قرن بیست‌ویکم چشم به راه مهارت های آموزشی مغفول

حل معضلات عصر مدرن نیازمند کار گروهی است که طیف وسیعی از تخصص و تجربیات را طلب می کند. در حال حاضر افراد، آموزش های کمی برای توسعه مهارت های حیاتی در همکاری های گروهی، دیده اند.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، حل مشکلات قرن 21 نیازمند مهارت هایی است که تنها مقداری از آن ها آموزش داده شده است.

بر اساس گزارش علمی منتشر شده در Psychological Science in the Public Interest، گروهی از محققین میان رشته ای، عوامل اجتماعی و شناختی ضروری برای حل مسائل مشارکتی را شناسایی کرده و نشان دادند که چگونه ادغام دانش های موجود در زمینه های مختلف می تواند به روش های جدید ارزیابی و آموزش این توانایی ها منجر شود.

حل مسئله مشارکتی، مهارتی ضروری در نیروی کار و جامعه است زیرا بسیاری از مسائلی که دنیای مدرن با آن مواجه است، نیازمند ادغام دستاوردهای گروهی با دانش فردی اعضای گروه است.

همان طور که جوامع و فناوری ها در حال پیشرفت و پیچیده شدن هستند، مشکلات نیز با آن ها پیچیده می شوند. ایجاد راهکارهای کارآمد، موثر و نوآورانه، نیازمند مشارکت است؛ علمی که دانشجویان و دانش آموزان از آن بی بهره اند. بر اساس این گزارش، تجربه دانش آموزان در محیط آموزشی، آن ها را برای این مهارت آماده نمی کند.

مجموعه ای منحصر به فرد از مهارت های شناختی و اجتماعی از جنبه های اصلی موضوع «حل مسئله مشارکتی» را حمایت می کنند که این عوامل شامل درک مشترک، مسئولیت پذیری، نقش های متمایز و وابستگی متقابل است. زمانی‌که قرار است گروهی از افراد برای هدف‌های مشترک تلاش کنند، می ‌بایست اعتماد به هم را نیز به عنوان یک تعهد در نظر بگیرند.

یک تیم موثر به خوبی درک می‌کند که کار تیمی اثربخشی بیشتری برای آن‌ها فراهم می‌کند و این کار تنها با کمک‌های فردی ممکن می‌شود. ارتباطات خوب، اجازه دادن به اعضای تیم برای ارائه نظرات، انگیزه دادن، ارائه‌ بازخورد و صادق بودن می‌تواند اعتماد متقابل بین اعضای تیم را توسعه بخشد.

یکی از دلایل عدم آموزش «حل مسئله مشارکتی» نقص در استانداردهای مبتنی بر شواهد و برنامه های درسی است. برنامه های درسی در دوره متوسطه به طور معمول بر آموزش مهارت های درسی تمرکز داشته و تاکید کمی بر آموزش توانایی دانش آموزان برای برقراری ارتباط و همکاری مؤثر دارند.

دانش آموزان تنها با شرکت در فعالیت های فوق برنامه مانند فعالیت های ورزشی، تهیه روزنامه و فعالیت های داوطلبانه می توانند مهارت ارتباطات را آموزش ببینند. حتی در این شرایط نیز همکاری ها به طور مستقیم به حل مسئله مربوط نمی شود. نویسندگان در این تحقیق معتقدند وقت آن است که فعالیت های «حل مسئله مشارکتی»، بخشی اصلی برنامه درسی باشد.

اگر چه تحقیقات قابل توجه روانشناختی، آموزشی و مدیریتی عوامل موثر بر یادگیری، کار گروهی و تصمیم گیری را بررسی کرده است اما تحقیقات با موضوع چگونگی حل مشکلات به طور مشارکتی بسیار نادر است.

محققان در این تحقیق به این نتیجه رسیدند که تا زمانی که دانشمندان روانشناسی با محققان آموزشی، دانشمندان کامپیوتر، روانشناسان و کارشناسان آموزشی همکاری می کنند، می توان به حرکت به سمت جلو و پیشرفت برای رفع چالش های پیچیده دنیای امروز امیدوار بود.

انتهای پیام/

کد خبر: 978710

وب گردی

وب گردی