت به فرهنگ و تمدن ایرانی، هنر و تمدن معنوی گرایانه ایرانی اسلامی احراز شده باشد؛ پس شهریه و دغدغه های معیشتی برای این افراد نباید وجود داشته باشد.
گودرزی دیباج ضمن بیان سه اصل اساسی برای اداره دانشگاه فرشچیان گفت: این دانشگاه باید بر چهار محور اصلی استوار باشد؛ اولین اصل آنست که «چگونه دانشجو را انتخاب کنند» یا بهتر است بگوییم هنرآموز. دومین اصل «تعیین سرفصل دروس» است که در این دانشگاه چه دروسی قرار است تدریس بشود. و این دروس چه ارتباطی با استاد فرشچیان و هنر ایشان دارد و اصل سوم این دانشگاه «مدرسان این دانشگاه» است که چه کسانی قرار است به هنرجوها آموزش بدهند و این افراد چه قرابتی با هنر استاد فرشچیان دارند. مورد چهارم متدولوژی و شیوه آموزش است.
وی در توضیح اصول اساسی این دانشگاه افزود: در حقیقت این سرفصل دروس قرار است به سرفصل دروس دانشگاه های دیگر شبیه باشد یا خیر و اگر قرار است بر همان منوال حرکت شود؛ اثر مثبت این دانشگاه چه خواهد بود؟ منظور از سرفصل دروس ماهیت و محتوای آنچه قرار است تدریس شود است و نه عنوان مطالب.
گودرزی دیباج در ادامه تشریح اصول اساسی این دانشگاه بیان کرد: قرار است که این هنرجوها پس از طی یک دوره هنرمند بشوند با شاخصی مانند استاد فرشچیان یا با شاخص های دیگری در پهنه هنر ایران؟ به نظر می رسد در ترکیب فعلی هر کدام از استادان رویکرد خاص خود را داراست؛ برخی معماری محور هستن، برخی تجسمی محور هستند، برخی معناگرایانه و عرفانی هستند و در اینصورت رویکرد و نوع نگاه استاد فرشچیان نادیده خواهد شد و در میان این نوع نگاه ها دیده نخواهد شد.
وی ادامه داد: قطعا استاد فرشچیان برای نحوه اداره و آموزش این دانشگاه نظراتی دارند و باید نظرات ایشان را به کار بست، حتی اگر ایشان از روی تواضع و فروتنی حرف و سخنی نگویند. این دانشگاه می بایست بر اساس سیره عملی، رفتاری و فکری استاد فرشچیان و آنگونه که ایشان حرکت کرده اند اداره شود تا ثمره قابل توجهی برای هنر و تمدن ایرانی اسلامی به دست آورد. در حقیقت باید روی هنر استاد فرشچیان مهندسی معکوس صورت گیرد تا به چهار اصلی که اشاره کردم دست یابد.
این استاد دانشگاه در خصوص مخاطرات پیش روی این دانشگاه ادامه داد: تقریبا می توان گفت که خاطره خوشی از آنچه به عنوان هنر اسلامی ایرانی در کشور و در عرصه آموزش اتفاق می افتد نداریم؛ چرا که ثمری حاصل نشده است (نگاه کنید به نام هنر اسلامی چند رشته و دانشگاه و مرکز تأسبس شده است). شاید بهتر بود به جای اعطای مجوز دانشگاه مجوز «مدرسه عالی هنر» گرفته می شد و شیوه ای سوای شیوه موجود آموزشی و متفاوت با آن به کار گرفته می شد.
وی ادامه داد: اگر قرار است به سمت دانشگاه هنر اسلامی برویم، باید در نظر داشت که سال هاست میان تولید، خلق و جهان بینی هنر اسلامی با جامعه شکاف ایجاد شده است و آنچه از هنر اسلامی باقی مانده است کاریکاتوری بیش نیست.
گودرزی دیباج پیرامون آینده فارغ التحصیلان این دانشگاه و آینده شغلی آنها نیز گفت: هنرمندان و فارغ التحصیلان از این دانشگاه نیازمند بازاری هستند تا در آن آثار خود را ارائه دهند. لذا می بایست برای ارائه آثار این هنرجوها و توجه مخاطب به آنها نیز برنامه ریزی شود و این امر جدای از فراهم کردن امکان تدریس برای آنهاست.
انتهای پیام/
