به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، 8 آذرماه سالروز شهادت دانشمند هسته ای مجید شهریاری است. هشت سال پیش در چنین روزی خبر ترور و شهادت شهید مجید شهریاری، دانشمند هسته‌ای کشورمان همه را شوکه کرد. یک سال پیش از آن مسعود علیمحمدی در سال 88 ترور شده بود و یک بار دیگر دشمن که نتوانسته بود پیشرفت‌های علمی جمهوری اسلامی ایران را تاب بیاورد، دست به جنایتی دیگر زد تا مانع پیشرفت‌های روزافزون علمی و هسته‌ای بشود.

در سالروز شهادت او برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره او به بخشی از گفته های خود شهید، همسر و رهبر معظم انقلاب اشاره می شود.

شهریاری در بخشی از زندگینامه علمی خود اینچنین نوشته است:

«اینجانب در کنکور سراسری سال 1363 با کسب رتبه دوم در سهمیه مربوطه در رشته الکترونیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شده و پس از فراغت تحصیل در کنکور کارشناسی ارشد مهندسی هسته ای شرکت کرده و با کسب رتبه اول، تحصیلات خود را از سال 1369 در دانشگاه صنعتی شریف آغاز کردم. در سال 1371 نیز دوره کارشناسی ارشد خود را به پایان رساندم و با توجه به کسب رتبه اول در دوره مذکور با استفاده از آیین نامه دانشجویان رتبه اول، در دوره دکتری علوم و تکنولوژی هسته ای دانشگاه صنعتی امیرکبیر پذیرفته شدم. تحصیلات دوره دکتری خود را نیز در سال 1377 به پایان رسانده و از آبان ماه 1377نیز به عنوان عضو هیئت علمی در دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مشغول به کار شدم. با توجه به عدم شرایط مناسب برای ادامه فعالیت علمی در دانشکده مذکور عدم تمایل خود به ادامه همکاری با دانشگاه امیرکبیر اعلام کرده و با پذیرش استعفای اینجانب از سوی دانشگاه امیرکبیر قرار داد همکاری اینجانب با دانشگاه امیرکبیر از تاریخ 15 بهمن ماه سال 1380 به اتمام رسید.»

جزئیات ترور شهید شهریاری از زبان همسر شهید:

همسر این شهید ماجرای حادثه ترور را اینگونه شرخح داده است: روز قبل از حادثه دکتر از دانشگاه به من زنگ زد و گفت در دانشگاه جلسه ای هست که من هم باید بروم. صبح روز بعد با دکتر از منزل بیرون رفتیم. به علت آلودگی هوا و طرح زوج و فرد،‌ دکتر نمی توانست خودرو بیاورد به همین دلیل با خودروی من رفتیم. دکتر و راننده جلو نشستند و من هم عقب، دکتر مطابق معمول که بیشترین استفاده را از وقتش می کرد در ماشین شروع به گوش کردن تفسیر قرآن آیت اله جوادی آملی کرد، حدود پانصد، ششصد متر در بزرگراه ارتش رفته بودیم که یک موتوری نزدیک ماشین شد در همین حین راننده فریاد زد دکتر برو بیرون. دکتر پس از فریاد راننده گفت چی شده ؟‌ من چون کمربند نداشتم بلافاصله از ماشین پیاده شدم راننده هم سریع پیاده شد من رفتم در سمت دکتر را باز کنم تا دکتر سریع پیاده شود که در همین حین بمب جلوی صورت من منفجر شد. بیهوش نشدم، فقط حرارت اولیه انفجار را در صورتم احساس کردم. خواستم به مجید کمک کنم اما نتوانستم حرکت کنم و فقط می گفتم مجید من. راننده آمد بالای سر من؛ به او گفتم برو به مجید کمک کن. رفت بالای سر مجید، دیدم توی سر خودش می زند. یک نگاه به من می کرد و یک نگاه به مجید. خودم را کشان کشان رساندم به درب خودرو که دیدم مجید بی سر و صدا سرش به سمت راننده بی حرکت افتاده فهمیدم که مجید شهید شده در این دقایق من فقط داد می زدم و ناله می کردم: مجید من .

سخنان رهبر انقلاب در دیدار خانواده شهید:

شهادت دکترشهریاری، آبرویی داد به جامعه علمی کشور. شهادت چنین شخصیت برجسته و مورد قبولی، به دشمن نشان داد که در محیط علمی جمهوری اسلامی، اینجور شخصیت ها و انگیزه هایی وجود دارد.

مهم ترین تسلایی که انسان در اینجور حوادث به خودش می دهد این است که می داند خدای متعال برای این جان فشانی ها و این شهادت ها و این خون های به ناحق ریخته شده، ثواب هایی را معین و مدون کرده که به ذهن ما هم خطور نمی کند! به قدری این مقامات و درجات الهی، عالی و غیرقابل توصیف است که ما اصلاً نمی توانیم درک کنیم؛ و مطمئن باشید ایشان الان در بهترینِ حالات است، که هر مؤمنی و هر انسان صالحی، اگر چنانچه اندکی از آن مراتب را بتواند با دیده بصیرت خودش ببیند، آرزو می کند که ای کاش ما به همین سرنوشت دچار بشویم. و الحمدلله رب العالمین ایشان (شهید شهریاری) وضعشان اینطور است؛ و بزرگ ترین تسلی این است. لکن تسلای دومی هم وجود دارد و آن قدردانی مردم است. دیدید که مردم ما چه قدردانی و چه ارزش گذاری کردند از این شهید بزرگوار.

در بخشی از مستند میراث مجید؛ که پیرامون زندگی شهید مجید شهریاری است می بینیم:

انتهای پیام/