حسام زند حسامی مدیرکل دفتر نوآوری و کسب وکارهای نوین در گفت وگو با خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، در پاسخ به سوالی مبنی بر این که پژوهش ها تا چه اندازه متناسب با نیاز جامعه است، اظهار داشت: متاسفانه این موضوع دقیقا ضعف دانشگاههای کشور است. تا پیش از این معاونت علمی وجود نداشت و حدود ده سال است که شکل گرفته است. وزارت علوم برای خود کارهایی بر حسب دانش انجام می داد و رها میکرد. الان چند سالی هست که وزارت علوم و معاونت علمی با هم؛ هم مسیر و هم راستا هستند؛ اما باز پژوهش اینگونه تعریف نمی شود. ستاد نانو. ستاد نانو و ستاد بایو (bio ). اینها به تمام دانشگاه ها اعلام می کنند که بیشتر به چه موضوعاتی بپردازند. تاکنون چهل تا پنجاه قرار داد در همین راستا امضا کردیم.
وی در خصوص بحث قیمت گذاری گفت: ما در نمایشگاه تجهیزات قیمت گذاری را انجام میدهیم. یعنی قیمت 10 هزار محصول تولیدی 400 شرکت را ما تایید میکنیم. قیمتها را براساس قیمت نمونه خارجی بررسی و قیمت نهایی را تعیین میکنیم. همچنین سال به سال اجازه میدهیم که یک درصد قیمت را افزایش دهند. بحث دیگر ارزش گذاری کالاست که توسط کارگزارهای مختلف انجام میشود.
زیرساخت صادراتی در کشور وجود ندارد
وی در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه توانستهایم از دستاوردهایی کلیدی صادرات داشته باشیم، گفت: متاسفانه ما در بخش صادرات به دلایل مختلف ضعف داریم؛ نخست اینکه در کشور زیر ساخت صادراتی وجود ندارد. دوم اینکه شرکتها باید بتوانند تعامل مالی داشته باشند. متاسفانه شرکت های ما نوعا چون دانشگاهی بوده اند خیلی نگاه دقیقی روی طراحی محصول نداشته اند. یکی از برنامه های ما این است که شرکتها را مجبور کنیم روی طراحی های دوست کاربر(user friend) کارکند، در بخش برندها کمتر کار شده است.
وی افزود: ما در سراسر دنیا یکسری کارگزار داریم که کالای ها تولید را در خارج به فروش میرسانند. آفیس داریم که کارگزار محصول ما را می فروشد و درصد میگیرد. همچنین در آفریقا، اسپانیا، هند و روسیه پایگاه داریم که محصولات دانش بنیان را میفروشند.
حسامی در این پاسخ به این سوال که آیا شرکتها در خارج شعبه دارند، گفت: نه، شعبه نیستند، کارگزارند. چون ما اصلا نباید این کار را انجام دهیم. ما اول کارگزار را حمایت کردیم و این کارگزار با تعاملی که با خارجیها دارد کالاها را به فروش میرساند. در کنار این موضوع ما به این کارگزارها وام عملی بلاعوض میدهیم و چیزی از آنها دریافت نمیکنیم.به ازای فروش درصدی را از شرکتها میگیرد. زمانی که کار تمام شد آنها در کنار اینها مذاکره می کنند. اینطور نیست. اتفاقا آنها باید بتوانند مذاکره کنند.
حسامی تاکید کرد: ما نگران عدم توانایی آنها در مذاکره هستیم. طرف بسته بندی میکند بدون اینکه حتی یک کلمه روسی بنویسد، بدون اینکه بداند. آنها چه رنگ هایی را دوست دارند اینها پیشنهاداتی است که ما به آنها میدهیم.
وی در پاسخ به این سوال که گره مشکلات صادرکنندگان به دست چه کسی باز می شود، افزود :به طورکلی اول شرکتها هستند که می توانند به خودشان کمک کنند.در بحث بین المللی هم اگر ما تحریم شویم سیاست ملی ماست. مثلاً وقتی نمی توانیم پول را وارد کشور کنیم این مسئله دیگر دست ما نیست ولی کاری که معاونت عملی میتواند انجام دهد مسائلی است که گفته شد.
برگزاری نمایشگاه در اسپانیا
حسامی از برگزاری نمایشگاه در اسپانیا خبر داد و گفت: قرار است هیاتی از طرف دولت به اسپانیا برود تا در زمینه نمایشگاه اطاعات کافی را کسب کند تا بعدا شرکتها با آنها همراه خواهند شد.
وی در پاسخ به این سوال که شرکت هایی که حضور دارند آیا خودشان وارد مذاکره میشوند، اظهار کرد: اگر بلد باشند البته چرا که نه، ما به آنها کمک می کنیم. متاسفانه اکثر شرکتها مذاکره کردن را بلد نیستند. به خاطر همین است که ما تیم همراه را به صورت پاویون میبریم و در کنار اینها مذاکره می کنند.
حسامی افزود: اول شرکت های ما نحوه مذاکره کردن را باید یاد بگیرند. شرکتها بزرگ متولد می شوند و بزرگتر میشوند. ولی در کشور ما چنین نیست. بین الملل ما خوشبختانه روی این کار میکند.
بیتاثیری تحریمها در صادرات شرکتهای دانشبنیان
وی در خصوص بحث تحریمها گفت: اگر نیاز وجود داشته باشد هیچ وقت تحریمها نمیتواندتاثیرگذار باشد. مثلا ایران دارویی درست کرده است که هیچ جای دنیا این دارو را ندارد حالا ما جلوی این را بگیریم وقتی آنها این بیماری را دارند حالا من به اسم آن کاری ندارم این بیماری را دارند و به آن نیاز دارند آنها التماس می کنند دنیای بیزینس تحریم پذیر نیست؛ بنابراین اگر تقاضا برای کالایی وجود داشته باشد به طور یقین آنها هم تحریمها را دور خواهند زد، همچنانکه ما توانستیم تحریمها را دور بزنیم. بنابراین اگر تولید کننده ما محصولی را تولید کند که بازار چین و شوروی بخواهد و رقیبان زیادی نداشته باشند و یونیت و منحصر به فرد باشد مطمئن باشید که خارج از شعار آنها تحریمها را دور می زنند چون برای آنها به صرفه است.
وی تاکید کرد: واقعیت امر این است شرکتهایی که یونیتهای زیادی داشته باشند در عرصه بین المللی تحریم آنها را از بین میبرد. چون طرف اگر بخواهد از ایرانی بخرد از ترک می خرد چون راحت تر است ولی برای محصولات یونیک تعدادی شرکت در ایران داریم که دنیا منحصر به فرد کار کرده است من فکر می کنم برای این ها خیلی سخت نباشد. مهمترین مشکل آنها ترنس فر مالی است. ما می توانیم کالایی داشته باشیم که بتوانیم دستاوردها و فناوریهای خودمان را که در مقابل آن یک جنس دیگر از آنها بگیریم.
مدیرکل دفتر نوآوری و کسب وکارهای نوین در پاسخ به این سوال که شرکت های استارت آپ یا دانش بنیانی که در کشور فعالیت می کنند شرکت های نوپایی هستند. این شرکت ها چقدر توانسته اند خودشان را با کشورهای خارجی همسو کنند و خود را با آن ها وفق بدهند، آیا دستاورد قابل رقابتی داشته ایم، تصریح کرد: اگر منظورتان استارت آپ است، قرار نیست با آن ها رقابت کنند. شما اسنپ ، دیجی کالا، ایمیل و آمازون را در نظر بگیرید. آیا این ها توانسته اند رقابت کنند؟ بازار هدف ما ایران است آن ها اصلاً به ایران وارد نمی شوند. دینگ هم از روسیه وارد ایران شده و خوب نتوانسته کار کند ولی اسنپ و تپسی کار می کنند. اسکیل های این طوری داریم چون بازار ایران همین ۸۰ میلیون یعنی ۱ درصد جمعیت جهان آنقدر تشنه است که هر چقدر استارت آپ به آن وارد شود، می توانند کار کنند ولی تا جهانی می شود باید دید اسنپ خود را جهانی دیده است یا خیر؟ این همان حرف اولی است که عرض کردم چقدر جهانی است.
وی اضافه کرد: به خاطر این که ما از اول تحریم بودیم معمولاً کمتر به فراتر از مرزهایمان توجه کرده ایم، خطری که وجود دارد بحث سرمایه گذاری با خارجیهاست که به صورت دلار محاسبه میشود. اگر بخواهید روی شرکت استارت آپ ۱ یا ۲ یا ۵ میلیارد سرمایه گذاری کنید به دست آوردن این پول سخت است، ولی وقتی همین را به دلار تبدیل می کنید، پول زیادی نیست و هر کسی خارج از ایران می تواند این را اینوست کند و درآمد دلاری داشته باشد و این ممکن است باعث شود بعضی از شرکت های ما تمایل پیدا کنند به خارج از ایران بروند. ولی آن هایی که نوآورند می توانند بروند. یعنی استارت آپ هایی می توانند به خارج از ایران بروند که برای اولین بار یونیک هستند.
مراکز نوآوری حمایت میشوند
حسامی گفت: یکی دیگر از برنامههای ما حمایت از مراکز نوآوری است. برای اولین بار در ایران این واژه به اسم اینویشن سنتر ایجاد شد. اگر نگاه کنید در دانشگاه، اول وزارت علوم بود بعد وزارت علوم و پژوهش بعد علوم و تحقیقات و بعد علوم و تحقیقات و فناوری شکل گرفت متاسفانه هیچ جا نوآوری مطرح نمی شود. نوآوری کجاست؟ما در دانشگاه اصلاً به این فکر نمی کنیم. برای اولین بار در معاونت علمی اینویشن سنتر را راه اندازی کنیم.
انتهای پیام/